Μια λίστα με 15 ιστορίες που μοιάζουν βγαλμένες από σενάριο επιστημονικής φαντασίας

Η ιστορία συχνά θεωρείται γραμμική, ως μια αλληλουχία γεγονότων -σημεία στον χρόνο που έρχονται το ένα μετά το άλλο αφήνοντας πότε μικρό πότε μεγάλο αποτύπωμα. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένα γεγονότα που μοιάζουν να αψηφούν κάθε λογική, σαν να ξεπήδησαν από κάποιο σενάριο επιστημονικής φαντασίας: ολόκληρες πόλεις που πλημμύρισαν με τόνους μπύρας, πόλεμοι εναντίον πτηνών που δεν μπορούσαν να πετάξουν, πάπες που δικάστηκαν μετά θάνατον.

Ακολουθεί η λίστα του bolde.com, με 15 τέτοια περιστατικά που ενέχουν μια ισχυρή δόση σουρεαλισμού και που μοιάζουν σαν αποκύημα της φαντασίας.

1. Η Τραγωδία των Αποχωρητηρίων της Ερφούρτης το 1184

Το 1184, στη γερμανική πόλη της Ερφούρτης, μια μαζική συγκέντρωση ευγενών και άλλων υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μετατράπηκε σε μια φρικτή, απίστευτη τραγωδία, γνωστή ως η Τραγωδία των Αποχωρητηρίων της Ερφούρτης. Το βάρος των συγκεντρωμένων αξιωματούχων προκάλεσε την ξαφνική κατάρρευση ολόκληρου του ξύλινου δαπέδου της αίθουσας. Δεκάδες ευγενείς και η συνοδεία τους έπεσαν στο κενό, σε μια τεράστια αποχέτευση που βρισκόταν από κάτω.

Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι περίπου εξήντα άτομα βρήκαν φρικτό θάνατο, καθώς πνίγηκαν στη μεγάλη μάζα ανθρώπινων περιττωμάτων, κάτω από το κτίριο. Η καταστροφή όχι μόνο αποδεκάτισε τη γερμανική αριστοκρατία, αλλά προκάλεσε επίσης πολιτική κρίση λόγω της ξαφνικής, ταυτόχρονης απώλειας πολλών σημαντικών προσωπικοτήτων. Αυτό το μακάβριο γεγονός παραμένει μια ζοφερή υπενθύμιση των συχνά απρόβλεπτων κινδύνων της ζωής στον Μεσαίωνα.

2. Ο Πόλεμος των Εμού του 1932

Ο Μεγάλος Πόλεμος των Εμού του 1932 παραμένει μία από τις πιο διάσημες αλλά και σχεδόν απίστευτες στρατιωτικές συγκρούσεις της σύγχρονης ιστορίας, κατά την οποία ο αυστραλιανός στρατός κήρυξε πόλεμο σε έναν πληθυσμό γιγάντιων, μη ιπτάμενων εμού. Αφού ο πληθυσμός των εμού αυξήθηκε ραγδαία και άρχισε να καταστρέφει τις καλλιέργειες στη Δυτική Αυστραλία, η κυβέρνηση έστειλε στρατιώτες οπλισμένους με πολυβόλα, περιμένοντας μια γρήγορη νίκη. Τα πουλιά αποδείχθηκαν εκπληκτικά δύσκολοι στόχοι, τρέχοντας γρήγορα και διασκορπίζοντας προς όλες τις κατευθύνσεις, ξεγελώντας συνεχώς τους εκπαιδευμένους στρατιώτες. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, η όλη επιχείρηση απέτυχε και τα εμού «κέρδισαν» ουσιαστικά τον πόλεμο εναντίον των ανθρώπινων δυνάμεων.

Η εθνική ντροπή για την αποτυχημένη στρατιωτική εκστρατεία έγινε σύμβολο του μαύρου χιούμορ της Αυστραλίας. Ο αυστραλιανός στρατός αναγκάστηκε τελικά να αποσυρθεί.

