Οι εργολάβοι που θα ελέγχουν τις δικές τους άδειες οικοδόμησης, το άγριο παρασκήνιο στις Βρυξέλλες για τον Πιερρακάκη και η κοινοβουλευτική σύμπραξη ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-Νε.Αρ.

Οι εργολάβοι μεταμφιεσμένοι σε ελεγκτές

Το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο έβγαλε μια πολύ σοβαρή είδηση: Την αφαίρεση των Πολεοδομιών από τις αρμοδιότητες των Δήμων και την μετεξέλιξη του Κτηματολογίου σε έναν Εθνικό Οργανισμό Κτηματολογίου και Ελέγχου Δόμησης (ΕΟΚΕΔ). Στην κυβέρνηση προφανώς μιλούν για επιτάχυνση των διαδικασιών, ψηφιοποίησή τους και άλλα τέτοια, αλλά από πίσω παίζεται ένα πολύ σοβαρό «παιχνίδι». Κατά πρώτον θα θυμάστε την αναστάτωση που προκλήθηκε από την απόφαση του ΣτΕ πριν δέκα μήνες να «κόψει» τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό. Πριν από δυο μήνες, επίσης, το ΣτΕ έκρινε πως ο Δήμος Αθηναίων δεν μπορεί να θέσει αυστηρότερους όρους δόμησης στην περιοχή αρμοδιότητάς του. Και τέλος υπάρχουν διάφοροι ιδιώτες των κατασκευών που θέλουν να δραστηριοποιηθούν περισσότερο στον χώρο των μελετών. Τι αποφάσισε λοιπόν η κυβέρνηση; Να συγκεντρώσει όλες τις κρίσιμες αρμοδιότητες για τις οικοδομές σε έναν κρατικό φορέα, που θα δίνει δουλειές «έξω». Και μην εκπλαγείτε εάν στο «Μητρώο Ανεξάρτητων Ελεγκτών Δόμησης» δούμε τους εργολάβους κατασκευών «μεταμφιεσμένους» σε ελεγκτές. Τα λεφτά είναι πολλά...

Ο Πιερρακάκης στο «μενού» του γεύματος Μητσοτάκη - Βέμπερ

Διήμερο ευρωπαϊκό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη χτες και σήμερα, καθώς οι επαφές του με τον Μάνφρεντ Βέμπερ και την Ρομπέρτα Μέτσολα στην Αθήνα δεν είναι απλά τυπικές. Ξεκινώ να σας πω το παρασκήνιο από τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που έγινε μετά φαγητού και παρουσία του Κωστή Χατζηδάκη (που είναι και αντιπρόεδρος στο ΕΛΚ) και του Τάσου Χατζηβασιλείου (που είναι και υπεύθυνος διεθνών σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας).

Στο «μενού» του γεύματος βρέθηκε βασικά η πιθανότητα να αναλάβει ο Κυριάκος Πιερρακάκης πρόεδρος του Eurogroup, καθώς οι υποψηφιότητες θα κατατεθούν επίσημα σήμερα. Οι Μητσοτάκης και Βέμπερ έχουν πολύ καλές σχέσεις εδώ και χρόνια, η ΝΔ είναι το ισχυρότερο εκλογικά κόμμα του ΕΛΚ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός εμπλέκεται προσωπικά στην προσπάθεια, αφού μια εκλογή του Πιερρακάκη θα λειτουργήσει ως ιδανικό επιχείρημα πως η Ελλάδα από χώρα «παρίας» της Ευρώπης επί πρωθυπουργίας Τσίπρα και υπουργίας Βαρουφάκη, είναι σήμερα πρωταγωνίστρια στην Ένωση.

