Πολιορκηµένος Ντόναλντ Τραµπ

Διακοµµατική συναίνεση για το καλό της χώρας ζήτησε από το Κογκρέσο ο Τραµπ στον ετήσιο λόγο του για την «Κατάσταση της Ενωσης».

Οι χαµηλοί για τα µέτρα του σηµερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου τόνοι ήσαν αναµενόµενοι και προεξοφληµένοι µετά την άνευ όρων υποχώρηση του προέδρου στη διαµάχη µε το Κογκρέσο για τη  χρηµατοδότηση του τείχους στα σύνορα µε το Μεξικό, που είχε οδηγήσει στη µερική αναστολή της λειτουργίας της οµοσπονδιακής κυβέρνησης.
Ο Τραµπ είναι διπλά πολιορκηµένος:

Από τη µια µεριά οι ∆ηµοκρατικοί που ελέγχουν τη Βουλή έχουν εκ των πραγµάτων διευρύνει το περιθώριο ελιγµών των Ρεπουµπλικάνων που ελέγχουν τη Γερουσία. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος σε κρίσιµες επιλογές και αποφάσεις οφείλει να αναζητεί τη συναίνεση της πλειοψηφίας στη Γερουσία αν θέλει να αποφύγει διακοµµατική συναίνεση… εναντίον της πολιτικής του.

Από την άλλη µεριά όλοι γνωρίζουν ότι η έρευνα του ειδικού ανακριτή Μίλερ για τη διαπλοκή ή όχι του επιτελείου Τραµπ µε το Κρεµλίνο στην προεκλογική εκστρατεία του 2016 δεν µπορεί να παρατείνεται επ’ άπειρον και κυρίως να συνεχίζεται στην εκλογική χρονιά που είναι το 2020.

Σύµφωνα µε δηµοσίευµα του «Spiegel» σχετικό µε τη διαµάχη ΗΠΑ - Ρωσίας για τους πυραύλους µέσου βεληνεκούς, δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας ανάµεσα στον Λευκό Οίκο και το Κρεµλίνο από την τελευταία συνάντηση Πούτιν - Τραµπ στο Ελσίνκι τον περασµένο Ιούλιο. Είναι προφανές ότι ο Τραµπ φοβάται πως η συνήθης επαφή και ανταλλαγή απόψεων για κρίσιµα διεθνή θέµατα µε το Κρεµλίνο θα µπορούσε να αξιοποιηθεί σε βάρος του στην περίπτωση που ο ειδικός ανακριτής Μίλερ καταλόγιζε ευθύνες όχι µόνο στο προεκλογικό επιτελείο αλλά και στον ίδιο τον Τραµπ.

Δύο χρόνια µετά την είσοδό του στον Λευκό Οίκο, ο Τραµπ αντιλαµβάνεται ότι,  αν θέλει να αποφύγει µετωπική σύγκρουση µε το πολιτικό σύστηµα της χώρας, είναι υποχρεωµένος να εγκαταλείψει τον «τραµπισµό» τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική.