Ζακ Κωστόπουλος: Τι σηματοδοτεί η απόφαση της Δικαιοσύνης για αποφυλάκιση του μεσίτη – Η δικηγόρος της οικογένειας στο ethnos.gr

«Η σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ανατροπή της απόφασης στο σκέλος της εκτέλεσης της ποινής, είναι σοκαριστική και δημιουργεί έντονες απορίες και προβληματισμούς», επισημαίνει η συνήγορος της οικογένειας του Ζακ Κωστόπουλου, Κλειώ Παπαπαντολέων, στο ethnos.gr μετά την απόφαση της Δικαιοσύνης για την αποφυλάκιση του μεσίτη, ο οποίος μαζί με τον κοσμηματοπώλη είχαν οδηγηθεί στη φυλακή προκειμένου να εκτίσουν την ποινή που τους είχε επιβληθεί για τον θάνατο του Κωστόπουλου.

Η πολύκροτη δίκη για την υπόθεση, είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή ποινής κάθειρξης 10 ετών στον κοσμηματοπώλη και τον μεσίτη αλλά και την αθώωση των αστυνομικών. Πριν ωστόσο από μερικές ημέρες και μόλις δύο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση εις βάρος των δραστών, η είδηση για την αποφυλάκιση ανέδειξε εκ νέου στην επιφάνεια - σε συνδυασμό με την αρχική εξέλιξη για τους αστυνομικούς - τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και ένα καίριο ερώτημα για τους λόγους που ενίοτε ανέχεται την κρατική ατιμωρησία και την αυτοδικία.

Αίτημα για αναίρεση της απόφασης στον Άρειο Πάγο

Σύμφωνα με την κυρία Παπαπαντολέων, οι συνήγοροι της οικογένειας το επόμενο διάστημα θα υποβάλουν αίτημα προς τον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ζητώντας να ασκήσει αναίρεση κατά της απόφασης. Υπάρχει άλλωστε ένα πολύ ενδιαφέρον και πρόσφατο προηγούμενο με την περίπτωση του Γιώργου Πατέλη της Χρυσής Αυγής, όπου η αναστολή εκτέλεσης της ποινής του αναιρέθηκε εντέλει από τον Άρειο Πάγο, μετά την παρέμβαση του τότε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Βασίλη Πλιώτα.

«Η ποινική δικαιοσύνη δεν είναι ιδιωτική υπόθεση των διαδίκων ούτε ρυθμίζει ιδιωτικές διαφορές των μερών. Οι ποινές συνεπώς που επιβάλλονται και η εκτέλεση τους ή όχι, έχουν και κοινωνικές προεκτάσεις, νοηματοδοτήσεις και αποτελέσματα, ιδίως όταν πρόκειται για τόσο βαριά εγκλήματα και ιδίως όταν πρόκειται για τόσο εμβληματικές
υποθέσεις. Η σχέση εγκλήματος - ποινής πρέπει να τελεί σε μια αναλογία και σε μια αρμονία. Η Πολιτεία οφείλει να τηρεί ένα συνετό μέτρο, ούτε να εξοντώνει, ούτε να δικαιώνει τον αδικήσαντα. Διαφορετικά υπονομεύει τον ίδιο της τον εαυτό, την αξιοπιστία, το κύρος της και την αποτελεσματικότητά της», τονίζει η κυρία Παπαπαντολέων.

Η πρόκληση για την επόμενη μέρα

Η δίκη του Ζακ Κωστόπουλου έχει όμως ολοκληρωθεί. Κι όποιες κι ήταν οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης, η ζωή ενός ανθρώπου δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Το μόνο, λοιπόν, πράγμα για το οποίο μπορεί και πρέπει να γίνει συζήτηση είναι το πώς θα καταφέρουμε ως κοινωνία να μην γίνουμε πάλι θεατές σε αντίστοιχα γεγονότα. «Εμπεδώνεται ένα αίσθημα ατιμωρησίας και αυτό είναι ανησυχητικό. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι μπορείς να σκοτώσεις έναν άνθρωπο στο ξύλο σε δημόσια θέα και να απολαμβάνεις τη θαλπωρή του σπιτιού σου. Το μήνυμα, όσον αφορά τους αστυνομικούς, είναι ότι υπάρχει αυτή η τάξη ανθρώπων που ασκούν την έννομη βία και εξαιρούνται από την εφαρμογή του νόμου, εξαιρούνται από τη λογοδοσία.

