Reuters: Η Τουρκία αλλάζει πορεία - Αυξάνει τις αγορές πετρελαίου εκτός Ρωσίας

Στο φόντο των όρων της Ουάσιγκτον για την απόκτηση των F-35, η Τουρκία εμφανίζεται να επαναπροσαρμόζει μέρος των ενεργειακών της προμηθειών, μειώνοντας την εξάρτησή της από το ρωσικό αργό.

Σύμφωνα με το Reuters, μετά τις νέες δυτικές κυρώσεις, τα μεγαλύτερα διυλιστήρια της Τουρκίας έχουν στραφεί σε μη ρωσικές προμήθειες πετρελαίου. Το διυλιστήριο ΣΤΑΡ της ΣΟΚΑΡ έλαβε τέσσερις νέες αποστολές από το Ιράκ και το Καζακστάν, ενώ η ΤΟΥΠΡΑΣ καταργεί σταδιακά το ρωσικό πετρέλαιο για να διατηρήσει τις εξαγωγές καυσίμων προς την Ευρώπη.

Μετατόπιση

Δύο άτομα με γνώση της κατάστασης επιβεβαίωσαν στο Reuters ότι αυτή η μετατόπιση αποτελεί άμεση συνέπεια των τελευταίων κυρώσεων.

Η Τουρκία υπήρξε μέχρι σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους αγοραστές ρωσικού αργού, μαζί με Κίνα και Ινδία. Το γεγονός ότι η Άγκυρα ακολουθεί πλέον αντίστοιχη πορεία με το Νέα Δελχί υποδηλώνει την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πιέσεων από ΗΠΑ, ΕΕ και Ηνωμένο Βασίλειο, που στοχεύουν στη μείωση των εσόδων της Μόσχας από το πετρέλαιο, έσοδα που τροφοδοτούν τη ρωσική πολεμική μηχανή εναντίον της Ουκρανίας.

Σταδιακή απεξάρτηση

Το διυλιστήριο ΣΤΑΡ απέκτησε τέσσερα φορτία για παράδοση τον Δεκέμβριο, ποσότητες που αντιστοιχούν σε 77.000 έως 129.000 βαρέλια ημερησίως. Σχεδόν όλη η παραγωγή του διυλιστηρίου τους προηγούμενους μήνες βασιζόταν σε ρωσικό πετρέλαιο. Σύμφωνα με πηγές, ένα από τα φορτία αφορά πετρέλαιο KEBCO καταγωγής Καζακστάν, με ποιότητα όμοια με το ρωσικό Ουράλς.

Ένα άλλο μεγάλο τουρκικό διυλιστήριο, η ΤΟΥΠΡΑΣ, αυξάνει τις αγορές μη ρωσικών προϊόντων, όπως ιρακινό αργό, επίσης παρόμοιο με το Ουράλς. Σύμφωνα με πηγές του Reuters, «η ΤΟΥΠΡΑΣ θα μπορούσε να εγκαταλείψει εντελώς το ρωσικό πετρέλαιο σε ένα από τα δύο μεγάλα διυλιστήριά της». Αυτό σχετίζεται με την ανάγκη διατήρησης εξαγωγών καυσίμων προς την Ευρώπη και αποφυγής επικείμενων κυρώσεων της ΕΕ.

Θα θυσιαστεί η σχέση με τη Μόσχα;

Η ΤΟΥΠΡΑΣ έχει ήδη διαφοροποιήσει τους προμηθευτές της, αγοράζοντας το πρώτο της φορτίο από τη Βραζιλία και αναμένοντας δεύτερο από την Αγκόλα, τύπου Μοστάρντα, μέσα στον Νοέμβριο. Παράλληλα, η Τουρκία αυξάνει τις αγορές ιρακινού αργού από 80.000 βαρέλια ημερησίως σε 141.000.

Η μεταβολή στις ροές πετρελαίου είναι μετρήσιμη. Το αν όμως αποτελεί ουσιαστική στροφή εξωτερικής πολιτικής μένει ανοιχτό. Είναι η Τουρκία διατεθειμένη να απολέσει την ενεργειακή της εγγύτητα με τη Ρωσία για να ανταμειφθεί πιθανώς με επανένταξη στο πρόγραμμα των F-35; Ή διαμορφώνει απλώς μια εικόνα «συμμόρφωσης» προς τον Τραμπ, ώστε να κερδίσει διπλωματικό έρεισμα χωρίς να θυσιάσει την πρακτική σχέση με τη Μόσχα;