Οι ταινίες της εβδομάδας: Ο Μαντς Μίκελσεν πήρε το όπλο του και ο Τζακ Λέμον την... Σίρλεϊ

Με την πολυεθνική παραγωγή «Ο Άνθρωπος του Θεού» να κάνει το θαύμα της, ξεπερνώντας τα 170.000 εισιτήρια μέχρι την Τετάρτη (8/9) και να μοιράζει χαμόγελα σε αιθουσάρχες, η νέα κινηματογραφική εβδομάδα ξεκινά με ακόμη δέκα ταινίες, απ' τις οποίες οι τέσσερις είναι επιτυχίες του παρελθόντος. Ξεχωρίζει η δανέζικη περιπέτεια εκδίκησης «Οι Εκκεντρικοί», με τον «καυτό» Μαντς Μίκελσεν, ενώ από τις επανεκδόσεις η κλασική κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ «Η Τροτέζα», με τους αστραφτερούς Τζακ Λέμον και Σίρλεϊ ΜακΛέιν.

Οι Εκκεντρικοί (Riders of Justice) / Σκηνοθεσία: Άντερς Τόμας Γιένσεν / Παίζουν: Μαντς Μίκελσεν, Νικολάι Λίε Κάας, Αντρέα Χάικ Γκάντερμπεργκ, Λαρς Μπρίγκμαν και Νίκολας Μπρο

Περιπέτεια εκδίκησης, με τον εξαιρετικό και όσο μεγαλώνει σαν το παλιό καλό κρασί, Μαντς Μίκελσεν να πρωταγωνιστεί, αλλά και πίσω από την κάμερα ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους σεναριογράφους, ο Άντερς Τόμας Γιένσεν («Ανοιχτές Καρδιές», «Μετά το Γάμο»). Εδώ, ο Γιένσεν με τον Μίκελσεν, συναντιούνται για πέμπτη φορά στη μεγάλη οθόνη, σε κάτι διαφορετικό, καθώς η περιπέτεια δένει αρμονικά με το θρίλερ και το δράμα, αλλά και με τη διεισδυτική ματιά, σε κοινωνικά θέματα, ενώ το μαύρο χιούμορ έχει πρωτεύοντα ρόλο, χωρίς το φιλμ να χάνει την αγωνία και τα επιμέρους θέματα που θέλει να αναδείξει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος.

Αποτελεί ακόμη ένα καλό δείγμα του δανέζικου κινηματογράφου, μία εξόχως ενδιαφέρουσα ταινία, την οποία θα δούμε πιθανότατα ως αμερικάνικο ριμέικ τα επόμενα χρόνια… Ο Μίκελσεν, είναι ένας βετεράνος επαγγελματίας στρατιώτης στο Αφγανιστάν, που έχει εθιστεί στη βία και στο να σκορπίζει το θάνατο και όταν χάνει τη σύζυγό του από ένα δυστύχημα στο μετρό, θα αναγκαστεί να επιστρέψει στην πατρίδα για να σταθεί δίπλα στην αποξενωμένη κόρη του. Ωστόσο, ένας αυτόπτης μάρτυρας του δυστυχήματος θα τον επισκεφτεί, μαζί με δυο εκκεντρικούς φίλους του, για να τον πείσουν ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα δυστύχημα, αλλά για μια ενέργεια εγκληματικής οργάνωσης. Κι εκεί ξεκινά η περιπέτεια, καθώς η οργή θα πλημμυρίσει τον ήρωα και θα ξυπνήσει το θηρίο μέσα του.

