Το Σουδάν γίνεται ο νέος πονοκέφαλος της τουρκικής στρατηγικής

Η απότομη κλιμάκωση του εμφυλίου πολέμου στο Σουδάν και η επικράτηση των παραστρατιωτικών δυνάμεων RSF φέρνει στο προσκήνιο την «ανάγκη» τουρκικής παρέμβασης, σύμφωνα με τον τύπο της Τουρκίας. Τα φιλοκυβερνητικά μέσα μετατρέπουν πλέον τον Σουδάν σε κεντρικό θέμα της ατζέντας, επισημαίνοντας πώς η τύχη της χώρας μπορεί να επηρεάσει άμεσα τα τουρκικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Λιβύη και τη Σομαλία, και κατ’ επέκταση την κυριαρχία και την επιρροή της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Τούρκος πρόεδρος τόνισε τη σημασία της υποστήριξης του σουδανικού λαού και της διατήρησης της αναπτυξιακής βοήθειας. Κάλεσε δε τον ισλαμικό κόσμο να σταματήσει την αιματοχυσία στο Σουδάν, υπογραμμίζοντας την ανάγκη διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας.

Τουρκικές βάσεις και η στρατηγική της Αφρικής

Η πίεση για απόκτηση στρατιωτικής παρουσίας στην Αφρική γίνεται έντονη, καθώς η Άγκυρα καλείται να διασφαλίσει ότι η σταθερότητα της περιοχής δεν θα καταλήξει σε ευνοϊκό πεδίο για αντίπαλους παίκτες.

Η εφημερίδα Τουρκιγέ επισημαίνει ότι πολλές αφρικανικές χώρες «στρέφονται τώρα στην Τουρκία ως μοναδικό αγκωνάρι ασφάλειας, σταθερότητας και δικαιοσύνης σε έναν ταραγμένο κόσμο».

Οι αναλύσεις τονίζουν ότι αν η Τουρκία δεν υποστηρίξει τον αντιστράτηγο Μπουρχάν, που εκτελεί χρέη αρχηγού κράτους του Σουδάν, «θα τεθούν σε κίνδυνο τα τουρκικά συμφέροντα και οι αξιώσεις στη ‘Γαλάζια Πατρίδα’ (με μοχλό τη Λιβύη) και θα φέρουν γενικότερα σε πλεονεκτική θέση τον “ισραηλο-ελληνικό αντιτουρκικό άξονα” στην Ανατολική Μεσόγειο».

«Στόχος και η Τουρκία»

Η διάσπαση του Σουδάν θα έχει άμεσο αντίκτυπο και στις στρατηγικές επενδύσεις της Άγκυρας, υπονομεύοντας την επιρροή της στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μεσόγειο γενικότερα.

Συνέντευξη του Ibrahim Nasir στην εφημερίδα Γενί Σαφάκ αναφέρει ότι «η κρίση στο Σουδάν ανησυχεί ιδιαίτερα την Τουρκία. Εάν το Σουδάν διασπαστεί, οι προσπάθειες της Τουρκίας μέχρι σήμερα στη Λιβύη και τη Σομαλία θα πάνε χαμένες. Η κυριαρχία της Τουρκίας στη Μεσόγειο θα απειληθεί. Όχι μόνο το Σουδάν, όχι μόνο η Ερυθρά Θάλασσα, αλλά και οι ‘πόρτες’ της Αφρικής θα κλείσουν για την Τουρκία». Ο ίδιος προσθέτει ότι η βασική προσδοκία από την Τουρκία είναι η «βοήθεια σε όπλα», καθώς οι αυτονομιστικές πολιτοφυλακές εξοπλίζονται μέσω των ΗΑΕ, ενώ ο σουδανικός στρατός βρίσκεται υπό εμπάργκο.

Η δράση ΗΑΕ και Ισραήλ

Η τουρκική στρατηγική συγκρούεται με ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις, που επιχειρούν να περιορίσουν την επιρροή της στην Ερυθρά Θάλασσα και πέραν αυτής.

Στήλη του Ιμπραχίμ Καραγκιούλ στην εφημερίδα Γενί Σαφάκ επισημαίνει: «Ενόσω αντιμετωπίζουμε το γεωγραφικό τραύμα που προκλήθηκε από τη γενοκτονία στη Γάζα, παρόμοιες φρικαλεότητες έχουν ξεκινήσει στο Σουδάν. Όταν η τρομοκρατική ομάδα που ονομάζεται Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF), υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και με την υποστήριξη του Ισραήλ, κατέλαβαν το αλ-Φασίρ στον Νότο, ξεκίνησαν μαζικές δολοφονίες». Ο Karagul υπογραμμίζει ότι η «συμμαχία» ΗΑΕ – Ισραήλ επεκτείνεται σε Λιβύη, Ανατολική Αφρική και Μεσόγειο, δημιουργώντας μέτωπα απέναντι στην Τουρκία.