Πρό(σ)κληση από την... περίφραξη του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης

Η περίφραξη ως έννοια ρυθμίζει χρήσεις, αλλά και υπαγορεύει αντιλήψεις του χώρου και της ανθρωπογεωγραφίας του μέσα, έξω και πέρα από τη γραμμή που εγγράφεται στο αστικό ανάγλυφο. Η περίφραξη αποτέλεσε το κεντρικό θέμα ενός project που με τίτλο «Περιφράξεις|Διασχίσεις» («Enclosures|Pass-throughs»),υλοποίησε το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις αρχές του καλοκαιριού και τώρα έρχεται το δεύτερο μέρος του μέσα από άλλο ένα τρίπτυχο εκδηλώσεων που διεξάγονται στις 14 Σεπτεμβρίου στους υπαίθριους χώρους του. Μέσα απ’ όλες αυτές τις δράσεις, το Μέγαρο θέτει ως κεντρικό προβληματισμό τις έννοιες των περιφράξεων, των ορίων και των συνόρων, στην πραγματική αλλά και στη συμβολική τους διάσταση, έχοντας στόχο μεταξύ άλλων να εγκαινιάσει και έναν καλλιτεχνικό –και όχι μόνο– διάλογο για τα ζητήματα του αστικού δημόσιου χώρου.

Ο Βασίλης Ψαρράς παρουσιάζει το έργο «Εδαφικές Ποιητικές (Ι: συνειδητο-ποίηση)» με neon φως, κείμενο, πέτρες, χώμα. Η εγκατάσταση θα είναι τοποθετημένη στην πλατεία ανάμεσα στα δύο κτίρια του Μεγάρου. Το κείμενο είναι ένας στίχος, ειδικότερα μια πρόταση από την ποιητική συλλογή «Τούνδρα» (2017) του καλλιτέχνη, η οποία «απεδαφικοποιείται» από τον αρχικό της χώρο (βιβλίο) και «μεταφυτεύεται» στη νέα της τοποθεσία ως φωτεινός in-situ σπόρος.

Η δεύτερη δράση είναι η performance με τίτλο «Step-in», σε σύλληψη και χορογραφία Ελεονώρας Σιαράβα με τους Ευαγγελία Βασδάρη, Γιώργο Πανόπουλος και Βίκυ Χατζή. Το «Step-in» είναι ένας συνδυασμός performance-χορογραφικής εγκατάστασης και ηχητικού έργου, που θα πραγματοποιηθεί σε έναν «άγνωστο» χώρο του Μεγάρου, το αίθριο της αίθουσας Μωρίς Σαλτιέλ στον 5ο όροφο του κτιρίου Μ2, έναν κύβο χωρίς οροφή, με ψηλούς τοίχους από λευκό μάρμαρο. Έτσι, το έργο προσκαλεί τον θεατή να εισέλθει σε ένα λευκό κουτί-καμβά που κλείνει μέσα του σώματα, μορφές, ήχους, κινήσεις σε διάφορες περιοχές του φάσματος του χωροχρόνου. Ξεκινά το απόγευμα και τελειώνει μετά τη δύση του ήλιου, για να καλύψει σαν ομίχλη τη διάσχιση της ημέρας μέσα στο βράδυ. Τα σώματα των χορευτών ως δισδιάστατες παιγνιώδεις μορφές κινούνται πάνω στις επιφάνειες του χώρου και τις «διαπερνούν». Συναντιούνται, τέμνονται, διεισδύουν η μία μέσα στην άλλη ως αναπαραστάσεις του εσωτερικού, του εξωτερικού, του ενδιάμεσου.

Η τρίτη δράση είναι μια…συνομιλία σύγχρονης μουσικής, χορού, ζωγραφικής και video art και έχει τον τίτλο «f_RAM_e». Όπως δηλώνει και το όνομά του, το έργο αντλεί έμπνευση από την έννοια του κάδρου, μέσα στο οποίο μπορεί να εγκλωβιστεί όχι μόνο ένας άνθρωπος, αλλά και η ίδια η έννοια της τέχνης. Συμμετέχει η ομάδα μουσικών «6daEXIt improvisation ensemble», η οποία δημιουργεί σε πραγματικό χρόνο μια γραφική παρτιτούρα αυτοσχεδιάζοντας πάνω σε προετοιμασμένο καμβά. Ακολουθεί η εκτέλεση της γραφικής παρτιτούρας, που συνεχίζει να δημιουργείται, ενώ μια χορεύτρια απομονώνεται στο «σκηνικό» κάδρο προσπαθώντας να διερευνήσει τρόπους διαφυγής από αυτό, να δημιουργήσει διάρρηξη του πλαισίου.

Οι καλλιτεχνικές δράσεις έχουν ως αφετηρία την περίφραξη που δεν είναι παρά μια γραμμή, η οποία προσδιορίζει ένα όριο, μια διάκριση. Η ανέγερσή της στοχεύει να προστατεύσει ό,τι περιβάλλεται, να οριοθετήσει το «μέσα», το «έξω» και το «ανα-μεταξύ». Η περίφραξη είναι ένα υλικό αντικείμενο που καθοδηγεί τις διαδρομές των σωμάτων στον αστικό ιστό. Διαγράφει τα όρια του επιτρεπτού, του επιτρεπτού υπό όρους και του δυνητικά απαγορευμένου. Ως υλικό αντικείμενο είναι φθαρτό στην πορεία του χρόνου, παραμορφώνεται και αποκτά ρωγμές που διαρρηγνύουν τη συνοχή του.