Διάλυση του PKK: Οι προεκτάσεις για Τουρκία και Μέση Ανατολή

Κάποιοι αναλυτές είχαν γράψει εν αναμονή της απόφασης για διάλυση του ΡΚΚ ότι «θυσιάζεται η μάνα για να σώσει το νεογέννητο». Δηλαδή η κίνηση αυτή αφαιρεί το βασικό επιχείρημα της Τουρκίας εναντίον της κουρδικής αυτονομίας στη Ροτζάβα.

Μέχρι τώρα, η Άγκυρα χρησιμοποιούσε το επιχείρημα ότι το PYD, η οργάνωση που ασκεί ουσιαστικά την πολιτική εξουσία στη Βορειοδυτική Συρία αποτελεί ιδεολογικό και επιχειρησιακό τέκνο του ΡΚΚ και ότι θα προσφέρει βάσεις για επιχειρήσεις εντός της Τουρκίας. Αυτό το επιχείρημα παύει πια να έχει βάση. Η διάλυση, όμως, του ΡΚΚ σήμαινε ότι ο ένοπλος αγώνας έχει φτάσει πια στα όρια του και δεν προσφέρει καμία εναλλακτική στον αγώνα των Κούρδων της Τουρκίας για ελευθερία και κοινωνική-πολιτιστική χειραφέτηση.

Την ίδια στιγμή, θα αποδυναμώσει την στρατηγική του ένοπλου αγώνα κυρίως στους Κούρδους του Ιράν και τις οργανώσεις τους. Αποτελεί χωρίς αμφιβολία μία τεράστια επιτυχία του Ερντογάν και θα αλλάξει ριζικά τη δομή και το raison d' etre των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας αλλά και τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας.

Βέβαια, η διαδικασία της διάλυσης, του αφοπλισμού και της ενσωμάτωσης των μαχητών της οργάνωσης στην καθημερινότητα της κοινωνικής ζωής είναι πολύ μακρά και κρύβει πολλές παγίδες. Ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος, από την μια πλευρά, της δημιουργίας διασπαστικών οργανώσεων που θα θελήσουν να συνεχίσουν το δρόμο του αντάρτικου και να δυναμιτίσουν τη διαδικασία και από την άλλη, της συνέχισης της άγριας καταστολής από πλευράς του κράτους και παρακρατικών οργανώσεων. Το πιο πρόσφορο θετικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του IRA στην Βόρεια Ιρλανδία, ενώ αρνητικά είναι μερικά από τα παραδείγματα στη Λατινική Αμερική.

Η σύντομη ανάλυση του Σωτήρη Ρούσσου δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου ΕΝΑ