Προγραμματικές δηλώσεις: Μια άλλη ατµόσφαιρα

Οι προγραµµατικές της νέας κυβέρνησης παρουσιάστηκαν, ψηφίστηκαν µε την αναµενόµενη πλειοψηφία, οι µισοί αντιπρόσωποι του έθνους συµµετείχαν µε τοποθετήσεις, αλλά η ατµόσφαιρα ήταν διαφορετική.

Οι οµιλητές γενικά κράτησαν ένα ήπιο στυλ, οι αιχµές που ακούστηκαν εκατέρωθεν δεν οδήγησαν σε εκρήξεις, ελάχιστες οµιλίες προκάλεσαν µερικές στιγµές έντασης. Ενα κλίµα που βολεύει και τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα, για διαφορετικούς λόγους τον καθένα. Είναι προφανές πως η κυβερνητική πρόθεση να διαχειριστεί διαφορετικά τη θητεία της είχε αντίκτυπο τόσο στη συµπολίτευση όσο και στην αντιπολίτευση.

Δεν έλειψαν, σχεδόν από καµία οµιλία, «γέφυρες», αν όχι κατανόησης, τουλάχιστον προσεκτικά δοµηµένες. Εξάλλου, παράλληλα, οργανώνεται διαφορετικά ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωµατική αντιπολίτευση, µε στόχο να µετασχηµατισθεί σε ένα άλλο κόµµα, πιο ανοιχτό, µαζικό και σύγχρονο. Ολα σχεδόν όσα ακούστηκαν µένει να αποδειχθούν και να εκτιµηθούν στην πράξη. Πάντως το σηµείο εκκίνησης της συζήτησης για τις προγραµµατικές δεν ήταν το σηµείο βρασµού.

Μπορεί, για παράδειγµα, η αντιπολίτευση να σηµειώνει πως δεν ακούστηκε όλο το σχέδιο διακυβέρνησης και πως υπάρχουν σηµεία που δεν τονίστηκαν, αλλά υπήρξε και υπάρχει διάθεση διαλόγου και ανταλλαγής. Αυτή η σειρά δράσεων εκ των άνω βρήκε το σύνολο του Κοινοβουλίου σε κάποια θέση αναµονής και σκεπτικισµού, παράλληλα µε την αισιοδοξία αρκετών.

Είναι µάλλον βέβαιο ότι ο κυβερνητικός προγραµµατισµός, που είναι ουσιαστικά ένα είδος καθηµερινού «ωρολογίου προγράµµατος», δεν θα είναι εύκολο έργο, καθώς οι ζώνες του βαθέος κράτους και η βάση της υπηρεσιακής πυραµίδας δεν πρόλαβαν ή δεν θέλουν ακόµη να εκφράσουν γνώµη.