Πρόοδος vs Ταχύτητα!

Θυμάμαι προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70, στο προάστιο όπου μεγάλωσα, μια πιτσαρία προέβη σε μια ασύλληπτη για την εποχή καινοτομία: παρείχε τη δυνατότητα σε όσους επιθυμούσαν, να παραγγείλουν τηλεφωνικά και να παραλάβουν τις επιλογές τους στο σπίτι! Ασύλληπτη καινοτομία!

Μόνο που δεν ανταποκρίθηκε -σχεδόν- κανείς! Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης πέρασε μερικά μαρτυρικά χρόνια, κατά τα οποία πάνω από οι μισές κλήσεις ήταν φάρσες.

Θυμάμαι ότι η πλάκα της εβδομάδας ήταν να παραγγέλνουμε 5-6 πίτσες προς παράδοση στην κα. Χαραλαμπίδου (για προφανείς λόγους, δεν πρόκειται για το πραγματικό επώνυμο της), η οποία μας έβρεχε με το λάστιχο όποτε παίζαμε μπάλα κάτω από την πολυκατοικία της! Κανένας φόβος! Ούτε αναγνώριση κλήσεων υπήρχε, ούτε δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος! Τηλεφωνούσαμε από το σταθερό του σπιτιού μας!

Οι δεκαετίες πέρασαν και φτάσαμε στην εποχή της τεχνολογίας, όπου -εκτιμώ- η πλειοψηφία παραγγέλνει το φαγητό της, με απίστευτη ένταση και συχνότητα.

Τι κρίμα! Ακόμα και η προετοιμασία ενός απλού πιάτου, δεν απαιτεί περισσότερη ώρα και ενέργεια από τον χρόνο παραμονής μέχρι την παράδοση του απρόσωπου, προκατασκευασμένου φαγητού.

Και πόσο ευεργετική είναι η παρασκευή φαγητού για την κοινωνική επαφή, την ήρεμη κουβεντούλα μέσα σε κάθε σπίτι, ειδικά στο τέλος της ημέρας.

Αντιθέτως, ορμούν όλοι στα κινητά, στο Netflix ώστε να μην χρειαστεί να ανταλλάξουν κουβέντα μέχρι να χτυπήσει ο διανομέας το κουδούνι.

Τέλοσπάντων, κατά το O tempora, O mores, θα πρέπει να ακολουθούμε τους καιρούς και να μην μένουμε στο παρελθόν.

Μια σοβαρή ένσταση όμως, αφορά την εικόνα των δρόμων, ειδικά μετά τις 9 το βράδυ. Μιλιούνια μοτοσυκλετών παντός κυβισμού, ποδηλάτων και σκούτερ στους δρόμους! Ένας αγώνας ταχύτητας για την έγκαιρη παράδοση τριών Πίτα απ’ όλα, δυο Σπέσιαλ και μιας Μαργαρίτας, δυο μερίδων Σούσι. Υπέρτατος στόχος, να φτάσει η παραγγελία εντός των 20 ή 30 λεπτών.

Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρώ, βρέξει-χιονίσει, διανομείς να αναγκάζονται να παραβαίνουν στόπ, να μπαίνουν ανάποδα σε μονόδρομους, να ελίσσονται επικινδύνως μεταξύ κινούμενων οχημάτων! Κυριολεκτικά, μεροκάματο του τρόμου!

Λες και η «έγκαιρη» παράδοση αποτελεί ένδειξη προόδου.

Λες και η υπεράνθρωπη ταχύτητα -που δυστυχώς έχει καταστεί απαιτούμενο προσόν σε επαγγελματικούς χώρους, κάθε είδους, είναι σημάδι εξέλιξης. Δεν είναι.

Καλές γιορτές και ευχές για ένα ήρεμο 2022!