Σολτς: Γερμανική στροφή στο θέμα της εγγύησης των καταθέσεων

Τους όρους, τις προϋποθέσεις και τις αλλαγές που απαιτεί να γίνουν στα υπάρχοντα κείμενα για την τραπεζική ένωση των τραπεζών της ευρωζώνης εξέθεσε η γερμανική πλευρά για πρώτη φορά σήμερα με άρθρο του υπουργού Οικονομίας Όλαφ Σολτς στην εφημερίδα Financial Times. Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο γίνονται τέσσερις μεταρρυθμιστικές προτάσεις τις οποίες η κυβέρνηση της Γερμανίας θεωρεί ότι πρέπει να υιοθετηθούν ούτως ώστε να ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση.

Ο Γερμανός υπουργός μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η κυβέρνηση του θα μπορούσε να δεχθεί εάν ικανοποιηθούν αυτά τα τέσσερα βήματα ένα Ευρωπαϊκό Πλάνο Ασφάλισης των Καταθέσεων (EDIS), κάτι που μέχρι τώρα η γερμανική πλευρά αρνείτο να δεχθεί.

Τα βήματα για να επιτευχθεί αυτό είναι, πάντα σύμφωνα με τον υπουργό της κυβέρνησης του Μεγάλου Συνασπισμού, πρώτον, η ενοποίηση του νομικού πλαισίου σχετικά με την χρεοκοπία και την εξυγίανση των πιστωτικών ιδρυμάτων για όλες τις χώρες της ευρωζώνης και για όλες τις τράπεζες τους, δεύτερον η μείωση του κινδύνου κατάρρευσης των τραπεζών, μέσω μείωσης των κόκκινων δανείων και μέσω μείωσης της έκθεσης τους σε κρατικά ομόλογα διαφόρων χωρών, μέσω της ρύθμισης των ομολόγων που κρατούν.

Εάν αυτά τα δύο βήματα γίνουν η Γερμανία θα δεχόταν να στηρίξει ένα EDIS αρκεί η κάθε χώρα ξεχωριστά να θεωρείται υπεύθυνοι για την διασφάλιση των χρημάτων των καταθετών μιας τράπεζας που αντιμετωπίζει προβλήματα. Για το θέμα αυτό, για να μην πληγούν οι καταθέτες, ο Σολτς προτείνει έναν μηχανισμό τριών βημάτων σύμφωνα με τον οποίο, σε περίπτωση μιας κατάρρευσης τράπεζας θα χρησιμοποιούνται πρώτα τα εθνικά σχέδια διασφάλισης των καταθέσεων. Εν συνεχεία αν δεν επαρκούν αυτά, το (νέο) Ευρωπαϊκό ταμείο διασφάλισης των καταθέσεων θα παρέχει περιορισμένη ρευστότητα σε μορφή δανείων για να καλυφθούν οι απαιτήσεις. Σε περίπτωση που κι αυτά δεν είναι αρκετά τότε θα πρέπει να υπάρξει παρέμβαση από την κυβέρνηση της χώρας όπου εδρεύει η τράπεζα που αντιμετωπίζει το πρόβλημα.

Μεταξύ άλλων ο Γερμανός υπουργός καλεί για την αποτροπή του αρμπιτράζ αφότου έχει επιτευχθεί η τραπεζική ένωση, μέσω μιας ενιαίας φορολογικής βάσης για τις επιχειρήσεις που θα διασφαλίζει ότι και οι 19 χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ θα φορολογούνται για τα ίδια πράγματα, πιθανόν με τον ίδιο συντελεστή.