3. Η Μεγάλη Πλημμύρα της Μελάσας του 1919

Ένα ζεστό απόγευμα του Ιανουαρίου του 1919, μια τεράστια δεξαμενή ύψους 15 μέτρων γεμάτη με 8,7 εκατομμύρια λίτρα μελάσας έσπασε ξαφνικά στο Βόρειο Τμήμα της Βοστώνης, εξαπολύοντας ένα κύμα παχύρρευστου υγρού ύψους 7,5 μέτρων. Αυτό το απροσδόκητο, ζαχαρένιο τσουνάμι έσπευσε στους δρόμους με ταχύτητα που εκτιμάται σε 35 μίλια ανά ώρα, κατακλύζοντας κτίρια και σκοτώνοντας 21 άτομα και τραυματίζοντας 150 άλλα. Η δύναμη του υγρού ήταν τόσο μεγάλη που διάβρωσε τις χαλύβδινες δοκούς στήριξης και κατέστρεψε ολόκληρα τετράγωνα της πόλης, προκαλώντας μια αδιανόητη καταστροφή.

Σύμφωνα με αναφορές, η περιοχή μύριζε έντονα γλυκιά μελάσα για δεκαετίες, παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες καθαρισμού, γεγονός που έκανε το συμβάν ακόμη πιο σουρεαλιστικό για τους ντόπιους. Η τραγωδία, που προκλήθηκε από κακοσχεδιασμένη βιομηχανική υποδομή, οδήγησε σε μια ιστορική αγωγή για αμέλεια, η οποία ανάγκασε τις εταιρείες να υιοθετήσουν πολύ υψηλότερα πρότυπα ασφάλειας στην παραγωγή. Η εικόνα των κατοίκων της πόλης να πνίγονται σε ένα κολλώδες, καφέ κύμα παραμένει ένα από τα πιο σκοτεινά κωμικά και μοναδικά απίστευτα βιομηχανικά ατυχήματα της ιστορίας.

4. Η Πτωματική Σύνοδος του 897 μ.Χ.

Η Σύνοδος των Πτωμάτων, ή «Δίκη των Πτωμάτων», του 897 μ.Χ. στη Ρώμη είναι μία από τις πιο μακάβριες και παράξενες πράξεις πολιτικής εκδίκησης στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας. Ο Πάπας Στέφανος ΣΤ΄ διέταξε την εκταφή της σορού του προκατόχου του, Πάπα Φορμόσου, και το έντυσε με παπικά άμφια για να δικαστεί με την κατηγορία της παραβίασης του εκκλησιαστικού δικαίου. Ένας διάκονος αναγκάστηκε να σταθεί δίπλα στο αποσυντιθέμενο πτώμα και να μιλήσει εκ μέρους του κατά τη διάρκεια της δίκης. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Φορμόσος κρίθηκε ένοχος για όλες τις κατηγορίες.

Μετά την καταδίκη, ο Πάπας Στέφανος ΣΤ΄ διέταξε να κοπούν τα δάχτυλα του νεκρού πάπα που χρησιμοποιούσε για να δίνει ευλογίες, και στη συνέχεια το πτώμα του ρίχτηκε στον ποταμό Τίβερη. Αυτή η γκροτέσκα παράσταση προκάλεσε γρήγορα την οργή του κοινού, και ο λαός σύντομα συνέλαβε τον Πάπα Στέφανο VI, τον φυλάκισε και αργότερα τον στραγγάλισε μέχρι θανάτου. 

5. Η «βροχή» κρέατος του Κεντάκι το 1876

Η βροχή κρέατος του Κεντάκι είναι ακριβώς αυτό που υποδηλώνει το απίστευτο όνομά της: μια μέρα του Μαρτίου του 1876, κομμάτια κρέατος άρχισαν να πέφτουν ξαφνικά από τον ουρανό πάνω από ένα μικρό αγρόκτημα στην κομητεία Μπαθ του Κεντάκι, για αρκετά λεπτά. Μια ντόπια γυναίκα ισχυρίστηκε ότι το δοκίμασε και δήλωσε ότι ήταν αρνί ή ελάφι, γεγονός που αμέσως ενίσχυσε το ενδιαφέρον του Τύπου και του κοινού για το φαινόμενο. Η επιστημονική κοινότητα αναγκάστηκε να διερευνήσει το παράξενο γεγονός.

