Κώστας Λειβαδάς - Ανδριάνα Μπάμπαλη στο ethnos.gr: «Έχουμε μία σχέση φιλίας πολύ δυνατή, πράγμα σπάνιο σε αυτόν τον χώρο»

Ο Κώστας Λειβαδάς και η Ανδριάνα Μπάμπαλη, με αγαπημένα τραγούδια στις «αποσκευές» τους αλλά και με αφορμή το πρόσφατο ντουέτο τους «Aν εμείς χωρίσουμε» που περιλαμβάνεται στον νέο δίσκο «Περιοδεία εντός» και το ακόμα πιο πρόσφατο «Σήκωσε κύμα», θα εμφανιστούν για δύο Σάββατα, 5 και 12 Νοεμβρίου, στη μουσική σκηνή Σφίγγα. «Στις δύο αυτές βραδιές, θα δείτε μια συναυλία με όλα τα τραγούδια που έχουμε πει και δημιουργήσει τα τελευταία είκοσι χρόνια που δεν είναι και λίγα τελικά και που στην ουσία εξομολογούνται το ποιοι είμαστε, τι αγαπάμε και τι δεν αντέχουμε. Επίσης, θα απολαύσετε δύο μοναδικά stand up comedy acts από τον Δημήτρη Χριστοφορίδη στις (5/11) και το δίδυμο, Αλέξανδρο Χαριζάνη και Θάνο Αυγερινό στις (12/11), που σχολιάζουν με τον μοναδικό τους τρόπο αυτά που περνάμε όλοι μας και είναι για γέλια αλλά και για κλάματα» λέει η Ανδριάννα Μπάμπαλη στο ethnos.gr. 

Αυτή τη φορά, οι δύο καλλιτέχνες αποφάσισαν να σηκώσουν χορό και κύμα μ' έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, φέρνοντας κοντά τους το παντοδύναμο χιούμορ και το stand up, ύστερα από αυτά τα τρία πολύπαθα χρόνια που περάσαμε όλοι μας. «Φέτος είπαμε με την Ανδριάνα να μην έχουμε μουσικό καλεσμένο, αλλά τους φίλους μου από το χώρο του stand up και μάλιστα σε ότι αφορά στους Χαριζάνη - Αυγερινό μιλάμε και για δυο εξαιρετικούς μουσικούς. Είμαστε καλοκουρδισμένοι σαν μηχανή από τις συναυλίες του καλοκαιριού, κάτι που προμηνυεί καλές εμφανίσεις και θα θέλαμε και εμείς οι ίδιοι που γελάμε πολύ μεταξύ μας να το χαρεί και ο κόσμος αυτό» προσθέτει ο Κώστας Λειβαδάς. 

Τι ρόλο έχουν ο αυτοσχεδιασμός και ο αυτοσαρκασμός στις μουσικές σας παραστάσεις;

Ανδριάννα Μπάμπαλη: Τα χρόνια που παίζουμε με τον Κώστα είναι τόσα πολλά που αρκετές φορές δεν υπάρχει καν playlist τραγουδιών, γιατί πολύ απλά συνεννοούμαστε με γρήγορα βλέμματα για το τι θ' ακολουθήσει. Το λες και αυτοσχεδιασμό. Επίσης, μου αρέσει στη σκηνή να είμαι ο εαυτός μου, είναι απελευθερωτικό και πιο
ειλικρινές. Γι’ αυτό και ο αυτοσαρκασμός είναι μέρος της σκηνικής μου παρουσίας.

Κώστας Λειβαδάς: Είναι ακριβώς, όπως τα λέει η Ανδριάννα. Βέβαια, όλα είναι πολύ πιο οργανωμένα απ' όσο φαίνονται για να μπορείς να αυτοσχεδιάσεις και να αυτοσαρκάζεσαι χωρίς να αιφνιδιάσεις αδέξια και τον εαυτό σου και τους άλλους στη σκηνή. Ωστόσο, έτσι είμαστε και στη ζωή και στη σκηνή. 

