Τα τρία φάουλ του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη Θεσσαλονίκη

Οταν σε δημόσιες τοποθετήσεις του, ο πρωθυπουργός της χώρας προτείνει ή υιοθετεί λύσεις τεχνικού χαρακτήρα σε μεγάλα έργα, τότε προφανώς κάποια αρμόδια στελέχη του κόμματός του, τις πρότειναν ως άμεσα εφαρμόσιμες και καλά μελετημένες. Για τρία μείζονα έργα κάποιες συγκεκριμένες παρατηρήσεις στα όσα είπε ο κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ. 

Ο υπογράφων, ως διευθυντής παλιότερα περιφερειακής εφημερίδας στη Θεσσαλονίκη είχε ταχθεί υπέρ της λύσης «απόσπασης - επανατοποθέτησης» των αρχαιοτήτων στο σταθμό Βενιζέλου στο πολύπαθο Μετρό. Μέσα από έρευνα τότε, προέκυπτε οτι αυτή ήταν η βέλτιστη λύση. Εξοικονομούσε χρόνο και χρήματα. Διέσωζε το 95% των ευρημάτων. Αυτά τότε. Προκρίθηκε όμως και προχωρά έκτοτε η κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου, με τις αρχαιότητες in situ, στη θέση τους. Τώρα ξαναεπιλέγεται η πρώτη λύση. Ωστόσο τώρα, εκ των υστέρων, αυτή η λύση θα αυξήσει σημαντικά το κόστος του έργου, το όφελος του αναδόχου και θα δημιουργήσει σοβαρά κυκλοφοριακά προβλήματα για τρία, τρισήμισυ χρόνια ΑΚΟΜΗ στο κέντρο της πόλης.

Η κεντρική γραμμή του Μετρό θα λειτουργούσε σύμφωνα με τον επικεφαλής αρχιμηχανικό της κοινοπραξίας κ. Σίμα, το Νοέμβριο 2020 και η γραμμή Καλαμαριάς το πρώτο τρίμηνο του 2021. Τώρα θα πληρώσουμε περισσότερα, θα έχουμε έστω και κατά τι λιγότερες σωζόμενες αρχαιότητες, θα καθυστερήσει το έργο να δοθεί σε λειτουργία ως τον Απρίλιο 2023 και επιπλέον θα διχάσει εκ νέου την πόλη… Τέσσερα «κακά» εκ του μη όντος. Για ποιο λόγο; Μήπως ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί;

Δυόμισι χρόνια ακόμη χωρίς Μετρό κι αν υπάρξουν καθυστερήσεις τρία ή παραπάνω, με νέες «εικονομαχίες» και άγονη εσωστρέφεια… Ενώ του χρόνου στη γιορτή της πόλης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε να κόψει το πρώτο εισιτήριο, εγκαινιάζοντας το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας» στη Θεσσαλονίκη…

Ακόμη, με μία εξαγγελία περί ελεύθερης εξαγωγικής ζώνης στο στρατόπεδο Γκόνου, στην ουσία οδηγεί στην ακύρωση του διαμετακομιστικού κέντρου στον ίδιο χώρο, έργο που είναι σε φάση δημοπράτησης. Ετσι όμως, στερεί από τη Θεσσαλονίκη τον βασικό πυλώνα logistics και υποβαθμίζει την ανταγωνιστικότητα του λιμανιού. Η σύνδεση του ΟΛΘ με τον σιδηρόδρομο τίθεται κι αυτή εν αμφιβόλω… Αν δεν γίνει όμως το κέντρο logistics στου Γκόνου, η Θεσσαλονίκη δεν θα έχει με τα Βαλκάνια τις συνδέσεις που καθιστούν κρίσιμο μέγεθος το λιμάνι της. Υποσκάπτεται έτσι -σε τελευταία ανάλυση- η δυνατότητα της Θεσσαλονίκης να αποτελέσει βασικό κόμβο εμπορίου, μεταφορών και ενέργειας. Χώρια που για την ελεύθερη εξαγωγική ζώνη χρειάζονται σχέδια, επενδύσεις και ωρίμανση του έργου, που το παραπέμπει στο άδηλο μέλλον...

Η τρίτη περίπτωση off side ή φάουλ του πρωθυπουργού, υπήρξε υιοθέτηση της κατασκευής fly over αυτοκινητοδρόμου στην εσωτερική περιφερειακή της Θεσσαλονίκης. Fly over, δηλαδή δεύτερου επιπέδου δρόμος (δρόμος πάνω από τον ήδη υπάρχοντα) από το ύψος του νοσοκομείου Παπαγεωργίου ως την Πυλαία. Είπε ότι το έργο έχει περιβαλλοντική αδειοδότηση και παράβλεψε ότι υπάρχουν άλυτα, σοβαρά προβλήματα σκοπιμότητας, οχλήσεων και αδειοδότησης, ενώ δεν αντιμετωπίζει τα μεγάλα κυκλοφοριακά προβλήματα στην Περιφερειακή, ιδιαίτερα στη σύνδεση της με Χαλκιδική και αεροδρόμιο (οδός Μουδανίων). Υπήρξαν σκέψεις, μία πρώτη μελέτη, αλλά σε καμία περίπτωση κάτι τελικό, πολύ περισσότερο να είναι ώριμο έργο ή αδειοδοτημένο. Αντίθετα υπαρχει η πλήρης μελέτη που έκανε η «Εγνατία Οδός Α.Ε.», μία κρατική εταιρεία με τεράστια τεχνογνωσία οδικών έργων σε διεθνές επίπεδο, για σύνδεση του νοσοκομείου Παπαγεωργίου με το αεροδρόμιο «Μακεδονία» μέσω Ασβεστοχωρίου και Πανοράματος. 

Η λάθος «πίεση» να εμφανιστούν ιδέες που συζητούνται στην πόλη, ως ώριμα έργα, εκθέτουν τους επιτελείς ή τους καταθέτοντες προτάσεις στο Μαξίμου, δείχνουν μια βιασύνη να διατυπωθούν από τα πιο επίσημα χείλη ωραίες ιδέες αντί για έργα άμεσα υλοποιήσιμα που συμφέρουν την πόλη και τελικά οδηγούν σε παλινωδίες, καθυστερήσεις και άσκοπες ενδοσκοπήσεις ή κόντρες.