Κορεατικό βαρόµετρο- Συνάντηση Κιμ-Τραμπ

Από την περσινή συνάντηση Τραµπ - Κιµ στη Σιγκαπούρη αλλά και τις προσδοκίες για τη διήµερη, δεύτερη συνάντησή τους αύριο και µεθαύριο στο Ανόι, επιβεβαιώνεται ότι οι εξελίξεις στην κορεατική χερσόνησο είναι βαρόµετρο των διµερών ισορροπιών και συσχετισµών Ουάσιγκτον - Πεκίνου.

Προχθές, Κυριακή, ο Τραµπ ανέβαλε την προγραµµατισµένη για την 1η Μαρτίου αύξηση των δασµών στις εισαγωγές από την Κίνα, ένα µήνυµα ότι αναζητεί έναν συνολικό συµβιβασµό.

Σχεδόν ταυτόχρονα κατέστη σαφές ότι στη συνάντηση κορυφής του Ανόι είναι πιθανόν να προκύψει τερµατισµός της εµπόλεµης κατάστασης ΗΠΑ - Βόρειας Κορέας, αλλά όχι και συµφωνία για την αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου.

Το ερώτηµα είναι εάν τα βήµατα προόδου που σηµειώνονται µεταξύ ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας είναι, πρώτον, µη αντιστρέψιµα και, δεύτερον, µπορούν να δηµιουργήσουν µια σταθεροποιητική δυναµική στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού. Είναι δυνατόν να αποπυρηνικοποιηθεί η κορεατική χερσόνησος και να παραµείνουν ανοικτές εστίες έντασης τόσο οι διεκδικήσεις της Κίνας στη Νότια Σινική Θάλασσα όσο και οι σχέσεις του Πεκίνου µε την Ταϊβάν; Παρόµοιο -τηρουµένων των αναλογιών- σκηνικό µεγάλων προσδοκιών είχε διαµορφωθεί το 1955, όταν οι τέσσερις νικητές του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου -ΕΣΣ∆, ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία- συµφώνησαν να τερµατίσουν την τετραµερή κατοχή στην Αυστρία και να εγγυηθούν την ενότητα της χώρας, µε προαπαιτούµενο τη µόνιµη ουδετερότητά της.

Τότε πολλοί παρατηρητές είχαν εκτιµήσει ότι το προηγούµενο της Αυστρίας θα διευκόλυνε την ενοποίηση της Γερµανίας, µε τις εξελίξεις όµως να τους διαψεύδουν ταχύτατα, καθώς τα δύο γερµανικά κράτη εντάχθηκαν στους δύο αντίπαλους συνασπισµούς σε µια πανηγυρική επιβεβαίωση της µοιρασιάς της Γιάλτας.

Σε αντίθεση όµως µε την Ευρώπη, η περιοχή Ασίας - Ειρηνικού παρέµεινε χωρίς κοινά αποδεκτό προσδιορισµό ζωνών επιρροής από τις µεγάλες δυνάµεις. Ετσι, και µε περιορισµένα αποτελέσµατα, η συνάντηση στο Ανόι θα είναι ιστορική.