Whatever works... Ελα όμως που δεν δουλεύει

Ένας φίλος από τα πολύ παλιά, αριστερός με δράση τα χρόνια της δικτατορίας και τα πρώτα της μεταπολίτευσης, είναι τώρα με τον Κυριάκο. Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος και δικαίωμά του. Παραμένει ευπρεπής, αποφεύγει τις ακρότητες των μεταμελημένων αριστερών, δεν μισεί με κάθε ευκαιρία τα νιάτα του -περισσότερο τα απωθεί στην μνήμη του και στην συνείδηση του- αναγνωρίζει ότι η Αριστερά στο παρελθόν πρόσφερε στον τόπο αλλά τώρα λέει είναι η ώρα του Κυριάκου. Όχι της ΝΔ, του Κυριάκου.

Ο οποίος σύμφωνα με την ευρέως διαδεδομένη και διακινούμενη άποψη δεν είναι δεξιός, είναι κεντρώος φιλελεύθερος. Κάνει βέβαια κάποιους συμβιβασμούς με τους Αδώνιδες και τα τσικό των Κυρανάκηδων και των Μπογδάνων, οι συμβιβασμοί  όμως αυτοί είναι κατανοητοί γιατί στην πινακοθήκη του χρειάζονται και αυτοί . Όταν διαπίστωσα την στροφή του κάναμε μια συζήτηση εκ βαθέων. Δεν μου έκανε εντύπωση η διαπίστωση του για το τέλος των ιδεολογιών και  της διάκρισης αριστεράς- δεξιάς. Με εντυπωσίασε όμως το συμπέρασμα που αποτελεί και την χειρολαβή από την οποία πιάστηκε για να μπει στο όχημα του Κυριάκου, «Εμένα πλέον με ενδιαφέρει whatever works. Ό,τι λειτουργεί, ό,τι δουλεύει». Ήταν μια άλλη διατύπωση και περιγραφή για το επιτελικό κράτος το οποίο παρακάμπτοντας ιδεολογικές αγκυλώσεις και λαϊκίστικα προσκόμματα θα βάλει από τα πάνω την κοινωνία να δουλέψει.

Και σε αυτό το ιερό βήμα έχουν θέση οι άριστοι, τα βαριά βιογραφικά, αναγκαστικά οι λίγοι εκλεκτοί. Χρειάζονται και οι άλλοι, αλλά έξω και πίσω. Αυτό ήταν και το καρότο για ανθρώπους σαν τον φίλο μου. Δεν ήταν υποχρεωτικά εξαγορά , ο συγκεκριμένος είναι ανιδιοτελής , πίστεψε ειλικρινά  στο σχέδιο. Ας παραβλέψουμε το πλατωνικά αριστοκρατικό του σχεδίου. Εδώ και καιρό έχω πειστεί ότι άνθρωποι που τον καιρό της αριστερής πλημμυρίδας « πρόδωσαν» την τάξη τους, με την άμπωτη επανέρχονται σε αυτήν.

