Η σύζυγος Κασόγκι στο Έθνος: Δικαιοσύνη θα έρθει όταν κάποιοι θα πληρώσουν

Ξεπέρασε το σοκ της απώλειας του αγαπηµένου της, αλλά όχι τη θλίψη που είναι ακόµη ζωγραφισµένη στο πρόσωπό της. Άλλωστε, η απουσία του θα τη συντροφεύει για µια ζωή. Οµως η Χαντισέ Τσενγκίζ, σύντροφος του δηµοσιογράφου Τζαµάλ Κασόγκι που δολοφονήθηκε µέσα στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, έχει αποφασίσει να δικαιώσει τη ζωή του.

Πριν από λίγες µέρες βρέθηκε στις Βρυξέλλες για να φωνάξει στην Ευρώπη και στη διεθνή κοινότητα να αντιδράσουν επιτέλους στα ευρήµατα της έρευνας των Ηνωµένων Εθνών που «µαρτυρούν» ότι η δολοφονία ήταν προµελετηµένη και οργανωµένη από τη Σαουδική Αραβία. «Ενας δηµοσιογράφος δολοφονήθηκε από ένα κράτος. Αυτό από µόνο του είναι µη αποδεκτό. Και ακόµη δεν ξέρουµε γιατί τον σκότωσαν, ούτε καν γνωρίζω πού βρίσκεται η σορός του. ∆ικαιοσύνη για µένα θα έρθει όταν κάποιοι πληρώσουν για τον θάνατό του, κάποιοι πρέπει να χάσουν τον ύπνο τους» δήλωσε στο «Εθνος ».

Σε συνέντευξη Τύπου στην «καρδιά» των ευρωπαϊκών θεσµών, η µνηστή του δολοφονηθέντος Σαουδάραβα αρθρογράφου της εφηµερίδας «The Washington Post» και η εισηγήτρια του ΟΗΕ για τις εξωδικαστικές εκτελέσεις, Ανιές Καλαµάρ, καταδίκασαν την αδράνεια της διεθνούς κοινότητας, συµπεριλαµβανοµένης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, απέναντι στη Σαουδική Αραβία. «Η διεθνής κοινότητα σιωπά» είπαν. Οι δύο γυναίκες έχουν δεχθεί µεγάλες πιέσεις για να φοβηθούν και να σιωπήσουν. «∆εν νιώθω ότι απειλούµαι» απάντησε η Χαντισέ όταν τη ρωτήσαµε.

«Εχω δεχθεί ιδιαίτερο µπούλινγκ στα social media για την έρευνά µου. Ξέρω από πού προέρχονται. ∆εν µε ενοχλούν, δεν µε φοβίζουν, είναι τιµή µου» είπε η Καλαµάρ. «Τον Οκτώβριο του 2018, στις 2 του µήνα, περίµενα τον Τζαµάλ έξω από το προξενείο της Σαουδικής Αραβίας. Είχε πάει για να εκδώσει τα πιστοποιητικά για τον γάµο µας. Οµως δεν βγήκε ποτέ από το κτίριο» µας είπε η Χαντισέ στην κουβέντα που είχαµε µετά. «Μπορείς να το φανταστείς αυτό; Να περιµένεις τον άνθρωπό σου και να µην εµφανιστεί ποτέ! Να εξαφανιστεί από προσώπου γης.

Κι έπειτα, ένας δηµοσιογράφος να δολοφονείται επειδή ασκεί κριτική σε µια ηγεσία. Πώς µπορεί να συµβαίνει αυτό και να µην αντιδρά κανείς;» αναρωτήθηκε. «Στην αρχή δεν µπορούσα να το πιστέψω, είχα άρνηση, έκλαιγα συνέχεια. Είχα χάσει την αγάπη µου και τίποτα δεν είχε νόηµα πια. Αλλά µετά, όταν είδα τι συνέβη µέσα από την έκθεση της εισηγήτριας του ΟΗΕ, αποφάσισα ότι αυτό δεν µπορούσε να περάσει έτσι. Εχω µια υποχρέωση απέναντι στη µνήµη του και στην ελευθερία του Τύπου» εξήγησε.

