Πατέρας Αντώνιος: Ο «Νώε» της σύγχρονης «Κιβωτού του Κόσμου»

Σε μια περιοχή δύσκολη, ένα γκέτο στο κέντρο της πόλης, με συμμορίες, διακίνηση ναρκωτικών και κυρίως νέους ανθρώπους που η ίδια η κοινωνία τους είχε μετατρέψει σε παρίες της ζωής.

Δεν υπήρχε χρόνος ούτε πολυτέλεια για δεύτερες σκέψεις. Με μοναδικά του όπλα την αγάπη για τα παιδιά αλλά και την πίστη του στο Θεό και την ανθρώπινη υπόσταση πέφτει σαν αλεξιπτωτιστής και αναλαμβάνει αμέσως δράση. Γίνεται ο «Νώε» της σύγχρονης «Κιβωτού του Κόσμου» και σώζει από τη... «θεομηνία» της μοίρας τους εκατοντάδες παιδιά και οικογένειες, προσφέροντάς τους τα κατάλληλα εφόδια για να πατήσουν γερά στα πόδια τους και να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

Ένα καταφύγιο που από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζει το δύσκολο έργο του και χρόνο με τον χρόνο πολλαπλασιάζει τις δράσεις του, ανοίγοντας τις πόρτες του και φτιάχνοντας παραρτήματα και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως στην Ήπειρο, στην Πωγωνιανή Ιωαννίνων, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, στη Χίο κοκ.

Από κοντά του δεν έλειψαν ποτέ όλα αυτά τα χρόνια οι εθελοντές - σήμερα ξεπερνούν τους 4.000! -, συνοδοιπόροι και συμπαραστάτες του στο... «έργο αγάπης», όπως ο ίδιος το χαρακτηρίζει, καθώς και η πρεσβυτέρα του Σταματία Γεωργαντή, με την οποία έχουν αποκτήσει τρία αγόρια. Στην «Κιβωτό του Κόσμου» ό,τι βλέπουμε είναι φτιαγμένο από «την αγάπη του κόσμου.

Ο 47χρονος σήμερα πατέρας Αντώνιος είναι ένας άνθρωπος της εκκλησίας που ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή. Ήταν και παραμένει ένας ακτιβιστής ιερέας που βάδισε μπρος κι όταν οι καιροί – και η εκκλησία – του πήγαιναν κόντρα.

Γεννήθηκε στη Χίο το '71, σε μια φτωχή και πολυμελή οικογένεια - οι γονείς του έχουν καταγωγή από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας - και έχει άλλα τέσσερα αδέρφια. Εκεί πέρασε και τα παιδικά του χρόνια, όπως και η πρεσβυτέρα του. Ο πατέρας του δεν είχε σχέση με την εκκλησία, ήταν έμπορος. Η μητέρα του είχε αναλάβει το δύσκολο έργο της φροντίδας και του μεγαλώματος των παιδιών.

Από μικρός είχε την τάση να βοηθά, να συμμετέχει και να συμπονεί και πίστευε ότι μπορεί να βοηθήσει περισσότερο μέσα από το σχήμα. Τελείωσε το Παιδαγωγικό και τη Θεολογική Σχολή και ταξίδεψε αρκετά στο εξωτερικό, σε ιεραποστολές. Μετά τις σπουδές του παντρεύτηκε και χειροτονήθηκε στον Αγ. Γεώργιο Κολωνού.

Είναι ο άνθρωπος της εκκλησίας που δεν δίστασε πριν από 20 χρόνια να σηκώσει τα ράσα του και να παίξει μπάσκετ με παιδιά που είχαν παραβατική συμπεριφορά και που η κοινωνία τα θεωρούσε «καμμένα χαρτιά». Και τα κατάφερε γιατί άγγιξε με το λόγο και την αγάπη του τις ψυχές τους. Ήταν ο άνθρωπος που νοιάστηκε γι' αυτά... Δεν είναι και λίγο πράγμα.

Η αγκαλιά της κιβωτού χωράει τους πάντες. Όσους θέλουν βοήθεια και όχι  λύπηση. Γιατί η λέξη «Θεός» σημαίνει αγάπη χωρίς μέτρο…