«Godless»: Σειρά ουέστερν - διαμάντι που θα μπορούσαν να είχαν σκηνοθετήσει οι Πέκινπα, Ταραντίνο και Κλιντ Ίστγουντ

Οι ταινίες Ουέστερν με τραβούσαν από μικρό, σαν τα καραμελωμένα μηλαράκια στα λούνα παρκ… Έχω δει σχεδόν όλες όσες κυκλοφόρησαν στις ελληνικές αίθουσες, κι αργότερα στη μικρή οθόνη του διαδικτύου κάποιες που δεν ταξίδεψαν στον τόπο μας, αλλά προκάλεσαν αίσθηση.

Ήταν τα χρώματα με τα φίλτρα της σέπιας που με γοήτευαν, ήταν τα πελιδνά αγέλαστα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, που θύμιζαν βυζαντινές αγιογραφίες, ήταν τα απλά εύπεπτα σενάρια, που τα έκαναν προσιτά; Όλα αυτά μαζί και για κάθε ταινία, η ξεχωριστή προσωπικότητα του σκηνοθέτη και των ηθοποιών ήταν που με μάγευαν κάθε που 'βλεπα τα «καμπόγια» και τους κακούς και τους ινδιάνους και τους σερίφηδες και τις ερήμους με τα σχίνα να τα παίρνει ο άνεμος και τις προκάτ πολιτείες να σκεβρώνουν στον ήλιο της άγριας δύσης…

Κι οι ταινίες που είδα και ξαναείδα ήταν πολλές: «Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Λίμπερτι Βαλανς», «High Noon» που έγινε στην Ελλάδα «Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές», «Butch Cassidy and the Sundance Kid» (Οι δυο ληστές), «Το κόκκινο ποτάμι», «Η άγρια συμμορία», «Οι ασυγχώρητοι», τα Ταραντινικά: «Οι μισητοί Οκτώ», «Τζάνγκο ο τιμωρός», αλλά και τα «σπαγγέτι»: «Για μια χούφτα δολάρια», «Ο καλός, ο κακός και ό άσχημος» και το αριστουργηματικό «Once Upon a Time in the West»… Μεγάλος ο πρόλογος, για να μπούμε στο θέμα: στην πλατφόρμα του Netrflix υπάρχει ένα διαμάντι χαμένο μέσα στο πλούσιο ορυχείο ταινιών και σειρών: «Godless»!

Μια σειρά Ουέστερν επτά επεισοδίων, που την αρχίζεις απόγευμα κι όταν φθάσουν οι πρώτες πρωινές ώρες σκουπίζεις τη σκόνη από τις… παντόφλες σου, κοιτάζεις από το παράθυρο μην και έχει φανεί κάποιο ξένο άλογο, ψάχνεις το 38άρι σου και την επαναληπτική Winchester (και που να τα βρεις;) και πας για ύπνο τοίχο τοίχο…

Mια σειρά που θα μπορούσε να την είχαν σκηνοθετήσει ο Σαμ Πέκιμπα, ο Κουεντίν Ταραντίνο, ο Σέρτζιο Λεόνε, ο Κλιντ Ίστγουντ…

Όμως, σκηνοθέτης είναι ο Σκοτ Φρανκ (και τα καταφέρνει όσο θα τα κατάφερναν και οι τέσσερις που προαναφέραμε) υπό το άγρυπνο βλέμμα του παραγωγού (εδώ) Στίβεν Σόντερμπεργκ.

Ηθοποιοί; Η γοητευτική βρετανίδα Μισέλ Ντόκερι, που θα θυμηθούν όσοι είχαν παρακολουθήσει τον «Πύργο του Ντάουτον», ο άριστος στο ρόλο του κακού Τζεφ Ντάνιελς, που τον βλέπεις και καθηλώνεσαι από τις ερμηνευτικές του ικανότητες, ο σχεδόν άχρωμος Τζακ Ο'Κόνελι κι από εκεί και κάτω όλοι μαζί μια μάζα, μια «ματιέρα», που οδηγεί στο – γιατί όχι – αριστούργημα.

Η υπόθεση; Κλασική Ουέστερν: Η άγρια συμμορία, που κυνηγάει το παραστρατισμένο παιδί της, να το φέρει… στο δρόμο του θεού, η κοινωνία μιας πόλης που σκοτώθηκαν οι άντρες στο ορυχείο της περιοχής, οι γυναίκες που η κάθε μια κρύβει μέσα της έναν άγγελο και δυο διαβόλους… Κι όλα αυτά πίσω από μια σπουδαία σκηνοθετική μπαγκέτα γίνονται συμφωνία… ορχήστρας δωμάτιου που σε κρατάει σε αγωνία μέχρι να πέσουν οι τίτλοι του τέλους, μετά σχεδόν επτά ώρες…

Η σειρά του Netflix είναι παραγωγής του 2017, αλλά η πανδημία τη φέρνει ξανά στην επιφάνεια πλάι σε «The Qween’s Gambit» και «The Crown».

Προϋπόθεση να σας αρέσουν τα κλασικά Ουέστερν. Αν ναι, τότε αναζητείστε την και θα σας έρθουν στη μνήμη πλάνα από «Άγρια Συμμορία» και όχι μόνο από αυτή… Τέλος, αν τα βραβεία Όσκαρ απονέμονταν και σε σειρές, ο Τζεφ Ντάνιελς, θα είχε ένα στα ράφια του από το ««Godless»… Αυτά. Α, και αν βάζαμε κακό βαθμό, θα ήταν στην μουσική επένδυση κι εκεί όχι κάτω από τη βάση.