Ανεβάζει τους τόνους

Η Χαντισέ ζητά σε όλους τους τόνους µια διεθνή έρευνα για την υπόθεση, θέλει να πιέσει µε κάθε τρόπο. «Ο Τζαµάλ δεν θα γυρίσει πίσω. Αλλά οφείλουµε να κρατήσουµε τη φωνή του ζωντανή. Τη φωνή όλων όσοι υποφέρουν. Πολλοί φίλοι του -δηµοσιογράφοι και µη- είναι αυτήν τη στιγµή στη φυλακή. Χωρίς καµία εξήγηση, κανέναν λόγο. Οφείλουµε να τους βοηθήσουµε, όπως έκανε κι εκείνος» είπε.

Στο πλευρό της, η Ανιές Καλαµάρ καταδίκασε την παθητικότητα της διεθνούς κοινότητας να καταστήσει τη Σαουδική Αραβία υπόλογη, στιγµατίζοντας τη βούληση των κρατών «να επιστρέψουν στην κανονικότητά τους». Η εµπειρογνώµονας είχε παρουσιάσει τον περασµένο Ιούνιο την έκθεσή της για την υπόθεση στο Συµβούλιο των Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων του ΟΗΕ.

Σε αυτήν κατέληγε στο συµπέρασµα ότι υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για να ξεκινήσει έρευνα για τις ευθύνες του Σαουδάραβα πρίγκιπα διαδόχου, Μοχάµεντ µπιν Σαλµάν, για τη δολοφονία του αρθρογράφου της «Washington Post». «Από τότε δεν υπάρχει καµία σηµαντική δράση από την πλευρά της διεθνούς κοινότητας» τόνισαν. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση αποδείχθηκε, όπως και η υπόλοιπη διεθνής κοινότητα, ιδιαίτερα απογοητευτική στις αντιδράσεις της απέναντι στη Σαουδική Αραβία» πρόσθεσε η εισηγήτρια του ΟΗΕ.

«Η διεθνής κοινότητα στέλνει το µήνυµα ότι τα κράτη µε επαρκή ισχύ µπορούν να γλιτώσουν ατιµώρητα από τη δολοφονία ενός δηµοσιογράφου. Αυτό θέλουµε;» αναρωτήθηκε. Οπως µας αποκάλυψε, εισηγείται στον ΟΗΕ ένα νέο πλαίσιο για την προστασία των δηµοσιογράφων παγκοσµίως, έτσι ώστε ο ΟΗΕ να έχει δυνατότητα παρέµβασης µέσω έρευνας και συγκεκριµένων εργαλείων πίεσης των κυβερνήσεων.

Η εισηγήτρια του ΟΗΕ επέκρινε την επικείµενη σύνοδο του G20 που θα διεξαχθεί στη Σαουδική Αραβία ως ένα «λάθος» και ζήτησε από τις συµµετέχουσες χώρες να θέσουν στην ηµερήσια διάταξη την ελευθερία του Τύπου και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Ζήτησε επίσης τη διενέργεια δίκης στην Τουρκία για αυτήν τη δολοφονία. «Μόνο η πίεση από την κοινωνία των πολιτών και τη διεθνή κοινότητα µπορεί να φέρει αποτελέσµατα. Βλέπουµε τι συµβαίνει στη Μάλτα, όπου ο λαός βγήκε στους δρόµους φωνάζοντας ότι η σύλληψη µόνο του δολοφόνου της δηµοσιογράφου Ντάφνι Καρουάνα Γκαλισία δεν είναι αρκετός, ότι πρέπει να βρεθούν οι ηθικοί αυτουργοί. Αυτό πρέπει να γίνει και για την υπόθεση Κασόγκι» κατέληξε.

Δολοφονία Γκαλισία στη Μάλτα: Να φύγει ο πρωθυπουργός ζητούν οι ευρωβουλευτές

Πιο ανήσυζοι απ’ ό,τι έφτασαν στη Μάλτα γύρισαν στις Βρυξέλλες οι ευρωβουλευτές. Όχι µόνο για το ότι ελάχιστα έχουν αλλάξει κατά τα δύο χρόνια που µεσολάβησαν από τη δολοφονία της δηµοσιογράφου Ντάφνι Καρουάνα Γκαλισία, αλλά και για τη «διάχυτη διαφθορά» που υπάρχει στη χώρα, όπως µας είπαν.

