Μία γιορτή χαράς για τις λαϊκές οικογένειες: Τα πανηγύρια κρατούν ζωντανούς τους δεσμούς μεταξύ των κατοίκων αγροτικών ρουμανικών περιοχών πάνω από 200 χρόνια

Οι φτωχότεροι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών της Ρουμανίας, κάθε χρόνο φτάνουν στην παραδοσιακή φθινοπωρινή εμποροπανήγυρη που προσελκύει πλήθη επισκεπτών. Το 2020 και το 2021 η εκδήλωση είχε ανασταλεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Κοντά στην κεντρική πόλη Titu, βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου, το πανηγύρι του φθινοπώρου υπάρχει εδώ και σχεδόν 200 χρόνια. Και η τοπική κοινωνία δίνει ιδιαίτερη σημασία στη διεξαγωγή του.

Από τον 19ο αιώνα, όταν οι εμποροπανηγύρεις της εποχής αποτελούσαν ξεχωριστές περιστάσεις για την αγροτική Ρουμανία, μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά, ωστόσο ο σκοπός της παράδοσης -η σύσφιγξη των δεσμών της κοινότητας- παραμένει ο ίδιος. Το Σαββατοκύριακο που μάς πέρασε, οι επισκέπτες συνέρρευσαν στον χώρο του πανηγυριού, που είχε στηθεί σε ένα χωράφι στο μικρό χωριό Hagioaica έξω από το Titu, με όρεξη να περάσουν καλά –παιδιά με παιχνίδια στα χέρια τους, άνδρες σε καρουζέλ, χαμογελαστές οικογένειες.

Η μουσική ακουγόταν εκκωφαντική ενώ τα φώτα του λούνα παρκ αναβόσβηναν, φέρνοντας τεράστια χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων. Οι παρευρισκόμενοι ανέβαιναν στα παιχνίδια, προκειμένου να κάνουν βόλτες σε πειρατικά πλοία, λευκά άλογα ή τεράστιες κολοκύθες. Τα παιδιά βυθίζονταν σε έναν κόσμο φαντασίας και παιχνιδιού καθώς στροβιλίζονταν. Για πολλούς, το πανηγύρι αποτελεί μια ευκαιρία να κερδίσουν και να εξοικονομήσουν χρήματα- κάποιοι στήνουν πάγκους για να πουλήσουν παιχνίδια και άλλα αντικείμενα, άλλοι προμηθεύονται εκεί τρόφιμα και άλλα είδη οικιακής χρήσης για τον επερχόμενο χειμώνα.

Στα όρια της φτώχειας

Παρότι οι τιμές εκεί παραμένουν χαμηλότερες από ό,τι στα καταστήματα, οι θαμώνες παρατήρησαν πως, μετά την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχουν εκτοξευτεί. Η χώρα αποτελεί, μεν, κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σίγουρα έχει διανύσει πολύ δρόμο όσον αφορά την οικονομία της σε σύγκριση με τη μετασοβιετική εποχή, ωστόσο πολλοί από τα 19 εκατομμύρια κατοίκους της εξακολουθούν να ζουν κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας.