Απόψεις|30.06.2019 13:26

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής

Μιχάλης Ιγνατίου

Όταν πρόκειται για µεγάλες εκδηλώσεις της Εκκλησίας µας, οι εκπρόσωποι των µέσων ενηµέρωσης δεν έχουν καθόλου φαντασία. Φράσεις και λέξεις κλισέ ανασύρονται από τα αρχεία τους. ∆ιότι µε ποια λέξη µπορεί να χαρακτηρίσει κανείς την ενθρόνιση ενός Αρχιεπισκόπου και µάλιστα του πνευµατικού ηγέτη της Οµογένειας της Αµερικής; Τη χαρακτήρισαν, λοιπόν, «µεγαλοπρεπή». Κάποιοι άλλοι την είπαν «λαµπρή» την ενθρόνιση του Ελπιδοφόρου, που ήρθε -όπως είπαν αρκετοί οµογενείς- για να φέρει την ελπίδα στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αµερικής. Και µακάρι να συµβεί αυτό, διότι θα µπορούσε να βοηθήσει σηµαντικά την ελληνοαµερικανική κοινότητα, η οποία αναπτύσσεται δυναµικά αλλά στην πλειονότητά της δεν συµµετέχει στα της Εκκλησίας.

Οι περισσότεροι οµογενείς έχουν απογοητευθεί και έχουν αποµακρυνθεί από τα εκκλησιαστικά δρώµενα, διότι είναι θεατές του ίδιου έργου: από την εκπαραθύρωση του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου µέχρι τον εξαναγκασµό σε παραίτηση του ∆ηµητρίου, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε στην ενθρόνιση του κ. Ελπιδοφόρου, σε σηµείο απίστευτο. Ηταν ίσως και ένα µήνυµα προς τον Οικουµενικό Πατριάρχη Βαρθολοµαίο να σταµατήσει τα διάφορα παιχνίδια µε την Αρχιεπισκοπή Αµερικής και να αφήσει τον νέο Αρχιεπίσκοπο να κάνει τη δουλειά του, ως θρησκευτικός ηγέτης της Οµογένειας και όχι ως ελεγχόµενος ιεράρχης από την Τουρκία.

Ο κ. Ελπιδοφόρος τα γνωρίζει όλα και δεν έχει ανάγκη εµένα να του τα πω. Μου λένε πως εντός και εκτός της Αρχιεπισκοπής Αµερικής δρα ένα «βαθύ κράτος» -άλλοι το χαρακτηρίζουν «παρακράτος»- που είναι πανίσχυρο και ελέγχει πλήρως τον εκάστοτε επικεφαλής της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος πρέπει να τους ακούει, µου λένε. Αν έχουν έτσι τα πράγµατα, ο κ. Ελπιδοφόρος δεν έχει καµία τύχη. Εκτός αν συγκρουστεί µε αυτό το «βαθύ κράτος». Και αν το πράξει, θα έχει την πλήρη υποστήριξη της Οµογένειας -και αυτό είναι σίγουρο. Το ερώτηµα είναι αν πήγε στη Νέα Υόρκη για να «σπάσει αβγά» ή να περάσει καλά µέχρι να κληθεί να αναλάβει το Οικουµενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Αν κατέφθασε για να συγκρουστεί και να αφήσει έργο, είµαστε όλοι µαζί του…

Πριν από την ενθρόνισή του έγιναν κάποια πράγµατα, που εντοπίσαµε και δηµοσιοποιήσαµε:

Η συνέντευξή του στη «Χουριέτ» στην οποία έλεγε ότι είναι ο πρώτος Τούρκος πολίτης που έγινε Αρχιεπίσκοπος ήταν µέγα λάθος. Πολλοί οµογενείς «πάγωσαν». Ηδη το γνωρίζει, διότι έλαβε τα µηνύµατα.

Η πρόσκληση στον «κάθε ένα» να πάει στη Νέα Υόρκη και να συµµετάσχει στη χαρά της ενθρόνισης ήταν άλλο ένα λάθος. Σε µια εποχή που τα οικονοµικά της Αρχιεπισκοπής «έπιασαν πάτο», δεν επιτρέπεται να ξοδεύονται χρήµατα για να προσκληθούν δηµοσιογράφοι και λοιποί φίλοι του νέου Αρχιεπισκόπου. Προκάλεσε και αυτή η πράξη κακή εντύπωση. Ολοι όσοι πήγαν στη Νέα Υόρκη έγραψαν θριαµβευτικά λόγια, σε σηµείο που προκαλούσαν ναυτία. Τι χρειάζεται αυτόν τον «στρατό» ο νέος Αρχιεπίσκοπος; Αφού θα µιλήσουν τα έργα του…

Ο κ. Ελπιδοφόρος είναι ένας σηµαντικός ιεράρχης, που µπορεί να προσφέρει σε απίστευτο βαθµό στην Αρχιεπισκοπή Αµερικής και στην Οµογένεια. Και γι’ αυτό θα τύχει στο ξεκίνηµα καθολικής υποστήριξης. Πρέπει να προσέξει την ανάµειξή του στα του «ελληνικού λόµπι». Οι νέοι ακτιβιστές της Οµογένειας δέχονται συνεργασία, βοηθούν σθεναρά το Φανάρι, το οποίο εκβιάζεται από την ισλαµική Τουρκία, αλλά απορρίπτουν οποιεσδήποτε παρεµβάσεις…