Η συνεργασία σας μετράει χρόνια. Ποια πιστεύετε ό,τι είναι η συνταγή για μία πετυχημένη συνεργασία; 

Α.Μ.: Τα πράγματα είναι απλά και θέμα χημείας. Είμαστε φίλοι εκτός σκηνής και φυσικά πάνω στη σκηνή. Δε γίνεται να δουλεύει κανείς με άτομα που δεν μπορεί να συνεννοηθεί και να υπάρχουν διαρκώς εντάσεις. Επίσης, πρέπει να υπάρχει ένας κοινός κώδικας, μουσικός και αισθητικός.

Κ.Λ.: Εγώ θα πω ό,τι η χημεία μπορεί να υπάρξει ανάμεσα και σε δύο ανθρώπους πάνω στη σκηνή που ούτε καν συμπαθιούνται. Εμείς είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί μεγαλώσαμε μαζί, μοιραστήκαμε πολλά και έχουμε μία σχέση φιλίας πολύ δυνατή, πράγμα πολύ σπάνιο σε αυτόν τον χώρο. Ο αλληλοσεβασμός και το κοινό γούστο είναι απαραίτητα.

Κάνοντας μια αναδρομή, από το ξεκίνημά σας μέχρι και σήμερα, τι έχει αλλάξει στον τρόπο που δουλεύετε;

Α.Μ.: Όσον αφορά τα live άλλαξαν πολλά και θα έλεγα κυρίως προς το χειρότερο. Επίσης, το κοινό έχει αλλάξει, όχι παντού, αλλά στις μουσικές σκηνές πολύ συχνά είναι δύσκολα τα πράγματα. Το οικονομικό κομμάτι δεν είναι δραματικά χαμηλότερο. Δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αλώβητοι κι εμείς από μία τόσο μακροχρόνια οικονομική κρίση.

Κ.Λ.: Όλο το τοπίο της δισκογραφίας και του τρόπου επικοινωνίας, όπως τον ξέραμε έχει εξαφανιστεί. Συμφωνώ και επαυξάνω με όσα λέει η Ανδριάνα. Μαζί με όλα αυτά το επάγγελμα χτυπήθηκε από παντού και ακόμα ψάχνει την ανάσα του από τα πνευματικά δικαιώματα και το ραδιόφωνο μέχρι την ανύπαρκτη δισκογραφία. Ωστόσο, για μένα είναι πολύ αργά ν' αλλάξω τρόπο και μυαλά. Εγκλιματίζεσαι και προσαρμόζεσαι όσο μπορείς και γίνεται. Όσο σου επιτρέπει και η αξιοπρέπειά σου. 

Έπειτα από μία πανδημία, έναν πόλεμο στην Ουκρανία, δεκάδες πυρκαγιές και πλημμύρες, πώς επηρεάζεται ο τρόπος που επικοινωνείτε με τον κόσμο;

Κ.Λ.: Μεγάλη κουβέντα, πολύ μεγάλη. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Θέλουμε μια δεκαετία για να καταλάβουμε και να μετρήσουμε στ' αλήθεια τι συμβαίνει. Όλα έχουν αλλάξει δραματικά γι' άλλη μια φορά και ξαναείδαμε και το αίμα να τρέχει μέσα στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη. Χρειάζεται ψυχραιμία και αντικειμενική ενημέρωση, μακριά από τοξικότητα και εμμονές. Το σύστημα έχει έναν μαγικό τρόπο να σου προβάλλει κάτι άλλο, την ώρα που η αληθινή εικόνα είναι στο φόντο θολή.

Α.Μ.: Η πανδημία πιστεύω μας άλλαξε για πάντα. Εγώ για παράδειγμα τη μάσκα την έχω πάντα μαζί μου. Υπάρχει γενικά μια δυσοιωνία, η οποία προβάλλεται και έντονα απ' όλα τα μέσα κι ένα κλίμα τρομοκρατίας. Επιλέγω να μην πανικοβληθώ μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα πανικοβληθώ αναγκαστικά.