Η ανάλυση των κομματιών από μια τοπική επιστημονική εταιρεία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ουσία δεν ήταν πρόβειο κρέας, αλλά πνευμονικός ιστός από άλογο ή βρέφος. Μεταγενέστερες αναλύσεις διευκρίνισαν ότι πιθανότατα προέρχονταν από ζώο τοπικής φάρμας. Η πιο ευρέως αποδεκτή, αν και εξίσου παράξενη, θεωρία υποστηρίζει ότι ένα μεγάλο σμήνος γερακιών αναγούλιασε ταυτόχρονα με το γεύμα του ενώ πετούσε πάνω από την περιοχή.

6. Ο μεθυσμένος άλκης του Τύχο Μπράχε

Ο Δανός αστρονόμος του 16ου αιώνα Τύχο Μπράχε ήταν διάσημος όχι μόνο για τις απίστευτες αστρονομικές του παρατηρήσεις, αλλά και για τον βαθιά εκκεντρικό τρόπο ζωής του, που περιλάμβανε την κατοχή ενός ελαφιού ως κατοικίδιο. Ο Μπράχε, ο οποίος ήταν γνωστός για το ότι φορούσε μια μεταλλική προσθετική μύτη μετά την απώλεια της δικής του σε μια μονομαχία, συχνά έφερνε το ελάφι του σε κοινωνικές συγκεντρώσεις, αντιμετωπίζοντάς το ως μέλος της συνοδείας του. Η περίεργη αυτή συνήθεια γινόταν συχνά θέμα συζήτησης στην αυλή.

Η αξιοσημείωτη και αληθινή ανατροπή συνέβη κατά τη διάρκεια ενός δείπνου στο σπίτι ενός φίλου, όταν οι καλεσμένοι έδωσαν στον άλκη του Μπράχε υπερβολική ποσότητα μπύρας. Δυστυχώς, το βαριά μεθυσμένο ζώο σκόνταψε, έχασε την ισορροπία του και πέθανε μετά από πτώση από μια μεγάλη σκάλα. Το όλο περιστατικό ήταν ένα παράξενο ατύχημα που ταιριάζει απόλυτα με τη χαοτική φύση της αριστοκρατίας της Αναγέννησης.

7. Η χορευτική πανδημία του 1518

Το καλοκαίρι του 1518, στο Στρασβούργο, μια γυναίκα ονόματι Frau Troffea άρχισε να χορεύει ανεξέλεγκτα και έντονα στο δρόμο, ένα ασυνήθιστο θέαμα που γρήγορα εξελίχθηκε σε κοινωνική πανικό. Μέσα σε ένα μήνα, περίπου 400 άτομα την είχαν ακολουθήσει σε έναν ξέφρενο, ασταμάτητο χορό που διήρκεσε εβδομάδες, ένα παράξενο φαινόμενο που οι γιατροί και οι αρχές δυσκολεύονταν να κατανοήσουν ή να σταματήσουν. Πολλοί χορευτές τελικά πέθαναν από εξάντληση, καρδιακές προσβολές ή εγκεφαλικά επεισόδια.

Το φαινόμενο αντιμετωπίστηκε όχι ως ψυχολογικό πρόβλημα, αλλά ως σωματική ασθένεια που προκαλούσε το «καυτό αίμα», και οι τοπικές αρχές συνέστησαν να επιτραπεί στους προσβεβλημένους χορευτές να συνεχίσουν να χορεύουν για να ιδρώσουν και να ξεπεράσουν την υποτιθέμενη ασθένεια. Οι ιστορικοί θεωρούν πλέον ότι η επιδημία ήταν μια μορφή μαζικής ψυχογενούς ασθένειας που προκλήθηκε από το άγχος, ή ίσως ακόμη και δηλητηρίαση, που προκλήθηκε από ακραίες δυσχέρειες και λιμό. Η ιδέα εκατοντάδων ανθρώπων να χορεύουν αυθόρμητα μέχρι θανάτου παραμένει ένα από τα πιο ανατριχιαστικά και βαθιά παράξενα ιστορικά γεγονότα της Ευρώπης.