Αυτά όλα, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις του καθενός, "γράφουν" και δημιουργούν πεποιθήσεις κοινωνικές, ιδεολογικές κτλ. Δημιουργούν μια αίσθηση ανασφάλειας, έλλειψης προστασίας και κοινωνικής αδικίας. Το σύνολο αυτό φτιάχνει κοινωνικές συμπεριφορές και στάσεις ζωής που λειτουργούν σε βάρος της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης, σε βάρος των δικαιωμάτων όλων μας», σημειώνει η κυρία Παπαπαντολέων.

Η δικηγόρος μιλά για την αυθόρμητη, αδιάκοπη, ανελέητη, άγρια βία που καταγράφηκε στην υπόθεση του Ζακ. Αναφέρεται σε μια βία που δεν σταμάτησε ούτε μετά το θάνατό του , ούτε στο ακροατήριο, ούτε μετά την απόφαση. Στους αμετανόητους κατηγορούμενους, στους αποχαυνωμένους πολίτες που εκείνη την ημέρα δεν έκαναν μια κίνηση να διακόψουν τον φονικό αυτοσχεδιασμό των δραστών, στους κρυπτόμενους μοχθηρούς ανθρωπάκους στα social media που νομίζουν ότι θα λυτρωθούν βγάζοντας τη μιζέρια τους στο σώμα του Ζακ.

«Απόφαση ποτισμένη με αίμα, μας φτύνουν στο πρόσωπο»

Υπενθυμίζεται ότι η μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου, Ελένη, αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης δήλωσε αγανακτισμένη μιλώντας για μια «είναι μια άδικη απόφαση, ποτισμένη με σταγόνες αίματος». «Τα πρακτικά της δίκης των δολοφόνων του Ζακ δεν έχουν καθαρογραφτεί ακόμα, όμως ένας εκ των δύο καταδικασθέντων σε 10 έτη φυλάκισης, χωρίς αναστολή και χωρίς ελαφρυντικά, αποφυλακίζεται μόλις μετά από δύο μήνες φυλάκισης. Πείτε μου τώρα ότι αυτό είναι απόδοση Δικαιοσύνης. Πείτε μου ότι το δίκιο αποκαταστάθηκε, ότι οι υπεύθυνοι για το θάνατο του γιου μου πλήρωσαν. Πείτε μου ότι μετά από 18 δικάσιμους, δεκάδες μαρτυρίες και οπτικοακουστικό υλικό από τον τόπο του εγκλήματος το δίκιο θριάμβευσε. Πείτε μου ότι πρέπει να αισθάνομαι περήφανη για την ελληνική Δικαιοσύνη και τους εκπροσώπους της. Πείτε μου ότι ζω σε μια δημοκρατική χώρα και σε ένα κράτος δικαίου. Πείτε μου ότι το δίκαιο είναι πάνω από τους νόμους. Δεν θα σας πιστέψω. Ναι, η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι τυφλή. Αλλά στην υπόθεση του Ζακ έπρεπε να είχε τα μάτια της ορθάνοιχτα», είπε.

«Η Δικαιοσύνη ανεπηρέαστη δέχτηκε την αίτηση αναστολής του αιτούντος με τους περιοριστικούς όρους, της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της υποχρέωσης εμφανίσεως, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός και του έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει το Μικτό Ορκωτό Εφετείο ελεύθερος, όταν αυτό προσδιοριστεί», ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους οι συνήγοροι υπεράσπισης.

Το χρονικό της δίκης

Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας είχε αποφασίσει την ενοχή του κοσμηματοπώλη και του μεσίτη. Τακτικοί δικαστές και ένορκοι έκριναν κατά πλειοψηφία ότι οι δύο άνδρες, κοσμηματοπώλης και μεσίτης, θα πρέπει να καταδικαστούν για το κακούργημα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης κατά παραυτουργία.

Δυο ένορκοι είχαν την άποψη ότι έπρεπε να καταδικαστούν για το αδίκημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης. Παράλληλα, απορρίφθηκε το αίτημα της υπεράσπισης για μετατροπή της κατηγορίας σε ανθρωποκτονία από πρόθεση.

Αναφορικά με τους τέσσερις αστυνομικούς που συμμετείχαν στη σύλληψη του 33χρονου ακτιβιστή λίγο πριν εκπνεύσει, το δικαστήριο τους κήρυξε αθώους για το αδίκημα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης. Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία (4-3) καθώς η πρόεδρος και δύο ένορκοι είχαν την άποψη πως θα πρέπει να καταδικαστούν για το αδίκημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης.