Σταύρος Λογαρίδης: Πέθανε ο σπουδαίος συνθέτης και τραγουδιστής

Ο γνωστός τραγουδιστής Σταύρος Λογαρίδης, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 69 ετών, καθώς έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Ήταν ένας σημαντικός δημιουργός που διετέλεσε μέλος της θρυλικής μπάντας Poll, μαζί με τον Κώστα Τουρνά και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1953, ήρθε στην Αθήνα σε ηλικία 15 χρονών, ενώ πέρασε και από την Γερμανία. Ξεκίνησε τη μουσική πριν πάει δημοτικό με την καθοδήγηση του παππού του, ο οποίος ήταν άρχων πρωτοψάλτης στο ναό του Αγίου Γεωργίου στο Πατριαρχείο χειροτονημένος από τον Αθηναγόρα. Έγραψε σπουδαία μουσική και για κινηματογραφικά τραγούδια, ενώ είχε την τύχη να δουλέψει με άξιους ανθρώπους του σινεμά, όπως η Μαρία Αλκαίου, ο Γιώργος Πανουσόπουλος, ο Κώστας Φέρρης, ο Μάνος Κατράκης, ο Άρης Ρέτσος και η Μπέττυ Λιβανού.

Από παιδί είχε κλίση στον ήχο καθώς και στη ρυθμική αγωγή. Όταν ο παππούς του κατάλαβε ότι ο μαθητής του δεν ήταν παιδάκι που συγκεντρωνόταν εύκολα για να τον μάθει γραφή, άρχισε να του μαθαίνει ήχους και ρυθμούς: τον έπαιρνε μαζί του στην εκκλησία και τον άφηνε να ακολουθεί τους ψάλτες εξ ενστίκτου με τενούτες που αυτοσχεδίαζε ο μικρός Σταύρος. Ο πατέρας του έπαιζε κιθάρα και η μητέρα του ακορντεόν.

Την πρώτη κιθάρα την απέκτησε 10 ετών, όταν πρωτοάκουσε την μουσική των sixties. Δεκατεσσάρων ετών έφτιαξε το συγκρότημα Juniors και τον ίδιο χρόνο το Sphinx. Οι Sphinx πήραν μαζί με τον Άλεξ Μπανάκη, τον Νάκη Σαρή και τον Μιχάλη Ασπιώτη το πρώτο βραβείο παντουρκικού διαγωνισμού μουσικής που κήρυξε τότε η εφημερίδα Hurriyet. Σε ηλικία 15 ετών, έρχεται στην Αθήνα και πάει στην τότε Polydor και κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με τον αστείο τίτλο «Ήταν μια μικρούλα και μελαχρινούλα». 

Συνεργάζεται στο studio με τον οργανίστα των Charms και συμμετέχει για να βγάλει λεφτά σε φωνητικά του Χατζηδάκη στις ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη, στου Φίνου.

Poll – Άνθρωπε αγάπα

Ο τότε διευθυντής της Polydor Ν. Αντύπας επιμένει να τον γνωρίσει σε κάτι μουσικούς με «πολύ ωραία τραγούδια», όπως έλεγε για να δημιουργηθεί ένα συγκρότημα το 1970. Ο Σταύρος προσπαθούσε να εξηγήσει στον Αντύπα ότι τα συγκροτήματα δεν φτιάχνονται με συνοικέσια εταιρειών αλλά μέσα από φιλίες. Έπειτα όμως από επιμονή και πιέσεις τον πείθει να πάει στο σπίτι των μουσικών να ακούσει τα τραγούδια και να τους γνωρίσει. Εκεί γνωρίζεται για πρώτη φορά με τον Κώστα Τουρνά, τον Robert Williams και τον Κώστα Παπαϊωάννου.

Ενθουσιάζεται από τα τραγούδια και ξεχνάει τις αρχές του περί «group φιλίας». Ξεκινάνε οι πρόβες και φτιάχνετε το group Poll που θα κάνει δύο μεγάλους δίσκους ορόσημο στην ελληνική σκηνή, το «Άνθρωπε» και το «Λευκό Album». Καθώς και μια σειρά 45άρια singles. Ο Σταύρος αποχωρεί από το συγκρότημα όταν οι υπόλοιποι του group παίρνουν την απόφαση να εμφανιστούν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1972 .

Το Πρώτο Τραγούδι

Φτιάχνει το συγκρότημα Ακρίτας, κυκλοφορεί ομώνυμο άλμπουμ που πουλιέται στη Γερμανία και Ιαπωνία και θεωρείται ένα από τα πιο προοδευτικά άλμπουμ όλων των εποχών στον κόσμο. Στην Ιαπωνία κυκλοφόρησε σε γιαπωνέζικο εξώφυλλο που θεωρείται σπάνιο «collectors item» στους κύκλους των μουσικόφιλων σήμερα. Αργότερα, θα πάει στο συγκρότημα και η Α.Μac Kinnon και ο Γιώργος Παπαδόπουλος όπου και ταξίδεψαν Λονδίνο για να γράψουν με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ηχογράφησαν πέντε τραγούδια που έμειναν ακυκλοφόρητα μέχρι σήμερα.

Τηλεόραση και κινηματογράφος

Παράλληλα, μέχρι το 1977, θα κάνει μουσική για δύο σήριαλ στην τηλεόραση, την «Μενεξεδένια Πολιτεία» του Τερζάκη, για την οποία έγινε μια μεγάλη δίκη στο Λονδίνο το 1986, διότι ο εκδότης του Λογαρίδη, η ΕΜΙ Λονδίνου, θεώρησε ότι έπρεπε να μηνύσει την Warner Αμερικής και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για προσβολή εκδοτικών δικαιωμάτων.

