Κερκ Ντάγκλας: Δεν άφησε δεκάρα στον γιο του Μάικλ - Ποιοι κληρονομούν την περιουσία του

Γνωστός για την έντονη φιλανθρωπική του δράση ο θρύλος του Χόλιγουντ, Κερκ Ντάγκλας που πέθανε πλήρης ημερών σε ηλικία 103 ετών στις 5 Φεβρουαρίου, άφησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο «Douglas Foundation». Το ποσό των 80 εκατ. δολαρίων πήγε στο φιλανθρωπικό ίδρυμα που είχε ιδρύσει ο ίδιος πριν από περίπου έξι δεκαετίες, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η «The Mirror». Αποστολή του ιδρύματος που φέρει το όνομα του σταρ είναι να «βοηθά όσους δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους». 

Η κληρονομιά του Ντάγκλας θα στηρίζει τη δράση του μη κερδοσκοπικού ιδρύματός του, το οποίο με τη σειρά του «τροφοδοτεί» το Νοσοκομείο Παίδων του Λος Αντζελες, το παιδικό Κέντρο Κερκ & Άννα Ντάγκλας, το Πανεπιστήμιο St Lawrence, που μοιράζει υποτροφίες σε φοιτητές μειονοτήτων και από πτωχά λαϊκά στρώματα, καθώς και το Westwood’s Sinai Temple στο Λος Άντζελες και το Culver City’s Kirk Douglas Theatre, ένα πλήρως ανακαινισμένο κινηματογράφο στο Κάλβερ Σίτι που διαμορφώθηκε σε χώρο για live shows.

Ο υπέργηρος σταρ δεν άφησε τίποτα στον γιο του Μάικλ Ντάγκλας, ο οποίος, με έσοδα που φτάνουν τα 300 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, δεν χρειάζεται κάποια συνδρομή...

Ο θρύλος της έβδομης τέχνης είχε αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας από τη δεκαετία του 1990 και μετά. Υπέστη εγκεφαλικό το 1996 και καρδιακή προσβολή το 2001. Ο Κερκ Ντάγκλας έπαιξε τις επτά δεκαετίες της καριέρας του σε περίπου εκατό ταινίες, ανάμεσά τους στη μεταφορά του βιβλίου Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα του Ιουλίου Βερν (1954), αλλά και φιλμ γουέστερν, δραματικές, αστυνομικές, πολεμικές ταινίες, πολύ συχνά στον ρόλο του σκληρού.

Λάτρης του γυναικείου φύλου, ο Ντάγκλας είχε διάφορες κατακτήσεις αλλά ζούσε από το 1954 με την ίδια γυναίκα, την Αν Μπάιντενς, την οποία είχε συναντήσει στη Γαλλία κι έγινε η δεύτερη σύζυγός του.

Ο Κερκ Ντάγκλας, γιος Εβραίων μεταναστών από τη Λευκορωσία, είχε γίνει γνωστός για το εκρηκτικό στιλ πολλών ερμηνειών του, διότι αποτύπωνε στη μεγάλη οθόνη ιδίως το αίσθημα της οργής και της εξέγερσης εναντίον «της αδικίας», όπως έλεγε ο ίδιος. Μετατράπηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της κινηματογραφικής βιομηχανίας τις δεκαετίες του 1950 και του 1960.

Πρωταγωνίστησε, επίσης, στην προσπάθεια να σπάσει η λεγόμενη «μαύρη λίστα» στο Χόλιγουντ, ο αποκλεισμός ηθοποιών, σκηνοθετών και σεναριογράφων διότι συνδέονταν με το κομμουνιστικό κίνημα ή θεωρούνταν συμπαθούντες και συνοδοιπόροι τη δεκαετία του 1950. Ο ίδιος είχε εξομολογηθεί πως αισθανόταν μεγαλύτερη υπερηφάνεια για αυτό, παρά για οποιονδήποτε ρόλο του.