Μία ιστορία εκδίκησης, που θα μπορούσε να ξεπέσει στη μανιέρα και σε μια μάτσο περιπέτεια, αλλά στα χέρια του Γιένσεν μετατρέπεται σε ένα διακριτικό σχόλιο για τα σημερινά τραύματα των ανεπτυγμένων κοινωνιών, αλλά και για ζητήματα όπως η απώλεια, η αποξένωση, το πρόβλημα της γενικευμένης κατάθλιψης, την κακοποίηση, την έξαρση της βίας, την εκμετάλλευση ανθρώπων, την ενοχή, το παιχνίδι των συμπτώσεων αλλά και τη μοίρα. Και όλα αυτά μέσα από σωστές δόσεις χιούμορ, πολλές φορές μαύρου, ταιριαστού με τη σκοτεινή πλευρά του ήρωα και των χαρακτήρων της ταινίας. Και ταυτόχρονα μέσα από μία σφιχτοδεμένη αφήγηση, που κρατά την αδρεναλίνη στα ύψη και την αγωνία μέχρι το τέλος, όπου θα έρθει και μια καθοριστική ανατροπή. Μία ανατροπή, της οποίας την ιδέα ο Γιένσεν μάλλον την πήρε από το γουέστερν του Χένρι Κινγκ "Bravados", με τον Γκρέκορι Πεκ στο ρόλο του τιμωρού εκδικητή, που στο τέλος βρίσκεται κι αυτός προ εκπλήξεως, όμοιας με αυτήν του Μίκελσεν...

Ο σπουδαίος Δανός πρωταγωνιστής αρκετά διαφορετικός από την τελευταία του επιτυχία «Άσπρο Πάτο», που είδαμε πριν λίγες εβδομάδες, με γκρίζα γενειάδα και με ματιά διαταραγμένου, είναι για μια ακόμη φορά επιβλητικός, ενώ και το υπόλοιπο καστ συμβάλει στην αποτελεσματικότητα της ταινίας.

Best Sellers (Best Sellers) / Σκηνοθεσία: Λίνα Ρέσλερ / Παίζουν: Μάικλ Κέιν, Ομπρεϊ Πλάζα, Σκοτ Σπίντμαν και Έλεν Γουόνγκ

Η επανεμφάνιση του ογκόλιθου της υποκριτικής Μάικλ Κέιν, σε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο, βούτυρο στο ψωμί του, υποδυόμενος ένα γεροπαράξενο, αυτοκαταστροφικό, εκκεντρικό συγγραφέα, που αναγκάζεται να κάνει περιοδεία με μια νεαρά υπεύθυνη εκδοτικού οίκου στις ΗΠΑ και κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να σαμποτάρει την προώθηση τού βιβλίου του, δεν είναι μάλλον αρκετό για να γίνει μια καλή ταινία. Μπορεί, όμως, απ' την ταινία να μη λείπουν ούτε οι θανατερές και χιουμοριστικές βιτριολικές ατάκες, από έναν μετρ του είδους, όπως ο Κέιν -δημιουργώντας, ωστόσο, έναν υπερπληθωρισμό εξυπνάδων, που στο τέλος κουράζουν- ούτε κάποιες έξυπνες σκηνές ή τα σχόλια για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η βιομηχανία των εκδόσεων, αλλά αυτά δεν αρκούν, για να δέσει το γλυκό.

Το χάσμα των γενεών, η διαφορετική αντίληψη της λογοτεχνίας του σήμερα με το παρελθόν, αλλά και τα βαθύτερα αίτια για την πολιτιστική αλλοτρίωση, μένουν ξεκρέμαστα να αιωρούνται σαν τον καπνό απ' τα πούρα που καπνίζει αρειμανίως ο Μάικλ Κέιν. Έτσι, το μόνο που απομένει από την ταινία της άπειρης Ρέσλερ, που εδώ κάνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο της (η ταινία, πάντως, συμμετείχε στο Φεστιβάλ Βερολίνου), είναι η αγέρωχη παρουσία του τελευταίου των μεγάλων ηθοποιών της βρετανικής σχολής και η αίσθηση μίας χαμένης ευκαιρίας για μία αξιόλογη δραματική κομεντί, που βεβαίως είναι πολλές φορές διασκεδαστική, αλλά μέχρις εκεί.

Ο Shang-Chi και ο Θρύλος των Δέκα Δαχτυλιδιών (Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings) / Σκηνοθεσία: Ντάστιν Ντάνιελ Κρέιτον / Παίζουν: Σίμου Λιου, Οκουαφίνα, Τόνι Λιουνγκ, Φάλα Τσεν, Φλοριάν Μοντεάνου και Μπέν Κίνγκσλεϊ

Η Marvel εξαντλώντας κάθε περιθώριο υπερηρωικών παραγωγών ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο χάρτινων υπερηρώων, αυτή τη φορά με πρωταγωνιστή έναν Ασιάτη και επιχειρώντας εμφανώς να ανοιχτεί στην πολυπληθή ασιατική αγορά. Και αυτό γιατί όχι μόνο ο -σχεδόν άγνωστος ηθοποιός- Σιμού Λιου μπαίνει οδηγός της περιπέτειας, ως ένας ήρωας με τρομαχτικές ικανότητες στις πολεμικές τέχνες, πιστεύοντας ότι ο πατέρας του ήταν ένας σοφός άνθρωπος, αλλά όταν ανακαλύπτει την αλήθεια αναγκάζεται να στραφεί εναντίον της ίδιας του της οικογένειας, αλλά και γιατί μέσα από το χορταστικό και πολλές φορές χαοτικό σενάριο επιχειρείται η εξερεύνηση του ασιατικού πολιτισμού, της διαφορετικής αντίληψης των πραγμάτων από τους λαούς της μακρινής ανατολής. Μόνο που αυτό γίνεται μέσα από την επιφανειακή αμερικάνικη ματιά, την επιδερμική αντιμετώπιση των χαρακτήρων, τα συνηθισμένα κλισέ του είδους με το αποτέλεσμα να κινείται το φιλμ στα ρηχά και να βλέπουμε μία από τα ίδια. Δηλαδή, ένα άψυχο κόμικς, με ηθοποιούς, που παρά τις προσπάθειές τους, παραμένουν στη σκιά των χορογραφημένων σκηνών μάχης και μερικών εντυπωσιακών σεκάνς, όπως αυτή σε ένα λεωφορείο στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο, όπου γίνεται χαμός και που αποτελεί φόρο τιμής στις θρυλικές ταινίες καταδίωξης και καταστροφής του παρελθόντος.

Παρά ταύτα, το φιλμ θα ικανοποιήσει τους φαν της Marvel - άλλωστε αυτό δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια για να το καταφέρει η εταιρεία. Επιπλέον, ο άνισος σκηνοθέτης Ντάστιν Ντάνιελ Κρέιτον (Αγώνας για Δικαιοσύνη) δίνει την εντύπωση ότι βάζει την ταινία του, από ένα σημείο και μετά, στον αυτόματο πιλότο, εξαντλώντας το ενδιαφέρον και αφήνοντας κενά και ερωτηματικά στο στόρι, που προφανώς θα καλυφθούν σε μία από τις επόμενες συνέχειες ενός κινηματογραφικού κεφαλαίου που μόλις άνοιξε.

Ο Πράσινος Ιππότης (The Green Knight) / Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λόουερι / Παίζουν: Ντεβ Πατέλ, Αλίσια Βικάντερ, Τζοελ Έτζερτον, Σον Χάρις και Μπάρι Κέογκαν

Υπερφιλόδοξη προσπάθεια συνδυασμού περιπέτειας, φαντασίας και τρόμου, που μοιάζει αλλόκοτη και συνάμα βαρυφορτωμένη, καθώς ο Ντέιβιντ Λόουερι διασκευάζει το μεσαιωνικό ποίημα «Sir Gawain and the Green Knight», βάζοντας πινελιές μοντερνισμού στον παραδοσιακό τρόμο. Ένα φιλμ που κυριαρχούν τα παράδοξα, έχει εντυπωσιακές σκηνές, που μοιάζουν ως επίδειξη των ικανοτήτων του σκηνοθέτη, η προκλητικότητα κυριαρχεί του συναισθήματος και του ηρωισμού, ενώ όλα τα καπελώνει μία ακατάσχετη φλυαρία, τόσο στο σενάριο όσο και στη σκηνοθεσία.

