Πολιτισμός|02.03.2019 22:21

Φαίδων Γεωργίτσης: Του αγοριού απέναντι πείτε του πως... µας λείπει

Γιώργος Βαϊλάκης

Ο µάγκας µπουζουξής που έκοψε το µουστάκι του για το χατίρι της ακαταµάχητης Ζωής Λάσκαρη, ο γοητευτικός ποδοσφαιριστής που έκανε την πάµπλουτη κυρία, Μαίρη Χρονοπούλου, να πέσει στα πατώµατα, ο ονειρεµένος ιππότης της Βασούλας, ο ροµαντικός νεαρός που ερωτεύτηκε βαθιά ένα κορίτσι από «Τα κόκκινα φανάρια», δεν είναι πια ανάµεσά µας. Ο Φαίδων Γεωργίτσης «έφυγε» χθες, σε ηλικία 80 ετών, έπειτα από πολύχρονη µάχη µε τον καρκίνο στον εγκέφαλο. Αν και έµελλε να µείνει στην ιστορία του ελληνικού κινηµατογράφου ως το απόλυτο αρσενικό, ο ίδιος ήταν κάτι πολύ περισσότερο από αυτό.

Ενας ακαταµάχητος γόης που ήταν και κωµικός, που «τσαλάκωνε» την εικόνα του, ένας ηθοποιός για όλους τους ρόλους. Αλλά και ένας άντρας που αγαπήθηκε πολύ από τις γυναίκες – δεν είναι τυχαίο ότι το παρατσούκλι που είχε από τη δεκαετία του ’70 δεν ήταν άλλο από το «Ελληνας Τζέιµς Ντιν».

Ο Φαίδων Γεωργίτσης γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1939 στη Νέα Σµύρνη, δεύτερο παιδί ενός αξιωµατικού του Ναυτικού και της Μικρασιάτισσας συζύγου του. Στα τρία του µόλις χρόνια χάνει την αδελφή του καθώς το δεκάχρονο κορίτσι είχε ένα θανατηφόρο δυστύχηµα και αυτή η τραγική απώλεια σηµαδεύει την οικογένεια. Από πολύ µικρός ήθελε να στραφεί στην υποκριτική τέχνη και να ξεφεύγει από τη σκληρή καθηµερινότητα. Εκανε, όµως, το χατίρι στον αυστηρών αρχών αξιωµατικό πατέρα του και µπήκε, το 1956, στη Σχολή Ναυτικών ∆οκίµων, για λίγο, όπως αποδείχτηκε: το παιδικό του όνειρο δεν µπορούσε τελικά να περιµένει και έπειτα από µερικούς µήνες τα παρατάει όλα για να γίνει ηθοποιός.

Σπούδασε στις ∆ραµατικές Σχολές των Καρόλου Κουν, Χρήστου Βλαχιώτη, Πέλου Κατσέλη. Πάντως στο Θέατρο Τέχνης δεν θα ανακαλύψει µόνο τη µεγάλη του αγάπη για το σανίδι αλλά και θα ερωτευτεί, ήδη από την αίθουσα αναµονής για τις… εξετάσεις εισαγωγής, την Μπέτυ Αρβανίτη, η οποία το 1967 θα γινόταν η πρώτη του σύζυγος.

Οσο για την πρώτη του θεατρική εµφάνιση, πραγµατοποιήθηκε το 1963 στο έργο «Νεκροί χωρίς τάφο» µε τον θίασο του Λεωνίδα Τριβιζά, ενώ στη συνέχεια συνεργάστηκε µε το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, τον Μίνω Βολανάκη και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Κάποια στιγµή σύστησε τον δικό του θίασο µε την Μπέτυ Αρβανίτη, που δεν µακροηµέρευσε. Πολύπλευρη προσωπικότητα και ταλαντούχος ηθοποιός, ο Γεωργίτσης ανδρώθηκε υποκριτικά στον κινηµατογράφο και η αρχή δεν θα γινόταν µε µια οποιαδήποτε ταινία, αλλά µε το «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν το 1960.

Στη συνέχεια θα ακολουθούσε µια λαµπρή πορεία γεµάτη κινηµατογραφικές επιτυχίες, που θα τον καθιέρωνε ως έναν από τους πιο δηµοφιλείς ζεν πρεµιέ που έµελλε να πρωταγωνιστήσει δίπλα στις οµορφότερες και πιο χαρισµατικές νέες ηθοποιούς της εποχής του. Στην τηλεόραση εµφανίστηκε για πρώτη φορά το 1972 στη σειρά «Κόκκινο δαχτυλίδι» και επανήλθε µε επιτυχία τη δεκαετία του ’90 µέσα από τις καθηµερινές τηλεοπτικές σειρές «Καληµέρα Ζωή» και «Λάµψη» του Νίκου Φώσκολου. Ηταν παντρεµένος µε την Μπέτσυ, µε την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Ραφαέλο και τη Μαρίζα, ενώ είχαν µαζί δηµιουργήσει θεατρικό θίασο στο Κορωπί.

Η κηδεία του θα γίνει σήµερα το µεσηµέρι, στις 12.30, στο Νεκροταφείο Νέας Σµύρνης

Οι µεγάλες επιτυχίες του Φαίδωνα Γεωργίτση

Ο Φαίδων Γεωργίτσης αποθεώθηκε µέσα από τις ταινίες «Νύχτα γάµου» (µε την Μπέτυ Αρβανίτη) και «Γοργόνες και µάγκες» (µε τη Μάρθα Καραγιάννη και τον Χρόνη Εξαρχάκο) σε σκηνοθεσία Γιάννη ∆αλιανίδη, έχοντας στο πλάι του τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τη Μάρθα Καραγιάννη, την Τζένη Καρέζη, καθώς και µέσα από µερικές από τις πλέον εµβληµατικές ταινίες του ελληνικού κινηµατογράφου – η λίστα είναι µακρά: «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Νύχτα γάµου», «Ενας ιππότης για τη Βασούλα», «Μια κυρία στα µπουζούκια», «Γοργόνες και µάγκες», «Γάµος αλά ελληνικά», «Το χώµα βάφτηκε κόκκινο». Είχε, επίσης, συµµετάσχει στις κλασικές πια ταινίες «Φαίδρα» και «Τα κόκκινα φανάρια», ενώ τον πρώτο του µεγάλο ρόλο τον ερµήνευσε στη σπουδαία ταινία «Ουρανός» του Τάκη Κανελλόπουλου, το 1962. Και βέβαια ήταν ο πρωταγωνιστής που άκουσε µία από τις πιο θρυλικές ατάκες στην ιστορία του παλιού ελληνικού σινεµά: «Αυτή µέχρι και µουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις» του είχε πει ο Γιάννης Βογιατζής στις «Θαλασσιές τις χάντρες».

Φαίδωνας Γεωργίτσης