Εκείνη είπε «ντρέποµαι»

Ντροπή: το συναίσθηµα ενοχής που νιώθει κάποιος όταν συνειδητοποιεί ότι έφταιξε για κάτι. Πόσες φορές έχουµε βρει το θάρρος να πούµε «ντρέποµαι» για κάτι που έχουµε κάνει. Κάτι που µπορεί να µην έχει αντίκτυπο σε τρίτον ή τρίτους.

Εκείνη η καθαρίστρια, µε εµφανή τα «αποτυπώµατα» µιας δύσκολης ζωής, τα οποία,  παρότι 53 ετών, την κάνουν να δείχνει µεγαλύτερη συγκριτικά µε άλλες συνοµήλικές της µε καλύτερη ζωή και µοίρα από τη δική της  επειδή τόλµησε το «Ε» να το αλλάξει σε «ΣΤ» στο απολυτήριο του δηµοτικού, προκειµένου να µπορεί να εργάζεται για να ζήσει τα παιδιά της, είπε «ντρέποµαι».

«Ντρέποµαι» είπε που το δικαστήριο την καταδίκασε σε 10ετή κάθειρξη για κατάχρηση µισθού (214.000 ευρώ από το 1996 έως τώρα), επειδή ήθελε τα παιδιά της να έχουν καλύτερη ζωή από τη δική της, να µην τα πάρει η Πρόνοια και να µην µπαινοβγαίνουν σε οικοτροφεία όπως εκείνη.

Προ τριετίας, εντός κρίσης, είχε προβληθεί ρεπορτάζ (στο Mega) για γονείς που άφηναν στην απελπισία τους τα παιδιά τους στο οικοτροφείο Καλλιθέας επειδή δεν µπορούσαν να τα συντηρήσουν. Τα δούλεψε αυτά τα χρήµατα η καθαρίστρια του «ΣΤ» -για τα οποία προφανώς και φορολογήθηκε-, δεν τα «έφαγε» µόνη της, ούτε «µαζί» µε άλλους. ∆ακρύβρεχτο; Ναι, αλλά συνέβη και συµβαίνει. Πλαστογράφησε το 1996 δηµόσιο έγγραφο. Πέλεκυς. Σωστά.

Γνωστός µας, για παράδειγµα, πλαστογράφησε τις πινακίδες κυκλοφορίας του -ανασφάλιστου- ΙΧ του για να το κυκλοφορεί, εντούτοις βρίσκεται ανάµεσά µας. Και το βιοτικό επίπεδό του πόρρω απέχει από εκείνο της καθαρίστριας. Άλλος πλαστογράφησε πτυχίο ΑΕΙ.

Πόσοι -τσεκαρισµένα- έχουν «µασήσει» εκατοντάδες εκατοµµύρια ευρώ µε θαλασσοδάνεια ή «έγδαραν πλάτες» και τα φυγάδευσαν στο εξωτερικό… Την «τρύπα» τη «γεµίζουµε» εµείς, και εκείνοι συνεχίζουν σαν να µη συµβαίνει τίποτα.

Ακόµα χειρότερα, τακτοποιηµένοι, δεν κοιτούν την καµπούρα τους και ανεβοκατεβάζουν µε νόηµα τον δείκτη του χεριού τους στα πρόσωπά µας. Πόσοι βολεµένοι ή και δροµολογηµένοι από τα γεννοφάσκια τους βρίσκονται σε θέσεις µε απολαβές γενναίες που απορρέουν από τις θέσεις, χωρίς αντιστάθµισµα ή µε µοναδικό αντιστάθµισµα το «γάβγισµα».

Ντράπηκε η καθαρίστρια για την αδύναµη-απονενοηµένη -θέλετε κουτοπόνηρη, για να συµφωνήσουµε;- απόφασή της. ∆εν είχε άλλη επιλογή. ∆εν έπαιρνε κοροϊδίστικα τα λεφτά. Σφουγγάριζε. ∆εν τα έκανε µασούρι για να πάει διακοπές, ούτε καν στον Αλµυρό, που είναι απέναντι από τον Βόλο, όπου ζει και εργάζεται. Για να µην καταλήξουν τα παιδιά της στο οικοτροφείο όπως εκείνη (γιατί ξεχνάµε εύκολα ή έχουµε επιλεκτική µνήµη).

«Ντρέποµαι» είπε, διότι την ποινή της θα την εξέτιε κανονικά. Και ήξερε ότι τα κάγκελα θα υψώνονταν και γύρω από την οικογένειά της, ακόµα και γύρω από την ίδια, όταν θα αποφυλακιζόταν. Αλλά, όταν δεν εκφράζεται ντροπή για το σκύλεµα του Ζακ Κωστόπουλου, γιατί να ντραπούν για µια ασήµαντη καθαρίστρια. Πάλι καλά που οι «φτωχοδιάβολοι» τυγχάνουν, κάποια στιγµή, δικαιοσύνης.