Το «παράθυρο ευκαιρίας» για τον Πιερρακάκη

Το πρόβλημα είναι, όπως μαθαίνω, πως ο Βέμπερ θέλει να κάνει ακόμα μια εξυπηρέτηση στον φίλο του Κυριάκο, πιο σοβαρή από διάφορους διορισμούς στις Βρυξέλλες, αλλά δεν είναι βέβαιο πως μπορεί να ελέγξει απόλυτα τα υπόλοιπα κόμματα και να επηρεάσει τις καταστάσεις που τον υπερβαίνουν. Για να εκλεγεί πρόεδρος του Eurogroup χρειάζεται βασικά πλειοψηφία των έντεκα από τους 20 υπουργούς οικονομικών που μετέχουν στο Eurogroup. Το ΕΛΚ έχει επτά δικούς του, άρα ψάχνει άλλους τέσσερις.
Προσέξτε όμως πόσο περιπλεγμένη είναι η όλη υπόθεση. Φαβορί θεωρείται ο Βίνσεντ Βαν Πέτεγκεμ, ο Βέλγος υπουργός οικονομικών μια πεντακομματικής κυβέρνησης, με συντηρητική πολιτική στην οποία μετέχουν δεξιά, κεντρώα και σοσιαλιστικά κόμματα. Είναι πιθανό να πάρει τις ψήφους και άλλων υπουργών από άλλες πολιτικές οικογένειες, αλλά ο Βαν Πέτεγκεμ έχει δυο μειονεκτήματα: Από τη μία η κυβέρνησή του αντιτάχθηκε σε ένα ευρωπαϊκό δάνειο στην Ουκρανία, είχε δε πρόβλημα για αρκετό καιρό προκειμένου να καταρτίσει προϋπολογισμό. Έτσι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ελπίζει πως ο Πιερρακάκης μπορεί να αποτελέσει την «χρυσή τομή» και να «κλέψει» την προεδρία στο νήμα.

Άγνωσται αι βουλαί των Σοσιαλδημοκρατών

Ωστόσο υπάρχει και ο παράγοντας των Σοσιαλδημοκρατών, που μας φέρνει στο άλλο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες. Δεν αποκλείεται σήμερα να καταθέσει εκ νέου υποψηφιότητα ο Ισπανός Κάρλος Κουέρπο, που την τελευταία φορά έχασε από τον Ιρλανδό Πασκάλ Ντόνοχιου. Οι «Σοσιαλιστές και Δημοκράτες» σκέφτονται σοβαρά να βάλουν εμπόδιο στην εκλογή προέδρου του Eurogroup μέχρι να ξεκαθαρίσουν δύο άλλες σημαντικές εκκρεμότητες.

Αφενός το επόμενο διάστημα θα εκλεγούν ένας αντιπρόεδρος και αργότερα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με τους σοσιαλιστές και συγκεκριμένα τους Ισπανούς να κοιτούν με ενδιαφέρον τις χηρεύουσες θέσεις. Αφετέρου υπάρχει το ζήτημα εάν η Ρομπέρτα Μέτσολα, επίσης στέλεχος του ΕΛΚ, θα δώσει θέσεις αντιπροέδρων στους «Πατριώτες», το ακροδεξιό ευρωπαϊκό κόμμα του Βίκτορ Ορμπάν, του Ζορντάν Μπαρντελλά και της... Αφροδίτης Λατινοπούλου μεταξύ άλλων.

Μια επίσκεψη με το βλέμμα στις ισορροπίες του μέλλοντος

Η Μέτσολα ψάχνει εναγωνίως από τώρα την συμμαχία που θα την κρατήσει στη θέση της και μετά τον Ιανουάριο του 2027. Η αποτυχία να περάσουν κάποια νομοθετήματα από την Ευρωβουλή λόγω της «στάσης» των Σοσιαλδημοκρατών, άνοιξαν την όρεξη στους ακροδεξιούς «Πατριώτες» που είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν στήριξη στην νυν πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου, οπότε η Μέτσολα θέλει να φτιάξει προφίλ προτού αναγκαστεί να πάει σε δύσκολες αποφάσεις. Σήμερα η πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου θα βρίσκεται στην Αθήνα όπου θα έχει συνάντηση μεταξύ άλλων και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Και κάπως έτσι οι Βρυξέλλες μοιάζουν με παλάτι του Game of Thrones...

