Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που «βάζει στο μάτι» τη Γροιλανδία

Είναι πλέον επίσημο. Παρά τις καυστικές αντιδράσεις, τις εμφατικές απορρίψεις (τύπου «δεν πωλείται») και τα άκρως ειρωνικά σχόλια, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιμένει ότι θέλει να αγοράσει την Γροιλανδία. Το δήλωσε ο ίδιος ευθαρσώς μόλις την περασμένη Κυριακή (18 Αυγούστου), απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους κατά την επιστροφή του από το Νιου Τζέρσι στην Ουάσιγκτον, επιβεβαιώνοντας έτσι και το σχετικό δημοσίευμα της Wall Street Journal που είχε προηγηθεί, ένα δημοσίευμα σύμφωνα με το οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος έριξε την εν λόγω ιδέα για πρώτη φορά πέρυσι, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, κατά τη διάρκεια δείπνου.

Το ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει παλαιόθεν αδυναμία στις αγοραπωλησίες ακινήτων είναι γνωστό. Το ότι εκείνος εμφορείται και από μια ακατανίκητη ροπή προς προκλητικές ή αντισυμβατικές ιδέες είναι επίσης γνωστό. Λέγεται, επί παραδείγματι, μεταξύ άλλων πως κάποιοι από τους συνεργάτες του είχαν προσπαθήσει πολύ για να τον πείσουν να μην εισβάλει στρατιωτικά στη Βενεζουέλα...  

Ειδικά στην περίπτωση της Γροιλανδίας, ωστόσο, ο Τραμπ δεν πρωτοτυπεί. Και αυτό διότι εκείνος δεν είναι ο πρώτος στα χρονικά Αμερικανός πρόεδρος που θέλησε να αγοράσει εκείνο το (ημι)αυτόνομο νησί που υπάγεται στη ΝΑΤΟική Δανία και ακούει στο όνομα Γροιλανδία, ένα νησί ο πληθυσμός του οποίου αγγίζει σήμερα τα 55.000 άτομα.

Λέγεται πως για πρώτη φορά το 1867, όταν πρόεδρος στις ΗΠΑ ήταν ο Δημοκρατικός Άντριου Τζόνσον, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εκδήλωσε ενδιαφέρον να αγοράσει τη Γροιλανδία που τελούσε τότε υπό τον έλεγχο της Δανίας.   Και αρκετές δεκαετίες αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη το 1946, επί προεδρίας Χάρι Τρούμαν, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Tζέιμς Μπάιρνς, λέγεται πως είχε προσφέρει στον Δανό ομόλογό του, Γκούσταβ Ράζμουσεν, 100 εκατομμύρια δολάρια ως τίμημα για την αγορά της Γροιλανδίας.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, άλλωστε, όπως σημειώνεται και σε σχετικό δημοσίευμα του ιστοτόπου Quartz, οι αγορές εδαφών από άλλα κράτη δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο. Κάθε άλλο μάλιστα. Το 1803 ο Τόμας Τζέφερσον αγόρασε κομμάτια της Βόρειας Αμερικής από τη Γαλλία έναντι 15 εκατ. δολ. Και το 1867 οι Ηνωμένες Πολιτείες (με πρόεδρο τότε τον Άντριου Τζόνσον) αγόρασαν την Αλάσκα από τη Ρωσία έναντι 7,2 εκατ. δολ. Το 1917 θα ακολουθούσε και η αγορά ενός συμπλέγματος νήσων στη θάλασσα της Καραϊβικής (των σημερινών Παρθένων Νήσων) από τη Δανία για το ποσό των 25 εκατ. δολ., όπερ σημαίνει ότι οι Δανοί έχουν όντως πουλήσει στο παρελθόν νησιά στους Αμερικανούς.

Από στρατιωτική σκοπιά, πάντως, οι Αμερικανοί διατηρούν μόνιμη παρουσία στη Γροιλανδία ήδη από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, με «ορμητήριο» την αεροπορική βάση Θούλη (Thule Air Base) στα βορειοδυτικά του νησιού, μια βάση με περίπου 600 άτομα προσωπικό και ένα στρατηγικά «πολύτιμο» σύστημα από ραντάρ, η οποία μάλιστα ξεχωρίζει και ως η βορειότερη βάση των ΗΠΑ ανά την υφήλιο.