Στη φαρέτρα σας έχετε κάποια από τα πιο όμορφα ερωτικά κομμάτια. Τι σημαίνει ο έρωτας για σας;

Κ.Λ.: Χαίρομαι που το λες έτσι. Άλλο τα αισθηματικά κομμάτια- που έχουν τη χάρη τους και αυτά - και άλλο τα ερωτικά. Το ερωτικό μπορεί να είναι και πολιτικό μαζί και το αντίστροφο. Πραγματικά, ο έρωτας είναι το παντοδύναμο φάρμακο που πολλές φορές βέβαια γίνεται αρρώστια. Εκεί θέλει λίγο προσοχή (Γέλια)! Είναι αυτό που κάνει τον κόσμο από ασπρόμαυρο σ' έγχρωμο. Τροφοδοτεί, δίνει φτερά και κίνητρο και όταν δίνει και στόχους μαζί με προορισμό, είναι το απόλυτο. Είτε φεύγει γρήγορα είτε μετασχηματίζεται, κρατώντας κάποια κομμάτια του ισχυρά είτε μαζεύεις τις πληγές σου είτε μοιράζεσαι τη χαρά σου είναι όλα μέσα στο τραγούδι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Χαίρομαι πολύ που κόσμος παντρεύεται, σμίγει και βαφτίζει τα παιδιά του με τραγούδια μου. Πρωταθλητές σε αυτό είναι «Η επιμονή σου» και το «Για να σε συναντήσω».

Α.Μ.: Για μένα, είναι το συναίσθημα που σε κάνει να τα βλέπεις όλα ωραία, μαγικό!

O ΛΕΞ έγινε ορόσημο του φετινού μουσικού καλοκαιριού, καθώς κατάφερε να κάνει τις μεγαλύτερες ραπ συναυλίες που έγιναν ποτέ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Έχετε ακούσει δουλειά του; Πώς σας φαίνεται ως καλλιτέχνης;

Α.Μ.: Επειδή δεν γνωρίζω καλά τη σκηνή αυτή, με τον ντόρο που έγινε έψαξα ν' ακούσω κάποια κομμάτια. Υπήρχαν πράγματα που με συγκίνησαν και κατάλαβα γιατί ο τόσος ντόρος.

Κ.Λ.: Παρακολουθώ τη σκηνή αυτή πολλά χρόνια. Πάντα είχε πολύ κόσμο αυτό το είδος, χωρίς διαφήμιση. Ένα - δύο τραγούδια του ΛΕΞ που άκουσα προσεκτικά είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. Ωστόσο, μην ξεχνάς πως -αν και είμαστε πολύ νεότεροι και εμείς- έχουμε προλάβει τη δύναμη και τον τρόπο ενός άλλου πολιτικού τραγουδιού που ήταν πολύ υψηλή Τέχνη. Το σήμερα είναι σήμερα και μας καίει αλλά δεν είναι εύκολο να εντυπωσιαστείς γενικά, όταν βλέπεις το μεγάλο γήπεδο μπρος και πίσω στο χρόνο.

Θα συνεργαζόσασταν μαζί του;

Α.Μ.: Γιατί όχι; Αυτός πάλι δεν ξέρω! (Γέλια)

Κ.Λ.: Αν υπήρχε σοβαρός καλλιτεχνικός λόγος ή αληθινή γέφυρα με πραγματική συγκίνηση και το ήθελε πολύ και εκείνος, ναι! Εγώ, επειδή έχω κυρίως λειτουργήσει σαν τραγουδοποιός γι' άλλους ερμηνευτές, έχω εκπληρώσει σε μεγάλο βαθμό αυτό το κομμάτι μου και δεν πετάω τη σκούφια μου έτσι απλά (Γέλια). 

Τι είναι αυτό που σας προβληματίζει περισσότερο και σας δημιουργεί σκεπτικισμό αναφορικά με την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας;

Κ.Λ.: Η πλήρης απαξίωση και απομυθοποίηση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος χωρίς να υπάρχει γνώση και ψυχραιμία από τις γενιές που έρχονται για τους αγώνες που χρειάζονται και κυρίως μια σοβαρή και καθαρή νέα πρόταση. Θέλουμε δημοκρατικούς σχηματισμούς μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Μεγάλο μπέρδεμα αυτό για το οποίο βέβαια φταίει κυρίαρχα το σύστημα και οι προηγούμενες γενιές. Επίσης, έχουμε γίνει μια χώρα για τουρίστες και αυτό είναι η βαριά μας βιομηχανία και τέλος. Είναι απελπιστικό, μία τραγική κατάληξη που φάνηκε περίτρανα μέσα στην καραντίνα. Μάϊο με Οκτώβριο, ζήστε. Οκτώβριο με Μάϊο, πεθάνετε!

