Ποια παιδιά κινδυνεύουν να πέσουν θύματα μπούλινγκ

Τα παιδιά με δυσλεξία, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής ή/και υπερκινητικότητα πέφτουν μέχρι δέκα φορές περισσότερο θύματα μπούλινγκ, ενώ έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να  γίνουν θύτες. Οι μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν έχουν ως αποτέλεσμα να οδηγούνται σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και απομόνωση. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν συμπεράσματα έρευνας, την οποία πραγματοποίησε ο καθηγητής Γιώργος Παυλίδης, ειδικός σε θέματα δυσλεξίας και διάσπασης προσοχής και μέλος (fellow) της Διεθνούς Ακαδημίας Ψυχολογίας, και όπως τονίζει είναι πολύ σημαντική η αντιμετώπιση της δυσλεξίας και της διάσπασης προσοχής από την προσχολική ηλικία ακόμα.

«Είναι πολύ σημαντικό για την ψυχολογία του ίδιου του ατόμου, διότι μια αποτυχία θα το συνοδεύει σε όλη του τη ζωή» τονίζει ο καθηγητής. Στην έρευνα συμμετείχαν 1.407 φοιτητές (37,5% άνδρες και 62,5% γυναίκες), οι οποίοι σπούδαζαν σε σχολές με υψηλά μόρια για τους νεοεισακτέους (Πολυτεχνείο, Ειδικής Αγωγής, Φιλοσοφική κ.λπ.) των τριών πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης (Αριστοτέλειο, Μακεδονίας και Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ιδρυμα). Το 55,4% των συμμετεχόντων ήταν φοιτητές θετικής κατεύθυνσης και το 44,6% θεωρητικής. «Το μπούλινγκ είναι βιασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Είναι βία άμεση ή έμμεση, πάντοτε σκόπιμη, αναίτια, απρόκλητη και επαναλαμβανόμενη. Ασκείται κυρίως από ανθρώπους που είναι ισχυρότεροι, σωματικά, οικονομικά κ.λπ., προς αδύναμους και κυρίως προς μειονεκτικές μειονότητες» ανέφερε ο κ. Παυλίδης.

Υπερδιπλάσιο ποσοστό

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι είναι υπερδιπλάσιο από το αναμενόμενο το ποσοστό των καλών μαθητών που συμμετείχαν κατά κάποιον τρόπο (ως θύτες, θύματα ή παρατηρητές) σε περίπτωση μπούλινγκ. Το αναμενόμενο ποσοστό συμμετοχής ήταν στο 21%, ωστόσο με βάση την έρευνα το 46% των ερωτηθέντων συμμετείχε σε κάποιο επεισόδιο. Από αυτούς, το 41% κατά τα μαθητικά τους χρόνια είχαν πέσει θύματα μπούλινγκ, το 23% ήταν θύτες και το 68% παρατηρητές. Από αυτούς που δήλωσαν ότι ήταν παρατηρητές σε κάποιο επεισόδιο μπούλινγκ, το 17,5% ήταν κάποτε και οι ίδιοι θύτες, ενώ το 30,2% είχαν πέσει και οι ίδιοι θύματα σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Επίσης, πολύ συχνότερα θύτες (34%) αλλά και θύματα (27%) ήταν οι μαθητές (άνδρες) και οι παρορμητικοί χαρακτήρες, που αργότερα εισήχθησαν σε κάποια σχολή θετικών επιστημών. Τα υπερκινητικά άτομα ήταν κυρίως θύτες, ενώ αυτά με παρορμητικό χαρακτήρα ήταν σημαντικά συχνότερα, τόσο θύτες όσο και θύματα, από τους μη παρορμητικούς.

Οι φοιτητές των θετικών επιστημών εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής ως θύτες (28%) σε περιστατικά 
μπούλινγκ σε σύγκριση με τους φοιτητές των θεωρητικών επιστημών. Ο κ. Παυλίδης υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει διότι στις θετικές επιστήμες φοιτούν περισσότεροι άνδρες (58%), επειδή από επιλογή ή κλίση είναι λιγότερο ευαισθητοποιημένοι σε κοινωνικά θέματα, και διότι οι συγκεκριμένες σχολές έχουν υψηλότερο ποσοστό φοιτητών με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα, καθώς και με μαθησιακές δυσκολίες.

Η περίπτωση Γιακουμάκη

Ενα από τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ήταν και ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, ο οποίος είχε δεχθεί επανειλημμένως σκληρό μπούλινγκ από συμφοιτητές του σε σχολή των Ιωαννίνων, όπου σπούδαζε. Ο κ. Παυλίδης, που τον παρακολουθούσε από μικρή ηλικία, είπε στο «Εθνος» ότι η δυσλεξία του αποτέλεσε μία από τις αιτίες για να πέσει θύμα μπούλινγκ. Οι καλοί μαθητές επίσης  σε πολύ υψηλό ποσοστό -περισσότεροι από τέσσερις στους δέκα- πέφτουν θύματα μπούλινγκ, όμως την ίδια στιγμή ένα μέρος τους, σχεδόν ένας στους τέσσερις, γίνονται και οι ίδιοι θύτες. «Αν οι δάσκαλοι έχουν έναν τέτοιο μαθητή, θα πρέπει να τον προστατεύσουν, αλλά και να προστατεύσουν τους άλλους από αυτόν», σημειώνει ο κ. Παυλίδης.