Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη: Δέκα φοιτητές του ΑΠΘ χάθηκαν στην τραγωδία - «Οι ευθύνες δεν είναι μόνο του σταθμάρχη»

Απέραντο κλίμα οδύνης και οργής είναι διάχυτο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε στο ethnos.gr ο πρύτανης, Νίκος Παπαϊωάννου, η μεγάλη φοιτητική κοινότητα του Πανεπιστημίου μετρά μέχρι στιγμής, δέκα άτομα μεταξύ των αγνοουμένων και των θανόντων από το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Ως φόρο τιμής στους νεκρούς, τους αγνοούμενους και τους τραυματισμένους την Πέμπτη 2 Μαρτίου δεν έγιναν μαθήματα στο ΑΠΘ. Στις λίγες παραδόσεις που έγιναν την Παρασκευή 3 του μήνα, η ατμόσφαιρα ήταν απερίγραπτα βαριά στα αμφιθέατρα και η εικόνα τους πολύ διαφορετική σε σύγκριση με την προηγούμενη εβδομάδα. Πολλά από τα έδρανα ήταν άδεια, αφού σημαντικός αριθμός φοιτητών, συγκλονισμένοι από το τραγικό δυστύχημα, προτίμησε να μην προσέλθει στο πανεπιστήμιο.

Στους διαδρόμους των σχολών, στους αύλειους χώρους του campus, στα κυλικεία αλλά και στα καφέ κοντά στο τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα που συχνάζουν φοιτητές, μόνο θέμα συζήτησης, με τα λόγια να βγαίνουν δύσκολα από τα χείλη, είναι, αν υπάρχει κάποιος γνωστός μεταξύ των επιβατών του μοιραίου τρένου.

Δυστυχώς, πολλοί είναι αυτοί που έχασαν έναν συμφοιτητή, έναν άνθρωπο που αντάλλαζαν ζωηρές και εγκάρδιες κουβέντες στα διαλείμματα μεταξύ των μαθημάτων, έναν πολύ καλό φίλο, τον άνθρωπο που για χρόνια κάθονταν πλάι-πλάι στο αμφιθέατρο. Στο εξής σε αυτά τα έδρανα δε θα υπάρχει η γνώριμη φιγούρα και τη θέση της θα πάρει ένα τεράστιο κενό...

Γνωστά τα θύματα σε πολλούς φοιτητές

Τα πρόσωπα των αγνοουμένων που δημοσιεύθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι λίγο-πολύ γνωστά στους περισσότερους φοιτητές. Κάποιους τους έβλεπαν σε κοντινά τραπέζια στη φοιτητική λέσχη και στα κυλικεία των σχολών, με άλλους περνούσαν το ίδιο κατώφλι των πανεπιστημιακών σχολών και με κάποιους διάβαζαν στο ίδιο δωμάτιο της Φοιτητικής Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ. Μπορεί μέχρι πρότινος να μη γνώριζαν το όνομά τους, όμως, στο εξής πάντοτε θα έχουν στη μνήμη τους τις κινήσεις που συνήθιζαν να κάνουν.

«Σε όλο το πανεπιστήμιο η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Ο πόνος και η θλίψη είναι δυσβάστακτα από την πρώτη στιγμή που το μάθαμε. Είναι δύσκολο να βρω λόγια να περιγράψω το κλίμα που επικρατεί μεταξύ των φοιτητών. Μαθαίνουμε για συμφοιτητές μας που έχασαν ένα φίλο και το μόνο που ακούγεται, είναι οι ερωτήσεις μεταξύ των φοιτητών, αν είναι γνωστός κάποιος από αυτούς που χάθηκε, αγνοείται ή τραυματίστηκε. Ένα μούδιασμα και μια ανατριχίλα διακατέχουν ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα και για πολλούς είναι δύσκολο να διαχειριστούν το τραγικό συμβάν. Είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστούν το γεγονός ότι στο εξής θα είναι κενά τα έδρανα που κάθονταν οι φίλοι τους», τονίζει στο ethnos.gr, με συγκίνηση ζωγραφισμένη στη φωνή της, η Σαμπίνα Κουρρίζι, μέλος της διοίκησης του Συλλόγου Φοιτητών Αρχαιολογικού Τμήματος του ΑΠΘ.

