Υπεραισιόδοξος και... διακριτικός ο Σωκράτης Φάμελλος

Μετά την οµαδική κίνηση των «6» που έδωσαν στην κυβέρνηση τη δεδηλωµένη, ήταν λογικό να βγουν δηµόσια κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξουν την κατάσταση. Κάποιοι όµως το παράκαναν.

Ανάµεσά τους διαλέγω τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάµελλο που έκανε δηµόσια την εκτίµηση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση από τότε που πρωτοβρέθηκε στην εξουσία. Μας είπε ότι «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι πιο δυνατή από ποτέ».

Σίγουρα θα ξέρει κάτι παραπάνω για τους «δεσµούς» του καθενός από τους βουλευτές και τους υπουργούς που πλέον συναποτελούν την κυβερνητική πλειοψηφία. Αλλά, όπως και να το κάνουµε, και οµοιογενές σύνολο δεν τους λες. Εκτός αν υπάρχει, αλλά µας την κρατάνε κρυφή, µια ιδεολογική πλατφόρµα που ενώνει τον Βασίλη Κόκκαλη µε τον Σπύρο ∆ανέλλη. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να τη µάθουµε. Eστω για λόγους που σχετίζονται µε την πολιτική επιστήµη.

Το καλύτερο όµως µέρος της δήλωσης του Σωκράτη Φάµελλου ήταν άλλο. Αφορούσε τον Θανάση Παπαχριστόπουλο και τον Κώστα Ζουράρι. Σύµφωνα µε τον Σωκράτη Φάµελλο, αυτό «είναι ένα θέµα το οποίο αφορά την Κοινοβουλευτική Οµάδα των ΑΝΕΛ, δεν παρεµβαίνω στα ζητήµατα ενός άλλου κόµµατος»!

Εδώ τι να πεις; ∆ιέφυγε άραγε την προσοχή του υπουργού πως το ένα τρίτο της Κοινοβουλευτικής Οµάδας των ΑΝΕΛ δεσµεύθηκε πως θα συµπεριφέρεται για τους επόµενους µήνες σαν να είναι η Κοινοβουλευτική Οµάδα του ΣΥΡΙΖΑ; (Τουλάχιστον αυτήν την ώρα και αυτήν τη στιγµή) Μπορεί ο Σωκράτης Φάµελλος να είναι φύσει διακριτικός. Να µη θέλει να ανακατεύεται στα εσωτερικά µιας άλλης Κοινοβουλευτικής Οµάδας. Τι να κάνουµε όµως; Οι δύο Κοινοβουλευτικές Οµάδες έχουν µπλέξει µεταξύ τους παρότι οι ΑΝΕΛ είναι εκτός κυβέρνησης. ∆εµένες, πώς το λένε. Αν πιστέψουµε µάλιστα και τις δηλώσεις που γίνονται, δεν φαίνεται πως θα ξεµπλέξουν το επόµενο διάστηµα. Ακόµη και αν ο µόνος συνδετικός κρίκος καταλήξει να είναι ο Ζουράρις.

Να το καταλάβω ότι έχουµε ένα Κοινοβούλιο που δεν αντιστοιχεί στις πολιτικές εξελίξεις. Να κατανοήσω πως εφόσον υπάρχουν µε πολιτικούς όρους πλειοψηφίες δεν µπορεί να γίνονται ονοµαστικές για «ψύλλου πήδηµα», έτσι για να έχει να λέει η αντιπολίτευση. Να αντιληφθώ ότι αναζητήθηκε µια αίσθηση θεσµικής σταθερότητας. Αλλά µη µας λένε ότι είναι και το πιο φυσιολογικό πράγµα του κόσµου.