Παρακαλάνε τον «Φραπέ» να εμφανιστεί

Και έρχονται στον «ναό της δημοκρατίας» εδώ στην Ελλάδα, την Βουλή, που γνωρίζει τις δικές της δολοπλοκίες. Χτες οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που πλειοψηφούν στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, συναισθάνθηκαν την κοινωνική πίεση από τους αγρότες, που «ζεσταίνονται» για να στήσουν μπλόκα και αποφάσισαν να καλέσουν ξανά τον «Φραπέ» ή επισήμως Γιώργο Ξυλούρη να καταθέσει. Φοβούνται επίσης πως η όλη διαδικασία θα ευτελιστεί, καθώς ο κάθε κρίσιμος μάρτυρας θα μπορεί να επικαλεστεί κι αυτός το συγκεκριμένο «δικαίωμα». Είπαν μάλιστα πως αν ο Φραπές επικαλεστεί γελοιωδώς ξανά το δικαίωμα της σιωπής, τότε θα στείλουν την περίπτωσή του πάλι στον εισαγγελέα. Και έπειτα θα σκεφτούν αν θα τον προσαγάγουν βιαίως για να καταθέσει στην Επιτροπή.

Και απορώ γιατί δεν τον προσαγάγουν βιαίως μια και καλή, όπως ζητάει η αντιπολίτευση; Τέτοια ευγενική μεταχείριση «βρωμάει».

Οι βουλευτές θέλουν τα στελέχη δυσκολεύονται

Δεν πρέπει να εξέπληξε όσους ξέρουν πράγματα και καταστάσεις οι κοινές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς προκειμένου αφενός να προσαχθεί βιαίως ο «Φραπές» και αφετέρου για να συγκληθούν οι αρμόδιες επιτροπές της Βουλής για να συζητηθούν τα αποτελέσματα της COP30. Οι γνωρίζοντες ξέρουν πως οι βουλευτές των δύο κομμάτων (και ιδιαίτερα οι επικεφαλής τους) έχουν διαύλους επικοινωνίας και το μεταξύ τους κλίμα είναι καλό. Το πρόβλημα είναι μέσα στα κόμματα. Στον μεν ΣΥΡΙΖΑ προσκόμματα -όχι τεράστια- βάζει μόνο ο Παύλος Πολάκης, αλλά στη Νέα Αριστερά η πλειοψηφία των στελεχών δεν θέλουν την σύμπραξη με την Κουμουνδούρου.

Κατάφεραν να πάρουν μαζί και το ΠΑΣΟΚ

Να σημειώσω εδώ πως η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ και της Νε.Αρ. για την σύγκληση των επιτροπών για την COP30 διευρύνθηκε και συμπεριέλαβε και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Σας θυμίζω πως ο Νίκος Ανδρουλάκης έστειλε βίντεο στην εκδήλωση της Τετάρτης και η προσέγγιση συνεχίστηκε με το κοινό κοινοβουλευτικών αίτημα των τριών κομμάτων. Αλλά μην σας ανοίγει η όρεξη, μέχρι εκεί θα φτάσει η συνεργασία τους. Το ΠΑΣΟΚ επιμένει στην αυτόνομη κάθοδό του στις εκλογές.

Ο Φάμελλος κυνηγάει την συνεργασία με την Νέα Αριστερά

Ο Σωκράτης Φάμελλος πάντως έχει βάλει μπροστά τις μηχανές, ή έστω προσπαθεί, για να γίνουν βήματα προς ένα ενωτικό ψηφοδέλτιο της Αριστεράς. Ψάχνει δηλαδή τρόπο να κατέβει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά. Βλέπετε, οι κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα και οι δηλώσεις του Νίκου Μαραντζίδη πως ο πρώην πρωθυπουργός θα φτιάξει δικό του κόμμα, έχουν θέσει την ηγεσία της Κουμουνδούρου σε εγρήγορση. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην εκδήλωση του «Κόσμου» του Πέτρου Κόκκαλη και καθήμενος δίπλα στον Αλέξη Χαρίτση είπε πως η συγκεκριμένη συζήτηση είναι μέρος ενός προγραμματικού διαλόγου, ενώ επανέλαβε την ανάγκη για την κατάρτιση ενός κοινού ψηφοδελτίου.

