Ισραήλ: Συγκλονιστική συνέντευξη CEO παιδιατρικής κλινικής στο OPEN

Για την κατάσταση των ομήρων και ειδικότερα των παιδιών που απελευθέρωσε η Χαμάς από τη Λωρίδα της Γάζας μίλησε στο OPEN και την Αδαμαντία Λιόλιου η διευθύνουσα σύμβουλος της παιδιατρικής κλινικής στο Ισραήλ με την περιγραφή της να είναι συγκλονιστική.

Σε ερώτηση για τις συνθήκες διαβίωσης στη Γάζα η Έφρατ Χάρλεβ απάντησε: «Ξέρουμε ότι έμεναν σε διαφορετικά σημεία. Δεν μπορείς να πεις ότι ζούσαν, δεν μπορώ να το ονομάσω διαβίωση, θα το έλεγα επιβίωση. Κάποια έμεναν  κάπου έξω, κάποια υπόγεια, κάποια υπέργεια, κάποια μετακινούνταν από το ένα μέρος στο άλλο, κάποια  σε μέρη χωρίς τοίχους, χωρίς τίποτα, κάποια άκουγαν τους ήχους από τις πολεμικές επιχειρήσεις γύρω τους, πολύ θόρυβο. Πιστεύω ότι δεν μπορούμε να το ονομάσουνε διαβίωση, θα πρέπει να το πούμε επιβίωση διάρκειας πενήντα ημερών».

Τα παιδιά δεν μπορούσαν να μιλήσουν

«Τα μέλη της Χαμάς που αιχμαλώτισαν (τα παιδιά) έλεγαν σε όλα τα παιδιά, το ακούσαμε από τα περισσότερα, να είναι εντελώς σιωπηλά. Αυτό σημαίνει ότι τριών ετών παιδιά δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε έναν θόρυβο, δεν μπορούσαν να γελάσουν, δεν μπορούσαν ούτε να κλάψουν. Αν κάποιο παιδί ξεκινούσε να κλαίει, το έκαναν να πάψει με άσχημο τρόπο. Οπότε, αυτά τα παιδιά επέστρεψαν πίσω και ψιθύριζαν, μετά βίας μιλούσαν», πρόσθεσε η ίδια.

«Όλα (τα παιδιά) ήταν σίγουρα πως πρόκειται να πεθάνουν. Τους έλεγε η Χαμάς ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν. Δεν υπάρχει καν Ισραήλ όπου μπορούν να επιστρέψουν. Από τη μέρα που ήταν εκεί τους έλεγαν πως είτε θα πεθάνουν είτε απλά θα μείνουν εκεί. Αυτό και ήξεραν ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν», σημείωσε.

Πώς περιέγραψαν τα παιδιά την αιχμαλωσία

Μεταφέροντας μία ιστορία από τα παιδιά που επέστρεψαν είπε: «Ένα κορίτσι είπε ότι ήταν βέβαιη πως ήταν η μόνη που αιχμαλώτισαν από το Ισραήλ, οτι είναι μόνη της και της είπαν ότι είναι μόνη εκεί και ότι κανείς δεν νοιάζεται γι' αυτή. Επομένως, νομίζω ότι όταν ακούει ένα παιδί ότι είναι μόνο αυτές τις πενήντα ημέρες αφού πέρασε οτι πέρασε την 7η Οκτωβρίου έπειτα καταλαβαίνει ότι είναι το τέλος της ζωής του. Αυτός είναι ο τρόπος που θα χάσει τη ζωή του».

«Ένα από τα παιδιά θυμήθηκε πως το έβγαλαν από το Κιμπούτς και είπε: "Θυμάσαι που προχωρούσα πάνω στο φορτηγό με τον " κόκκινο" άνδρα στο φορτηγό; " Αυτός ο " κόκκινος" άνδρας φυσικά ήταν ένας άνδρας γεμάτος αίματα. Έσταζε αίμα και στην ίδια επίσης. Αυτά είναι όσα θυμάται ένα τρίχρονο παιδί», είπε στη συνέχεια.

Για το αν έχει δει κάτι παρόμοιο στη ζωή της απάντησε: «Ποτέ μα ποτέ. Είμαι γιατρός σχεδόν τριάντα χρόνια. Έχω διαχειριστεί τρομερά περιστατικά, έχω δει παιδιά από παντού από το Ισραήλ από άλλα μέρη του κόσμου , έχω βοηθήσει σε διάφορε μέρη του κόσμου σε διαφορετικές περιπτώσεις. Αυτό που κάνουμε τώρα στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο Σνάιντερ πότε μα ποτέ δεν τον έχω ξαναζήσει».