Το σενάριο, που υπογράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης ("Ο Κύριος και το Όπλο") θέλει τον νεαρό Γκάγουεν, ανιψιό του βασιλιά Αρθούρου, να είναι ο μόνος απ' τους ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης που να θέλει να μονομαχήσει με τον τρομερό «Πράσινο Ιππότη» και ως εκ τούτου θα τον φέρει αντιμέτωπο με θανάσιμες δοκιμασίες. Όμως, ο Λόουερι, χάνει το χρόνο, αδιαφορεί για τον ρυθμό, πλατειάζει και θέλοντας ν' αναδείξει το μεσαιωνικό ποίημα απ' το οποίο εμπνεύστηκε το φιλμ, βάζει σε δοκιμασία τα νεύρα του θεατή και ειδικά όσων δεν αγγίζει η μεσαιωνική βρετανική ποίηση. Ο Ντεβ Πατέλ, συμπαθής, δείχνει ικανός να κρατήσει το βάρος μιας αχαλίνωτης ταινίας, αλλά στο τέλος λυγίζει και συμπαρασύρεται στο ζοφερό μεσαιωνικό σύμπαν.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες

Ταξίδι στην Κριμαία (Evge): Φεστιβαλική ταινία από την Ουκρανία, που έκανε πρεμιέρα στο «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ των Καννών κι αποτελεί το ελπιδοφόρο ντεμπούτο του νεαρού σκηνοθέτη Ναριμάν Αλίεβ. Ένας πατέρας κι ο γιος του, από μία οικογένεια Τατάρων της Κριμαίας μεταφέρουν τη σορό του νεκρού γιου και αδελφού από το Κίεβο, για να το θάψουν πίσω στον τόπο του. Ένα ταξίδι πεσιμιστικό, φορτωμένο συναισθηματικά, ενώ στο φόντο πάντα ο εμφύλιος, ο εθνικισμός, το μίσος, το ταλέντο και η φρέσκια ματιά του Αλίεβ, καθώς και οι ερμηνείες, κρύβουν τις αδυναμίες της ταινίας που αν μη τι άλλο έχει το ενδιαφέρον της.

Αυτά που Λέμε κι Αυτά που Κάνουμε (Les Choses qu'on Dit, les Choses qu'on Fait): Περσινή ρομαντική κομεντί, γαλλικής προέλευσης, με τα καλά και τα αρνητικά της, που απευθύνεται σε ερωτοχτυπημένους… Ένα φιλμ για την πολυπλοκότητα του έρωτα, την πίκρα της αγάπης, την απόλαυση της ζωής. Με τους Νιλς Σνάιντερ, Καμέλια Τζορντάνα, Βενσάν Μακέιν, Έμιλι Ντεκέν και σινεφιλικές αναφορές στο ένδοξο παρελθόν της νουβέλ βαγκ.

Επανεκδόσεις

Η Τροτέζα (Irma la Douce): Ο Μπίλι Γουάιλντερ στα κέφια του, τρία χρόνια μετά την περίφημη «Γκαρσονιέρα» του, το 1963, επανασυνδέει κινηματογραφικά το λαμπερό ζευγάρι Τζακ Λέμον και Σίρλεϊ ΜακΛέιν, σε μία απολαυστική πνευματώδη ρομαντική κωμωδία, γεμάτη ανατροπές, ξεκαρδιστικές ατάκες, ίντριγκες, αλλά και οξυδερκή, σαφή σχόλια για την υποκρισία και τον πουριτανισμό. Με βασικούς ήρωες έναν αγαθό αστυφύλακα στα παρισινά σοκάκια όπου ανθεί ο αγοραίος έρωτας και η παρανομία και μία χαριτωμένη, γεμάτη ζωή πόρνη, που μία παρεξήγηση θα τους φέρει κοντά και θα ερωτευτούν, ο Γουάιλντερ απλώνει μία αθάνατη κωμωδία, που βασίζεται στο θεατρικό μιούζικαλ του Αλεξάντρ Μπρεφόρ, ενώ η εξαίσια μουσική του Αντρέ Πρεβέν κερδίζει το Όσκαρ μουσικής. Ο Τζακ Λέμον απλά ακαταμάχητος, ενώ η γεμάτη θετική ενέργεια και με τον ιδιότυπο ερωτισμό της Σίρλεϊ ΜακΛέιν πραγματικά αστράφτει.