Τηλεφωνήματα και παρουσίες

Μαθαίνω μάλιστα πως η Κουμουνδούρου είχε κάνει μπόλικα τηλέφωνα και ευρύ κάλεσμα σε πλήθος προσώπων για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση για την COP30. Και αυτόπτες μάρτυρες είδαν στον κοινό μεταξύ άλλων τον πρώην πρόεδρο του ΣτΕ και της ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Κώστα Μενουδάκο, τους καθηγητές Συνταγματικού δικαίου Γιώργο Σωτηρέλη και Ξενοφώντα Κοντιάδη, τους δημάρχους Κώστα Ασκούνη (Καλλιθέας) και Τίνα Καφατσάκη (Ζωγράφου), τον καθηγητή Φυσικής και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα, Μανώλη Πλειώνη, τον διευθυντή Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Κώστα Λαγουβάρδο, τον καθηγητή Επικοινωνίας Νίκο Δεμερτζή, τον καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας Άρη Στυλιανού, τους πρώην υπουργούς Λούκα Κατσέλη, Γιώργο Σταθάκη και Γιάννη Τσιρώνη, τον συμπρόεδρο των Οικολόγων Πράσινων, Κωνσταντίνο Ζιάβρα, καθώς και βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, όπως τον Παύλο Πολάκη, την Πέτη Πέρκα, το Νάσο Ηλιόπουλο και το Νίκο Φίλη.

Περίεργα πράγματα με τη Novartis

Θα διαβάσατε πως η Αρχή για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος δέσμευσε 22 εκατ. ευρώ που είχαν λάβει από την Αμερική οι δύο πρώην προστατευόμενοι μαρτύρων της υπόθεσης Novartis, Φιλίστωρας Δεστεμπασίδης και Μαρία Μαραγγέλη. Η Αρχή θεωρεί πως τα χρήματα αυτά σχετίζονται με τις καταθέσεις που έδωσαν στην ελληνική δικαιοσύνη και πως όταν τους δόθηκε το καθεστώς του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, καθώς είχαν οικονομικό κίνητρο. Η απόφαση της Αρχής με παρεξένεψε, γιατί τα χρήματα αυτά τα έδωσαν οι αρχές των ΗΠΑ καθώς θεώρησαν πως οι καταθέσεις των δύο συνέβαλαν στις έρευνες κατά της Novartis στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και η Novartis ουσιαστικά παραδέχτηκε στις ΗΠΑ τις παρανομίες της, αφού ήρθε σε συμβιβασμό με το αμερικάνικο δημόσιο. 

Το ερώτημα είναι αν θα κινηθούν αντίστοιχες διαδικασίες και για τον δικηγόρο τους, τον ανεξάρτητο βουλευτή Παύλο Σαράκη, που τα λεφτά που έλαβε τα δήλωσε και στο πόθεν έσχες του.

Η συμπληρωματική δικογραφία «σφίγγει» τον κλοιό γύρω από κυβερνητικά στελέχη

Η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ μπαίνει σε φάση που πλέον δεν αφορά απλώς σε έναν θορυβώδη κύκλο καταθέσεων, αλλά έναν πολιτικό κίνδυνο πρώτου βαθμού για το Μέγαρο Μαξίμου. Η συμπληρωματική δικογραφία, όπως μαθαίνω από πηγές με άμεση γνώση του φακέλου, περιλαμβάνει στοιχεία που αναγκάζουν την κυβέρνηση να αναθεωρήσει την αρχική της εκτίμηση ότι το θέμα θα «σβήσει» με τον χρόνο.

Το ότι οι αρχές στρέφουν την προσοχή τους σε τέσσερα πρόσωπα με θεσμικό και κομματικό βάρος, συμπεριλαμβανομένου –σύμφωνα με τις ίδιες πηγές– εν ενεργεία υπουργού, προκαλεί συναγερμό στο πρωθυπουργικό επιτελείο. Δεν είναι λίγοι όσοι αναγνωρίζουν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να ενεργοποιήσει μηχανισμούς πολιτικής αυτοπροστασίας που κανείς στο κυβερνητικό στρατόπεδο δεν επιθυμεί ενόψει συνεδρίου.