Α.Μ.: Θα προσθέσω τις εντάσεις με την Τουρκία που είναι σαν μαύρο σύννεφο διαρκώς πάνω από το κεφάλι μας. Με στενοχωρεί και με αγχώνει. Η ακρίβεια είναι άλλο ένα αγκάθι, ειδικά βέβαια για τις οικογένειες.

Θεωρείτε ό,τι οι καλλιτέχνες θα πρέπει να τοποθετούνται δημόσια για ό,τι συμβαίνει;

Α.Μ.: Όχι επί παντός επιστητού, καταντάει γραφικό. Για θέματα που γνωρίζουν, η άποψή τους μετράει, όχι για όλα, κυρίως γιατί εκτίθενται χωρίς λόγο.

Κ.Λ.: Έτσι για να παριστάνουν τους ρέλεβαντ και ψυχοπονιάρηδες ή για να επιμένουν σε κομματικές γραμμές, όχι βέβαια! Καλύτερα να μιλούν για την κιθάρα ή το μικρόφωνό τους! Το έργο είναι αυτό που θα εμπνεύσει και όχι τα λόγια! Και σε αυτά, οι καλλιτέχνες -ειδικά οι mainstream- είναι μπάφες επί το πλείστον. Διοργανώνουν συναυλίες για τα καμένα και μετά μούγκα. Ούτε στο δάσος δεν πάνε για μία φωτογραφία ή να πουν μία λέξη στο μικρόφωνο. Για να μην πιάσω το θέμα των ευπαθών ομάδων και της προσβασιμότητας που δεν μιλάει ποτέ κανείς. Λυπάμαι, αλλά το έχω πάρει το μάθημά μου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη ισορροπία που θεωρείτε ό,τι έχετε κατακτήσει στη ζωή σας;

Α.Μ.: Ηρέμησα με τα χρόνια. Κάποια άγχη έχουν φύγει και γενικά μπήκαν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Με ταλαιπώρησε αυτή η αναζήτησή της νιότης γενικά.

Κ.Λ.: Να περνώ υπέροχα μόνο με τον εαυτό μου, ακόμα και τις πιο αμφιθυμικές στιγμές μου και να μπορώ να λειτουργώ μέσα σε μια σχέση ζωής με μια σύντροφο.

Τι άλλο περιλαμβάνει επαγγελματικά για σας η χρονιά;

Α.Μ.: Θα γυρίσουμε την Ελλάδα με τον Κώστα, έχουμε καιρό να το κάνουμε. Και ότι άλλο προκύψει, είμαι ανοιχτή σε προκλήσεις!

Κ.Λ.: Η αλήθεια είναι πως είχα σκοπό να πω ό,τι οργανώνουμε με την Ανδριάνα μία μεγάλη περιοδεία, αλλά αφού είναι ανοιχτή σε προκλήσεις, θα γίνω προκλητικός, λέγοντας πως θα τσεκάρω το καρνέ με προτάσεις που έχω από τον χειμώνα και θ' αποφασίσω σύντομα και τι άλλο θα κάνω στα κενά (Γέλια). Περιμένω και την κυκλοφορία δύο ακόμα τραγουδιών που μ' ενδιαφέρουν πολύ. Το ένα από αυτά το γράψαμε μαζί με την Αγλαΐα Σφήκα για την εξαιρετική Μαρίζα Ρίζου με την οποία έχουμε πάρα πολλά κοινά και πραγματικά συγκινηθήκαμε από τη συνάντηση. Έχει μεγάλο δρόμο μπροστά της. Επίσης, αυτή εδώ είναι και η χρονιά που θα κυκλοφορήσει και ένας δίσκος με τη μουσική που έχω κάνει για το χοροθέατρο της Δαγίπολης. Παράλληλα, είπαμε με την Ανδριάνα να κάνουμε σιγά - σιγά κι έναν ολόκληρο δίσκο μαζί, αλλά θα εξαρτηθεί από τις προκλήσεις που θα έχει (Γέλια). Τα λέμε στη Σφίγγα, λοιπόν, προκλητικά και με διάθεση χαράς, χορού και λύτρωσης, αλλά όχι με αναίδεια που δυστυχώς κυριαρχεί παντού στην εποχή μας. Και να μην ξεχνάμε πως τα σχόλια είναι πάντα ελεύθερα, αλλά τα γεγονότα ιερά.