Επίσης, έκανε τη μουσική για τη σειρά «Οικογένεια Ζαρντή» του Χατζηαργύρη στην κρατική τηλεόραση συνεργαζόμενος με τον σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη. Έχει γράψει τη μουσική για την ταινία μεγάλου μήκους «Η Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη όπου και απέσπασε το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην πρώτη μεταπολιτευτική κι επεισοδιακή του πρεμιέρα με κριτική επιτροπή την Μελίνα Μερκούρη, Μάνο Λοΐζο, Νίκο Κούνδουρο κ.α. Συμμετείχε ενεργά στην οικοδόμηση του νέου ελληνικού κινηματογράφου με συνεργασίες και φιλίες με τον Πανουσόπουλο, τον Νικολαΐδη, τον Φέρρη, τον Περράκη, τον Κούνδουρο, Καφετζόπουλο και άλλους.

Από το 1976 έως το 1981 κυκλοφορεί τρεις προσωπικούς δίσκους, το «Ασπρόμαυρο» ομώνυμο δίσκο με παραγωγό τον Γιάννη Πετρίδη, με συνεργάτες τον Μανώλη Ρασούλη και Γρηγόρη Φαληρέα. Το άλμπουμ «Άλλη γη» με παραγωγό τον Λουκά Σιδερά των Afrodites Child και τον δίσκο «Οικογένεια Ζαρντή» και το «Προσεχώς», όπου περιλαμβάνει τη μουσική που έγραψε για την ταινία «Οι απέναντι» του  Πανουσόπουλου.

Πάντα συνεχίζει να συνεργάζεται με τον φίλο του και παντοτινό του κιθαρίστα Δήμη Παπαχρήστου (1953-2007). Εκείνη την εποχή κλείνει το συμβόλαιό του με την Polydor. Το 1985 συνεργάζεται με την εταιρεία Lyra. Δουλεύει με τον Γ. Ζήκα και την Ελευθερία Αρβανιτάκη στον δίσκο «Με τα φεγγάρια χάνομαι», όπου ενορχηστρώνει και ερμηνεύει τα δέκα τραγούδια του δίσκου, τα άλλα δύο τα τραγούδησε η Ελευθερία Αρβανιτάκη, κάνοντας το ντεμπούτο της σαν σόλο καριέρα μετά από την «Οπισθοδρομική Κομπανία» που συμμετείχε ως τότε. Το 1985, επίσης, ηχογραφεί ένα άλμπουμ στο Λονδίνο με την ΕΜΙ (Λονδίνου) το Alchemy που έχει μόνο ορχηστρική μουσική μεταξύ των οποίων είναι και το επίμαχο κομμάτι της διένεξής του με τον Βαγγέλη «Μενεξεδένια Πολιτεία».

Το 1981 πάει στο Αμβούργο όπου συνεργάζεται για δύο χρόνια με το γερμανικό συγκρότημα «Elephant». Από το 1986 μέχρι το 1989 θα περάσει τη σκοτεινή εποχή της ζωής του με ουσίες και τον εφιάλτη της δίκης «Παπαθανασίου». Με δικαστήρια στο Λονδίνο, διαζύγιο, χωρισμούς, άγρια ζωή και με ηχογραφήσεις και τζαμαρίσματα με Παύλο Σιδηρόπουλο, Σπυριδούλα, Δημήτρη Πουλικάκο.

Τότε κάνει και μια παραγωγή στον Χρήστο Κυριαζή και άλλους. Την ίδια εποχή συλλαμβάνεται δύο φορές για χρήση ναρκωτικών, γλυτώνει τη φυλακή αλλά σημάδεψε και τραυμάτισε τον ίδιο και την καριέρα του. Κάνει αποτοξίνωση στο Άμστερνταμ το 1989, γυρνάει στην Ελλάδα με τη βοήθεια του Μάτσα και τον ίδιο χρόνο κυκλοφορεί το άλμπουμ «Μανούλα Ελλάς» από την Minos.

Το 1992 μετακομίζει στην Τήνο και μένει τρία χρόνια, όπου δουλεύει τον δίσκο «Ονειρεμένες Πολιτείες» με συνεργάτες τη Βάσω Αλλαγιάννη, Τάσο Φαληρέα και τον Γιώργο Κύβελο κυκλοφόρησε στην BMG. Τότε άρχισε και το δρομολόγιο Τήνος - Άγιο Όρος σ' ένα μεταφυσικό ταξίδι. Ξαναγυρνάει στην Αθήνα και το 1996 ξεκινάει πάλι με τη Minos τον δίσκο «Περασμένος Αιώνας» που κυκλοφορεί το 1999 με συνεργάτες τον Μπάμπη Στόκα, την Ελένη Δήμου και τον Νίκο Πορτοκάλογλου. Ακολουθεί ο δίσκος «Μια βουτιά στην αγάπη» και «Ξαφνικά Καλοκαίρι». 

Ο Σταύρος Λογαρίδης Λογαρίδης εμφανιζόταν σπάνια και πιο σπάνιες υπήρξαν οι συναυλίες του, μια από τις τελευταίες συνεργασίες του live ήταν το 2005, με τους Socrates και τον Δημήτρη Πουλικάκο στο Magic Bus του Club22, με τον κιθαρίστα ζωής και φίλο του Δήμη Παπαχρήστου, όπου και τον χάνει από καρκίνο μετά από δύο χρόνια. Το 2009, κυκλοφορεί ένα διπλό δίσκο και ένα DVD, με τίτλο «Τα παιδία παίζει».