Τουρκία: Η επανένταξη του «ασώτου», τα Eurofighters και το ΝΑΤΟ

Η αμυντική συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ Ερντογάν-Στάρμερ τη Δευτέρα στην Άγκυρα για προμήθεια συνολικά 44 μαχητικών αεροσκαφών Eurofighters προς την Τουρκία αποτελεί τη σημαντικότερη εξέλιξη της δεκαετίας για την τουρκική πολεμική αεροπορία και την ευρω-ατλαντική ισορροπία.

Η συμφωνία, συνολικής αξίας 10,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, προβλέπει την προμήθεια 20 μαχητικών Eurofighter από το Ηνωμένο Βασίλειο, με δυνατότητα επέκτασης για ακόμη 20 αεροσκάφη. Όπως ανακοίνωσε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ, η Άγκυρα έχει παράλληλα εξασφαλίσει την αγορά 12 μεταχειρισμένων Eurofighter από το Κατάρ και άλλων 12 από το Ομάν, με τις πρώτες παραδόσεις να αναμένονται στις αρχές του 2026.

Το αναπτυξιακό σκέλος της συμφωνίας προσλαμβάνει και βιομηχανικό χαρακτήρα, καθώς το Λονδίνο διαβλέπει ευκαιρίες για νέες θέσεις εργασίας (περίπου 20.000 κατά τον Στάρμερ) και εξαγωγές, ενώ η Άγκυρα αξιοποιεί τη συνεργασία για να ενισχύσει την εγχώρια αμυντική της τεχνογνωσία.

Η Τουρκία ξανασηκώνει «φτερά» στο ΝΑΤΟ

Η αγορά των Eurofighters από την Τουρκία σε μία τέτοια συγκυρία με πολέμους γύρω της, (Ισραήλ, Ουκρανία) σηματοδοτεί το πρώτο βήμα της «επιστροφής» της Τουρκίας στη δυτική αμυντική αρχιτεκτονική. Η Άγκυρα, έχοντας υποστεί τις συνέπειες των αμερικανικών κυρώσεων CAATSA και τον αποκλεισμό από το πρόγραμμα των F-35 λόγω της αγοράς των ρωσικών S-400, επιχειρεί τώρα μια θεαματική ανασύνδεση με τη βιομηχανική και τεχνολογική ραχοκοκαλιά της Συμμαχίας.

Η αγορά ευρωπαϊκών Eurofighter αποτελεί ένα μήνυμα πολιτικής αποκατάστασης. Η Άγκυρα αναδιαμορφώνει προσεκτικά τις σχέσεις της με Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Βρυξέλλες και δείχνει να ξαναχτίζει τη στρατηγική της ταυτότητα. Η κίνηση αυτή λειτουργεί όχι μόνο ως τεχνική επιλογή, αλλά ως πολιτικό σήμα επαναπροσδιορισμού της Τουρκίας ως συμμάχου. Πέρα από τη στρατιωτική διάσταση, η συμφωνία Eurofighter αποτελεί -σύμφωνα με Τούρκους αναλυτές- ένδειξη μιας «επανασυγκόλλησης» με τη ΝΑΤΟϊκή αλυσίδα άμυνας. Η Άγκυρα, που τα τελευταία χρόνια λειτούργησε ως ο «απρόβλεπτος εταίρος» του ΝΑΤΟ, φαίνεται τώρα να ανακτά τη θέση του ισχυρού στρατιωτικού παίκτη στην ΝΑ πτέρυγα, σε μια περίοδο που η Συμμαχία αναζητά σταθερότητα απέναντι στη ρωσική αναθεωρητικότητα.