Οι Εραστές του Αρκτικού Κύκλου (Los Amantes del Círculo Polar): Πριν 23 χρόνια, ο Ισπανός σκηνοθέτης Χούλιο Μέντεμ στήνει ένα παράδοξο σύγχρονο ρομαντικό παραμύθι, αποφεύγοντας τον μελοδραματισμό και τα εύκολα δάκρυα συγκίνησης, καθώς θέτει το πρωταγωνιστικό του νεαρό παθιασμένο ζευγάρι εντός του ατελείωτου κύκλου των συμπτώσεων και του αναπόφευκτου της μοίρας. Δυο παιδιά που ερωτεύονται με την πρώτη ματιά, θα απομακρυνθούν όταν ενηλικιωθούν αλλά θα παραμείνουν ερωτευμένοι για πάντα, ακόμη και πάνω στον Αρκτικό Κύκλο. Η ανορθόδοξη αφήγηση του Μέντεμ και τα πολλά φλας μπακ μπορεί να δυσκολέψουν τον θεατή, αλλά δεν θα γίνουν εμπόδιο στα συγκινητικά μηνύματα της ταινίας, που αποθεώνει τη δύναμη της αγάπης. Στην ταινία, με τη ρομαντική μουσική του Αλμπέρτο Ιγκλέσιας κι ένα συγκλονιστικό φινάλε, πρωταγωνιστούν οι Φέλε Μαρτίνεζ, Νάγουα Νίμρι, Νάντσο Νόβο, Βίκτορ Ολιβέιρα, Κριστέλ Ντίαζ κα.

Μη Ζητάς Ανθρώπινη Αγάπη (Belyy Bim Chermoe ukho): Μια διαφορετική κινηματογραφική ματιά του σοβιετικού κινηματογράφου, μία από τις γνωστότερες και συγκινητικότερες ταινίες, που έχει ως θέμα την ιστορία ενός πιστού σκύλου, ο οποίος ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι στην προσπάθειά του να ξαναβρεί τον ιδιοκτήτη του, όταν εκείνος μεταφέρεται στο νοσοκομείο ξαφνικά με αεροπλάνο. Εξαιρετική διασκευή ενός αγαπημένου μυθιστορήματος από τον σκηνοθέτη Στάνισλαβ Ροστρόφσκι ("Ήρεμες Ήταν οι Αυγές") και με έναν αξιαγάπητο σκύλο να κλέβει καρδιές. Το φιλμ, που ήταν υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης Ταινίας το 1979, προβάλλεται σε νέες ψηφιακές κόπιες.

Η Επαφή (The Touch): Η μοναδική αγγλόφωνη ταινία (1971) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, που μπήκε στο πρόγραμμα της εβδομάδας την τελευταία στιγμή. Ένας Αμερικάνος αρχαιολόγος μπαίνει ανάμεσα σε ένα τυπικό ζευγάρι στη Σουηδία -εκείνη νοικοκυρά αυτός γιατρός, με τρία παιδιά- και αναστατώνει την ήσυχη ζωή τους. Σχεδόν ξεχασμένο δράμα του μεγάλου Σουηδού δημιουργού, που έχει όμως την αξία του, καθώς με τη διεισδυτική του ματιά, ο Μπέργκμαν αποτυπώνει, όπως μόνο αυτός μπορεί, τον έρωτα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τον θάνατο και τα άγχη της ζωής. Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Έλιοτ Γκουλντ, Μπίμπι Άντερσον και Μαξ Φον Σίντοφ, θα προβληθεί σε νέες ψηφιακές κόπιες.

*Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ, Χάρης Αναγνωστάκης

Όλες οι ειδήσεις

Ίνα Ταράντου: «Δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος, κρίνομαι από τους εργοδότες μου κάθε 3 μήνες»

Άγριες μέλισσες τρίτος κύκλος: Ο Μελέτης παντρεύεται την κόρη του Ακύλα

Δύο χρόνια χωρίς τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα: «Οι άνθρωποι δείχνουν πιο σκληροί από ποτέ» λέει η κόρη του

Μίκης Θεοδωράκης: «Δώρο είναι η ελευθερία που μου έδωσες» λέει η Μαρία Παπαγεωργίου στο ethnos.gr

Britney Spears: Δημοσίευσε βίντεο μόνο με το εσώρουχο - «Έτσι είναι τα οπίσθιά μου χωρίς φίλτρα»