Κλιµακώνεται ο «πόλεµος» ΥΠΠΟΑ - Κοσκινά

Eντείνεται µε πολύ επιθετικούς τόνους η (ούτως ή άλλως) οριστική ρήξη στις σχέσεις µεταξύ του υπουργείου Πολιτισµού και της απερχόµενης διευθύντριας του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Διότι αν η Κατερίνα Κοσκινά στην επιστολή που δηµοσιοποίησε το απόγευµα της περασµένης Παρασκευής, απαντώντας σε πρότερη, επιθετική προς την πολιτική και τις επιλογές της υπουργική ανακοίνωση, κατηγόρησε την παρούσα ηγεσία του ΥΠΠΟΑ για δηµόσια «δολοφονία χαρακτήρα» και «αναλήθειες», επισηµαίνοντας ότι επιφυλάσσεται παντός νοµίµου δικαιώµατός της, χθες, κυριακάτικα µάλιστα, το υπουργείο αντεπιτέθηκε.

Και σε µία ακόµα σκληρή ανακοίνωση σήκωσε το γάντι προειδοποιώντας ότι ο ρόλος του δεν είναι να επιδίδεται σε «προσωπικές αντιδικίες» και ότι «οι ασάφειες, οι µικροπολιτικοί στόχοι, η απαξίωση, η εξουσιοµανία και η προσωποποίηση των προβληµάτων δεν µας αφορούν και όσοι τα επικαλούνται προκαλούν το δηµόσιο αίσθηµα».

Η αλήθεια είναι ότι το πολιτιστικό ρεπορτάζ παρακολουθεί άναυδο αυτή την ανταλλαγή κατηγοριών χωρίς, παρά τα όσα αναφέρουν και ο δύο πλευρές, να αντιλαµβάνεται απολύτως την αιτία της τόσο οξυµένης πολεµικής, αφού το ΥΠΠΟΑ έχει ούτως ή άλλως ανακοινώσει ότι προκηρύσσει δηµόσιο διαγωνισµό για την πλήρωση της θέσης του διευθυντή του ΕΜΣΤ. Παρ’ όλα αυτά, η επιλογή του να εκδώσει ανακοίνωση η οποία περιλάµβανε σοβαρές κατηγορίες εναντίον της απερχόµενης διευθύντριας, την ώρα που εκείνη πραγµατοποιούσε συνέντευξη Τύπου για τον απολογισµό των ετήσιων πεπραγµένων του Μουσείου και τον περαιτέρω προγραµµατισµό, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στις µεταξύ τους σχέσεις.

Στη δική της επιστολή η Κατερίνα Κοσκινά αναφερόταν σε «αναλήθειες» που κατά την άποψή της περιλάµβανε η πρώτη ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ υποστηρίζοντας τα εξής:

- Ο απολογισµός των δράσεων του ΕΜΣΤ που παρουσιάστηκε στη συνέντευξη Τύπου δεν έχει καµία απολύτως σχέση µε τον απολογισµό χρήσεως του οικονοµικού έτους 2018, ο οποίος κατατίθεται, ως γνωστόν, µετά το πέρας του έτους/ετήσιας χρήσης, περί τον Μάρτιο του επόµενου έτους. Είναι προφανές, λοιπόν, πως -είτε σκοπίµως είτε από άγνοια- έχει υποκατασταθεί ο επίσηµος απολογισµός του Μουσείου, που δεν έχει ακόµη ολοκληρωθεί από το Μουσείο και τα αρµόδια όργανα διοίκησης αυτού. Με αυτόν τον τρόπο οι δύο απολογισµοί παρουσιάζονται εσφαλµένα ως ταυτόσηµοι.

- Κάθε δράση και διαχειριστική πράξη που έγινε από το Μουσείο και παρουσιάστηκε στη συνέντευξη Τύπου έχει εγκριθεί από το ΔΣ και γνωστοποιηθεί στο ΥΠΠΟΑ νοµοτύπως και προσηκόντως.

- Το ποσό των 3.301.911 ευρώ αφορά στον κατατεθέντα τακτικό προϋπολογισµό για το έτος 2019. Ο προϋπολογισµός αυτός, αφού εγκρίθηκε από το ΔΣ του Μουσείου, κατατέθηκε στις 31/07/2018 αρµοδίως στο ΥΠΠΟΑ και αφορά στο προϋπολογισθέν κόστος λειτουργίας του Μουσείου κατά το έτος 2019, πλήρους λειτουργίας µάλιστα από το β’ εξάµηνο. Διαβιβάστηκε αρµοδίως από τον πρόεδρο του ΔΣ Γ. Παπαναστασίου και συνοδεύτηκε από εισηγητική έκθεση του Οικονοµικού Συµβούλου του ΕΜΣΤ.