8. Η επιχείρηση «Cat Drop» («Ρίψη Γατών»)

Στη δεκαετία του 1960, ο κόσμος έγινε μάρτυρας μιας επιχείρησης τόσο απίστευτης που μοιάζει με σενάριο καρτούν: η Βασιλική Αεροπορία (RAF) έπρεπε να ρίξει με αλεξίπτωτα έναν τεράστιο αριθμό γατών σε μια απομακρυσμένη περιοχή του Βόρνεο. Η επιχείρηση ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για την καταπολέμηση της ξαφνικής, καταστροφικής αύξησης του πληθυσμού των αρουραίων μετά την ευρεία χρήση του εντομοκτόνου DDT για τον έλεγχο της ελονοσίας. Το δηλητήριο είχε σκοτώσει τον τοπικό πληθυσμό γατών, οδηγώντας στο πρόβλημα των τρωκτικών.

Οι γάτες τοποθετήθηκαν προσεκτικά σε κλουβιά και ρίχτηκαν με αλεξίπτωτο στην περιοχή του Σαραουάκ, στο Μπόρνεο, σε μια πολύπλοκη, πολυήμερη επιχείρηση που είχε ως στόχο την επανεισαγωγή ενός φυσικού θηρευτή στην τροφική αλυσίδα. Η πρωτοβουλία αυτή ανανέωσε με επιτυχία τον πληθυσμό των γατών, γεγονός που οδήγησε σε ραγδαία μείωση των αρουραίων που μετέφεραν ασθένειες.

9. Η πτώση του Προέδρου Ντεσάνελ από το τρένο

Το 1920, ο Γάλλος Πρόεδρος Πολ Ντεσανέλ ένας άνδρας γνωστός για την εκκεντρική και συχνά ασταθή συμπεριφορά του, βίωσε μια από τις πιο ταπεινωτικές στιγμές που έχουν καταγραφεί ποτέ για έναν εν ενεργεία αρχηγό κράτους. Ενώ ταξίδευε τη νύχτα με το προεδρικό τρένο, κατά κάποιον τρόπο σκόνταψε ή έπεσε από το παράθυρο του βαγονιού του και βρέθηκε στις ράγες κάτω. Η προεδρική συνοδεία δεν συνειδητοποίησε καν ότι έλειπε μέχρι που το τρένο έφτασε στον προορισμό του.

Ο Πολ Ντεσανέλ, ατημέλητος και φορώντας μόνο τις πιτζάμες του, έφτασε με δυσκολία στο πλησιέστερο φυλάκιο του σηματοφόρου για να αναφέρει το περιστατικό, παρουσιάζοντας τον εαυτό του με την απίστευτη φράση: «Είμαι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας». Ο σηματοφόρος, φυσικά, δεν τον πίστεψε και ο Πρόεδρος θεωρήθηκε για λίγο άστεγος, κάνοντας την ήδη παράξενη ιστορία ακόμα πιο παράλογη. Η υγεία του Ντεσάνελ τον ανάγκασε τελικά να παραιτηθεί αργότερα.

10. Ο στρατηγός που διέσχισε τις Άλπεις με ελέφαντες

Η στρατιωτική εκστρατεία του Καρχηδονίου στρατηγού Αννίβα Βαρκά είναι διάσημη για την τακτική της ευφυΐα και το απίστευτο κατόρθωμα της μεταφοράς ενός τεράστιου στρατού —συμπεριλαμβανομένων ελεφάντων— πέρα από τις επικίνδυνες, χιονισμένες Άλπεις για να επιτεθεί στη Ρώμη το 218 π.Χ. Η μεταφορά χιλιάδων ανδρών, προμηθειών και μεγάλων, ισχυρών ζώων μέσω των ψηλών, παγωμένων ορεινών περασμάτων θεωρήθηκε αδύνατη από τους Ρωμαίους εχθρούς του. Αυτή η επιτυχημένη manoeuvre ήταν η απόλυτη τακτική σοκ και δέους.