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Ας αποδεχθούμε ως υπόθεση εργασίας το πλαίσιο που σαγήνευσε τον φίλο μου. Whatever  works, λοιπόν. Το ερώτημα μετά ένα χρόνο άσκησης της κυβερνητικής εξουσίας είναι : Όντως δουλεύει; Η απάντηση είναι βέβαιο ότι θα κάνει κάθε έντιμο άνθρωπο - και τέτοιος είναι ο φίλος μου- να πετάγεται ιδρωμένος στον ύπνο του. Και η πρώτη αντίδραση είναι να θέλει να δώσει χρόνο, περισσότερο χρόνο. Δεν μπορεί, που θα πάει, θα εμφανιστεί και θα δουλέψει το επιτελικό κράτος. Όποιος σκέφτεται όπως ο φίλος μου θα οχυρώνεται και πίσω από τον κορονοϊό που  αποστράγγισε κάθε ικμάδα δημιουργικότητας της κυβέρνησης, αλλά όταν με το καλό περάσει το κακό, τότε το επιτελικό κράτος θα απλώσει τα φτερά του και θα μας σκεπάσει όλους. Διάολε , δεν μπορεί , τότε θα δουλέψει. Αλλά μια δεύτερη σκέψη θα τον πανικοβάλλει. Αν δεν δούλεψε τώρα, με μια κοινωνία και μια αντιπολίτευση να δίνουν στην κυβέρνηση άφθονη πίστωση χρόνου και στήριξη, πότε θα δουλέψει; Είχε μετά το lockdown τρεις ολόκληρους μήνες να προετοιμάσει σχολεία και νοσοκομεία , όλο τον κρατικό μηχανισμό για την αντιμετώπιση ενός πιθανότατου σύμφωνα με τους επιστήμονες δεύτερου κύματος της πανδημίας. Γιατροί δεν προσλήφθηκαν, το σύστημα υγείας πιέζεται, οι καθηγητές είναι λιγότεροι από πέρυσι, οι μαθητές περισσότεροι στις τάξεις, με άχρηστες μάσκες - αλεξίπτωτα στην έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Το μεταναστευτικό πέρναγε κάτω από το ραντάρ των απασχολημένων με την πανδημία πολιτών ώσπου η πυρκαγιά στην Μόρια έφερε εκρηκτικά στην επιφάνεια την ανεπάρκεια του επιτελικού κράτους και την προεκλογική  εξαπάτηση από μέρους της ΝΔ η οποία στα νησιά έταζε αποσυμφόρηση και στην ενδοχώρα στεγανοποίηση . Η Καρδίτσα βούλιαξε και πνίγηκε , το επιτελικό κράτος για μέρες απουσίαζε. Θα μπορούσα να συνεχίσω γεμίζοντας τον κατάλογο. Αλλά θα περιμένω να μου πει ο φίλος μου  ένα τομέα όπου το επιτελικό κράτος δούλεψε. Στην πράξη , όχι στην επικοινωνία, όχι στα κανάλια τα πετσοταϊσμένα.

Γιατί αυτό το επιτελικό κράτος αρχίζει να εξελίσσεται σε κίνδυνο για τις δημοκρατικές κατακτήσεις με τα ασφυκτικά ελεγχόμενα ΜΜΕ και τις αυταρχικές πρακτικές. Καλοταϊσμένα κανάλια που στο Μάτι και την Μάνδρα είχαν εγκατασταθεί - και καλά κάνανε- στην περιοχή δεν καταδέχθηκαν τώρα να καλύψουν ευσυνείδητα τις ανθρώπινες και υλικές καταστροφές στην Καρδίτσα. Όλα κύλησαν ομαλά κατ’ αυτούς στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, οι μαθητές που αντιδρούν αντιμετωπίζονται με απειλές και ανήκουστες , γελοίες και ανεφάρμοστες ποινές από ανθρώπους που μισούν τα νιάτα και από άλλους που μισούν τα δικά τους νιάτα, τότε που δεν ήθελαν να συμμορφωθούν προς της υποδείξεις. Το προσφυγικό ζήτημα πλασάρεται στην κοινή γνώμη ως πρόβλημα δουλεμπόρων μεταμφιεσμένων σε ΜΚΟ. Συκοφαντούν έτσι συλλήβδην τις  ΜΚΟ που με αυταπάρνηση καλύπτουν όλα αυτά τα χρόνια κενά της ελληνικής Πολιτείας και ταυτοχρόνως  αποσπούν  την προσοχή των πολιτών  από τον κ. Μηταράκη και το επιτελικό κράτος που δεν επιτελεί ούτε σε αυτόν τον τομέα το καθήκον του.

Το επιτελικό κράτος δίνει μια μάχη με επιτυχία και με πολλά λεφτά. Την μάχη της επικοινωνίας. Εκεί πράγματι δουλεύει. Μόνο που δουλεύει για το κακό.