- Η γενναιόδωρη δωρεά του Ιδρύµατος Σταύρος Νιάρχος ενεκρίθη επειδή το ΕΜΣΤ κατέθεσε πλήρη φάκελο προαπαιτούµενων δικαιολογητικών, βάσει της Μουσειολογικής Μελέτης που καταθέσαµε και ενεκρίθη το 2016 από το Συµβούλιο Μουσείων του ΥΠΠΟΑ.

- Η εν λόγω δωρεά δεν αφορά στη χρηµατοδότηση της λειτουργίας του ΕΜΣΤ, αλλά στον εξοπλισµό και την εφαρµογή των επιµέρους µουσειολογικών µελετών µε σκοπό την πλήρη λειτουργία του. Και ύστερα απ’ όλα αυτά, η κ. Κοσκινά, αφήνοντας έναν σαφή υπαινιγµό ότι κάποιος άλλος και όχι η υπουργός Μυρσίνη Ζορµπά εµπνεύστηκε την ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ («Μου είναι ειλικρινά αδύνατον να συνδέσω την ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ που έδωσε αρνητικό πρόσηµο στο αποτέλεσµα της ετήσιας συνέντευξης Τύπου του ΕΜΣΤ µε το πρόσωπο της κυρίας υπουργού»), αναδιπλωνόταν αναφέροντας ότι «κανείς δεν δικαιούται να προβαίνει σε «δολοφονίες χαρακτήρων» δηµοσίως, για να εξυπηρετήσει µικροπολιτικούς και άλλους στόχους».

Από την πλευρά του το ΥΠΠΟΑ, µε τη χθεσινή ανακοίνωση «απάντηση στην επιστολή της διευθύντριας του ΕΜΣΤ περί «δολοφονίας χαρακτήρα», επιχειρούσε να διασκευάσει την εντύπωση της οποιασδήποτε προσωπικής κόντρας («...στον βαθµό που πρόσωπα που έχουν αναλάβει τη διοίκηση πολιτιστικών οργανισµών του Δηµοσίου δεν τηρούν το πλαίσιο, τους στόχους και τους κανόνες διοίκησης, οφείλουµε να απαντούµε δηµόσια, χωρίς αποκρύψεις και να λαµβάνουµε τα αναγκαία θεσµικά µέτρα.

Αυτή είναι η υποχρέωσή µας απέναντι στο δηµόσιο συµφέρον και θα την τηρήσουµε χωρίς εξαιρέσεις»). Και να λήξει σε αυστηρό τόνο τον δηµόσιο διάλογο µε την κ. Κοσκινά, επισηµαίνοντας τα εξής: «Δεν θα επιδοθούµε σε προσωπικές αντιδικίες, ο ρόλος µας δεν είναι αυτός. Αντίθετα, θα διαφυλάσσουµε σταθερά και αµετακίνητα την τήρηση των στόχων, τη νοµιµότητα, τη συνέπεια και την εύρυθµη λειτουργία των εποπτευοµένων φορέων, χωρίς εξαιρέσεις. Η δηµιουργία εντυπώσεων δεν είναι στις προθέσεις µας ούτε και αρµόζουν στην πολιτική πολιτισµού που είµαστε αποφασισµένοι να ασκήσουµε, µε επίγνωση της σοβαρότητας που απαιτείται για το κύρος και το µέλλον των θεσµών».

Παρ’ όλα αυτά, δεν απέφευγε να ξαναρίξει λάδι στη φωτιά όταν σηκώνοντας το γάντι ανέφερε: «Οι ασάφειες, οι µικροπολιτικοί στόχοι, η απαξίωση, η εξουσιοµανία και η προσωποποίηση των προβληµάτων δεν µας αφορούν και όσοι τα επικαλούνται προκαλούν το δηµόσιο αίσθηµα». Και µόνο αυτή η φράση φανερώνει ότι το ΥΠΠΟΑ, πέρα από τα όσα θεσµικά καταµαρτυρούσε στην κ. Κοσκινά στην πρώτη του ανακοίνωση, έχει γίνει υποδοχέας και άλλων πληροφοριών, παραπόνων ή καταγγελιών που αποφεύγει να επικαλεστεί ευθέως. Μας οδηγεί όµως στο να αναρωτηθούµε µήπως αυτός ο «πόλεµος» συνδέεται και µε την καταγγελία εναντίον πρακτικών της διοίκησης του Μουσείου στην οποία είχε προβεί προ µηνός το προσωρινό ΔΣ του Σωµατείου Εργαζοµένων του ΕΜΣΤ.