Είναι µόλις λίγες µέρες µετά τις αποκαλύψεις του φερόµενου ως µεσάζοντος της δολοφονίας, ότι εντολέας υπήρξε ο µεγαλοεπιχειρηµατίας Γιόργκεν Φένεκ, στενός φίλος του πρωθυπουργού της Μάλτας, Τζόζεφ Μουσκάτ. Ο µεσάζοντας που έλαβε χάρη από τον Μουσκάτ ισχυρίστηκε επίσης ότι «άνθρωποι που συνδέονται µε την κυβέρνηση της Μάλτας ενδέχεται να εµπλέκονται στην υπόθεση». Επίσης, ο ίδιος ο Φένεκ δήλωσε ότι είχε «πολύ στενή επικοινωνία» µε τον πρώην διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου, που µετά την αποκάλυψη παραιτήθηκε. «Η επίσκεψή µας στη Μάλτα δεν µας κατέστησε πιο ήσυχους για όσα συµβαίνουν στη χώρα» είπε στο «Εθνος» η Ολλανδή ευρωβουλευτής Σοφί Ι’τ Βελτ από τους Ευρωπαίους Φιλελευθέρους, που υπήρξε επικεφαλής της αποστολής των ευρωβουλευτών.

«Το κράτος δικαίου στη χώρα είναι υπό πίεση, υπάρχει ατιµωρησία για εγκλήµατα, εκτεταµένη διαφθορά, δηµοσιογράφοι που φοβούνται και παρενοχλούνται» περιέγραψε. Οι επτά ευρωβουλευτές της επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώµατα και τις ελευθερίες ζήτησαν την άµεση παραίτηση του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει ήδη προαναγγείλει ότι θα αποχωρήσει από τη θέση του τον Ιανουάριο. «Ζητάµε την άµεση παραίτησή του, διότι οι 40 µέρες που ζητά µπορεί να τον βοηθήσουν να καλύψει στοιχεία» εξήγησε ο Ελληνας ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, ο οποίος συµµετείχε στην αποστολή στη Βαλέτα.

«Μπορεί να δώσει ακόµη και χάρη στον συνεργάτη του, όπως έκανε και στον µεσάζοντα, ελπίζοντας ότι δεν θα µιλήσει» είπε. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ζήτησε τη διεξαγωγή «ενδελεχούς και ανεξάρτητης» έρευνας για τη δολοφονία της δηµοσιογράφου. «Περιµένω ότι θα διεξαχθεί ενδελεχής και ανεξάρτητη έρευνα, απαλλαγµένη από οποιαδήποτε πολιτική ανάµειξη» δήλωσε η Φον ντερ Λάιεν. «Είναι µεγάλης σηµασίας όλοι οι υπεύθυνοι να προσαχθούν στη ∆ικαιοσύνη το συντοµότερο δυνατό». Μεγάλη αλλαγή από την προηγούµενη Κοµισιόν, η οποία κρατούσε αποστάσεις από τα γεγονότα, θεωρώντας τα εσωτερικές υποθέσεις της Μάλτας.

Στο ίδιο πλαίσιο, ήδη επίτροποι συζητούν την ενεργοποίηση του άρθρου 7 κατά της Μάλτας, που µπορεί να οδηγήσει σε κυρώσεις κατά της χώρας για τη λειτουργία του κράτους δικαίου. «Η Μάλτα είναι µέρος της Ευρώπης. Και ό,τι γίνεται εκεί επηρεάζει και την Ευρώπη. Η Ευρώπη πρέπει να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς αυτήν την κατάσταση και να πιέζει για εκτεταµένες συνταγµατικές µεταρρυθµίσεις. Βρισκόµαστε δίπλα στον λαό της Μάλτας, που αξίζει καθαρή κυβέρνηση και αξιωµατούχους µε ακεραιότητα» σχολίασε η Σοφί Ι’τ Βελτ. «Η στάση της νέας προέδρου είναι στη σωστή κατεύθυνση, ειδικά σε σχέση µε την προηγούµενη Κοµισιόν, αλλά δεν πρέπει να µένουµε µόνο στα λόγια, πρέπει να γίνουν συγκεκριµένες πράξεις.

Και την επόµενη εβδοµάδα υπάρχει µια Σύνοδος Κορυφής, στην οποία παρών θα είναι ο ίδιος ο Τζόζεφ Μουσκάτ, ο πρωθυπουργός της Μάλτας που συνδέεται -προς το παρόν µε έµµεσο τρόπο- µε την πιο τροµερή δολοφονία που γνώρισε η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Οπότε, οι ηγέτες οφείλουν να αναλάβουν δράση».