Το επικίνδυνο ταξίδι είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια χιλιάδων ανδρών και σχεδόν όλων των ελεφάντων, αλλά το γεγονός και μόνο ότι ο στρατός που επέζησε έφτασε στο ιταλικό έδαφος ήταν μια ψυχολογική και στρατιωτική νίκη. Η διάβαση εδραίωσε τη φήμη του Αννίβα ως ενός από τους πιο τολμηρούς και λαμπρούς διοικητές της ιστορίας.

11. Η εξέγερση των ψάθινων καπέλων του 1922

Τον Σεπτέμβριο του 1922, η πόλη της Νέας Υόρκης γνώρισε μια παράξενη μόδα, γνωστή ως «Εξέγερση των ψάθινων καπέλων», η οποία εμπνεύστηκε από έναν άγραφο κανόνα. Ο κανόνας αυτός επέβαλε στους άνδρες να αντικαταστήσουν τα καλοκαιρινά ψάθινα καπέλα με καπέλα από φελτ μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία στα μέσα Σεπτεμβρίου. Μια ομάδα νεαρών εργοστασιακών εργατών αποφάσισε να αναλάβει τον ρόλο της «αστυνομίας της μόδας», επιτιθέμενη και σε ορισμένες περιπτώσεις καταστρέφοντας τα καπέλα των ανδρών που παραβίαζαν αυτό το έθιμο.

Η βία κλιμακώθηκε γρήγορα, εξαπλώθηκε σε όλη την πόλη και διήρκεσε σχεδόν μια εβδομάδα, με χιλιάδες νεαρούς άνδρες να συμμετέχουν στους πολέμους καπέλων. Χρειάστηκε η παρέμβαση της αστυνομίας για να διαλύσει τις βίαιες συγκρούσεις στους δρόμους, οι οποίες μερικές φορές διεξάγονταν με τη χρήση αυτοσχέδιων όπλων.

12. Η έκρηξη και η χιονοθύελλα του Χάλιφαξ

Η έκρηξη στο Χάλιφαξ το 1917 ήταν μια καταστροφική θαλάσσια καταστροφή που προκλήθηκε από τον άνθρωπο και οδήγησε σε μια άμεση, ισχυρή φυσική καταστροφή, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την προσπάθεια ανάκαμψης. Δύο πλοία, το ένα φορτωμένο με τόνους υψηλής ποιότητας στρατιωτικών εκρηκτικών προοριζόμενων για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκρούστηκαν στο λιμάνι του Χάλιφαξ, στη Νέα Σκωτία. Η έκρηξη που προκλήθηκε ήταν η μεγαλύτερη ανθρωπογενής έκρηξη μέχρι την ατομική βόμβα, καταστρέφοντας την πόλη, σκοτώνοντας χιλιάδες ανθρώπους και προκαλώντας τοπικό τσουνάμι.

Σε μια πραγματικά απίστευτη ανατροπή της τύχης, αμέσως μετά την έκρηξη ακολούθησε μια τεράστια χιονοθύελλα, που κάλυψε τα συντρίμμια και τις αρχικές προσπάθειες διάσωσης με βαθύ, βαρύ χιόνι. Αυτή η δεύτερη καταστροφή έκανε την εύρεση επιζώντων και την παροχή βοήθειας εξαιρετικά δύσκολη, επιδεινώνοντας την κατάσταση. Η τεράστια έκρηξη και η επακόλουθη χιονοθύελλα καθιστούν αυτό το γεγονός ένα από τα πιο μοναδικά και δύσκολα ιστορικά γεγονότα στην ιστορία του Καναδά.