Οργή και ένα τεράστιο γιατί

Κατά την ίδια, μαζί με τη θλίψη και την οδύνη που διακατέχουν τους φοιτητές, «συμπορεύεται» κι ένα αίσθημα οργής. Τους «πνίγουν» μεγάλα και αναπάντητα ερωτήματα και κυρίως ένα τεράστιο «γιατί». Γιατί η συγκοινωνία μέσω σιδηροδρόμου ήταν εγκαταλελειμμένη στην τύχη της; Γιατί επί χρόνια αδιαφορούσαν για τις υποδομές οι αρμόδιοι; Γιατί να κάνει αυτό το μοιραίο λάθος ο σταθμάρχης; Γιατί τόσοι νέοι άνθρωποι να φύγουν τόσο άδικα, με αυτόν τον τόσο τραγικό τρόπο, από τη ζωή, πριν καλά-καλά προλάβουν να τη γευθούν;

«Μαζί με την απέραντη θλίψη μας αισθανόμαστε και μία τεράστια οργή. Θέλουμε απαντήσεις. Ζητούμε να μάθουμε, γιατί να συμβεί αυτό. Γιατί να ανεβαίνουν τόσοι συνάνθρωποί μας και φίλοι μας σε μία προβληματική σιδηροδρομική συγκοινωνία; Ποιους βαρύνουν οι ευθύνες για το τραγικό συμβάν; Διότι οι ευθύνες σίγουρα δεν είναι μόνο του σταθμάρχη. Βαρύνουν και άλλους», τονίζει η Σαμπίνα Κουρρίζι.

Λίγες ώρες μετά το τραγικό συμβάν φοιτητές του ΑΠΘ ξεκίνησαν ειρηνικές διαμαρτυρίες, ζητώντας την απόδοση ευθυνών σε κάθε αρμόδιο. Το βράδυ της Τετάρτης 1 Μαρτίου πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης, την επόμενη μέρα έγινε συγκέντρωση στην Καμάρα και πορεία με κατάληξη το σιδηροδρομικό σταθμό, ενώ κάτι αντίστοιχο έγινε και το βράδυ της Παρασκευής 3 Μαρτίου.

Δέκα νεκροί και αγνοούμενοι και 26 τραυματίες

Δέκα νεκρούς και αγνοούμενους και 26 τραυματίες από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών μετράει μέχρι στιγμής η κοινότητα του ΑΠΘ. Όπως αναφέρει στο ethnos.gr ο πρύτανης του εκπαιδευτικού ιδρύματος, ήδη ξεκίνησαν ενέργειες στήριξης των φοιτητών του πανεπιστημίου και το επόμενο διάστημα θα γίνουν δράσεις ως φόρος τιμής στα άτομα που έφυγαν τόσο γρήγορα και τόσο άδικα από τη ζωή.

«Ως πρύτανης του πανεπιστημίου αλλά και ως πατέρας θέλω πρώτα απ’ όλα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στις οικογένειες των θανόντων και ευχές για ταχεία ανάρρωση στους τραυματισμένους. Από την πρώτη στιγμή οι πρυτανικές Αρχές παροτρύναμε τους φοιτητές να προσέλθουν και να δώσουν αίμα για τους τραυματίες στο Κέντρο Αιμοδοσίας του ΑΧΕΠΑ. Είναι πολύ μεγάλη η συμμετοχή των φοιτητών και τα παιδιά αυτά απέδειξαν ότι αποτελούν ένα τεράστιο φωτεινό σήμα στην τόση μαυρίλα που προκάλεσε αυτό το τραγικό συμβάν. Επίσης, το Κέντρο Συμβουλευτικής Ψυχολογίας του πανεπιστημίου μας καθώς και η Γ΄ Ψυχιατρική Κλινική του ΑΧΕΠΑ είναι έτοιμα να προσφέρουν οποιαδήποτε ψυχολογική στήριξη στους τραυματισμένους. Δεν κάναμε μάθημα στο πανεπιστήμιό μας την Πέμπτη και τις επόμενες ημέρες θα προχωρήσουμε σε μία-δύο δράσεις ως φόρο τιμής, οι οποίες θα ανακοινωθούν άμεσα», τόνισε ο κ. Παπαϊωάννου.

Ειδικότερα, εξετάζεται, μεταξύ άλλων, είτε εκπρόσωποι των πρυτανικών Αρχών είτε κοσμήτορες των πανεπιστημιακών σχολών και πρόεδροι των τμημάτων να παραβρεθούν σε κηδείες φοιτητών του ΑΠΘ.

«Όλα τα παιδιά που έφυγαν από τη ζωή, είναι δικά μας, ακόμα και αν δεν είναι φοιτητές του πανεπιστημίου μας. Χάσαμε στο τραγικό δυστύχημα και δύο παιδιά συναδέλφων μας. Όλο το πανεπιστήμιο ασχολείται με το θέμα αυτό και το ‘’πνίγει’’ ένα τεράστιο γιατί», κατέληξε ο πρύτανης του ΑΠΘ.