13. Ο παπαγάλος του Προέδρου που έβριζε

Η κηδεία του Προέδρου Άντριου Τζάκσον το 1845, ενός άνδρα γνωστού για το φλογερό του ταμπεραμέντο και τις αντισυμβατικές του συνήθειες, διακόπηκε από έναν απροσδόκητο, απείθαρχο πενθούντα: τον ίδιο τον παπαγάλο του, που ονομαζόταν Poll. Η τεράστια κρατική κηδεία, στην οποία παρευρέθηκαν εκατοντάδες αξιωματούχοι και πενθούντες πολίτες, διακόπηκε ξαφνικά από την «έκρηξη» του παπαγάλου από τα δοκάρια της εκκλησίας.

Ο Poll, το αγαπημένο κατοικίδιο του πρώην προέδρου, έπρεπε να απομακρυνθεί γρήγορα από την τελετή, αφού άρχισε να φωνάζει δυνατά και επανειλημμένα μια σειρά από βωμολοχίες και αισχρολογίες στους συγκεντρωμένους πενθούντες. Ο παπαγάλος είχε προφανώς μάθει την χυδαία γλώσσα απευθείας από τον γνωστό για το οξύθυμο χαρακτήρα του ιδιοκτήτη του όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το απίστευτο περιστατικό παραμένει ένα κλασικό, τελικό παράδειγμα της ατίθασης κληρονομιάς του Τζάκσον.

14. Η γάτα-κατάσκοπος της CIA

Στη δεκαετία του 1960, κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του Ψυχρού Πολέμου, η CIA ξεκίνησε ένα τολμηρό και παράξενο πρόγραμμα κατασκοπείας γνωστό ως «Acoustic Kitty», το οποίο είχε ως στόχο να χρησιμοποιήσει χειρουργικά τροποποιημένες γάτες για να κατασκοπεύσει Σοβιετικούς αξιωματούχους. Το σχέδιο περιελάμβανε την εμφύτευση σύνθετων μικροφώνων, μπαταριών και πομπών απευθείας στο σώμα μιας γάτας, μετατρέποντάς τη σε μια κινητή, τριχωτή συσκευή παρακολούθησης. Η αποστολή κόστισε εκατομμύρια δολάρια.

Η πρώτη δοκιμή στο πεδίο ήταν μια άμεση και καταστροφική αποτυχία: η γάτα απελευθερώθηκε κοντά σε ένα πάρκο στην Ουάσιγκτον, με αποστολή να καταγράψει δύο ξένους διπλωμάτες. Πριν προλάβει να φτάσει στον προορισμό της, η ηλεκτρονική γάτα έτρεξε κατευθείαν στο δρόμο και χτυπήθηκε αμέσως από ένα διερχόμενο ταξί, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί. Το ακριβά και απίστευτο πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε λίγο αργότερα.

15. Η «κοπή δέντρων της επιχείρησης Paul Bunyan»

Το 1976, κοντά στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη της Κορέας (DMZ), μια στρατιωτική σύγκρουση παραλίγο να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βόρειας Κορέας, και όλα αυτά εξαιτίας της κοπής ενός μόνο δέντρου λεύκας. Το δέντρο εμπόδιζε την ορατότητα ενός σημείου ελέγχου του Στρατηγείου των Ηνωμένων Εθνών, και μια συνηθισμένη επιχείρηση κλαδέματος κατέληξε σε ενέδρα στημένη από τις δυνάμεις της Βόρειας Κορέας. Ο Βορειοκορεάτες επιτέθηκαν και σκότωσαν δύο Αμερικανούς αξιωματικούς. Αυτή η πράξη βίας οδήγησε σε άμεση αντίδραση.

Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την «Επιχείρηση Paul Bunyan», στέλνοντας ένα μεγάλο, βαριά οπλισμένο αεροπορικό και χερσαίο κονβόι, συμπεριλαμβανομένων βομβαρδιστικών B-52 με πυρηνική ικανότητα, για να διασφαλίσουν ότι το δέντρο θα κοπεί σωστά, και αυτή τη φορά το πέτυχαν χωρίς παράπλευρες απώλειες. Η μεγάλη επιχείρηση που στήθηκε απλά για την κοπή ενός δέντρου παραμένει ένα από τα πιο παράξενα περιστατικά που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.