Εξίσου σοβαρό θεωρείται ότι στον φάκελο εμπλέκεται και πρόσωπο με κρίσιμο οργανωτικό ρόλο στη ΝΔ, κάτι που δημιουργεί ανησυχία για εσωτερικές παρενέργειες, ειδικά σε μια περίοδο όπου η συνοχή του κόμματος δοκιμάζεται από πολλαπλά μέτωπα.

Η αίσθηση που κυριαρχεί στο Μαξίμου είναι ότι ο ανασχηματισμός –αν τελικά έρθει– δεν θα είναι επιλογή, αλλά επιβεβλημένη από τις εξελίξεις ανάγκη. Τα επόμενα 24ωρα αναμένονται πυκνά, με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να εξελίσσεται σε πολιτικό ντόμινο που απειλεί να ανατρέψει ισορροπίες και βεβαιότητες.

Ο Χαρακόπουλος «άνοιξε την πόρτα» – και στη ΝΔ άρχισαν οι ψίθυροι για το σενάριο συνεργασίας

Όπως μεταφέρουν έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη, οι δηλώσεις του Μάξιμου Χαρακόπουλου στον ΣΚΑΪ λειτούργησαν σαν πρώτο ηχηρό καμπανάκιμέσα στη ΝΔ. Δεν ήταν μια τυχαία αναφορά, αλλά ήταν η πρώτη φορά που κορυφαίος παράγοντας της κοινοβουλευτικής ομάδας τοποθέτησε δημόσια το ΠΑΣΟΚ ως «φυσικό εταίρο» σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, σπάζοντας τη σιωπηρή κομματική γραμμή.

Στο γαλάζιο στρατόπεδο αναγνωρίζουν πλέον ότι αρκετοί βουλευτές βλέπουν το πολιτικό τοπίο να κινείται προς πολυκομματικά σχήματα και όχι προς καθαρές πλειοψηφίες. «Ρεαλισμός», λένε...

Το μεγάλο αγκάθι παραμένει η προσωπική εξίσωση Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη, που εξακολουθεί να είναι πολιτικά τοξική. Η υπόθεση των υποκλοπών έχει αφήσει τραύμα που δεν κλείνει εύκολα, ανεξαρτήτως εκλογικών μαθηματικών.

Γι’ αυτό και στο παρασκήνιο πληθαίνουν οι ψίθυροι ότι η δήλωση Χαρακόπουλου ίσως να μην ήταν αποκλειστικά δική του πρωτοβουλία. Πολλοί τη διαβάζουν ως δοκιμαστικό μπαλόνι, μια πρώτη «μέτρηση» αντιδράσεων εντός κι εκτός κόμματος, για ένα σενάριο που μπορεί κανείς να μην ομολογεί δημόσια, αλλά όλοι συζητούν πίσω από κλειστές πόρτες.

Γιατί ο Μητσοτάκης «έκαψε» το σενάριο των διπλών εκλογών – Το πραγματικό μήνυμα πίσω από την κίνηση

Στο Μέγαρο Μαξίμου - άσχετα με όσα ισχυρίζονται δημοσίως και όσα είπε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος - γνωρίζουν ότι οι επόμενες κάλπες –όποτε κι αν στηθούν– δεν θα δώσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ωστόσο η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να κλείσει δημοσίως τη συζήτηση περί διπλών εκλογών μόνο τυχαία δεν ήταν. Σύμφωνα με πρόσωπα που παρακολουθούν στενά τις εσωτερικές συσκέψεις, ο στόχος δεν ήταν να δείξει αυτοπεποίθηση για το αποτέλεσμα, αλλά να αντιμετωπίσει την υπόγεια, αλλά υπαρκτή χαλάρωση μέσα στη Νέα Δημοκρατία.

Η προοπτική δεύτερης κάλπης δημιουργούσε, όπως λένε γνώστες του γαλάζιου παρασκηνίου, τη νοοτροπία της «μη τελικής αναμέτρησης». Τοπικά στελέχη και υποψήφιοι κινδύνευαν να αντιμετωπίσουν την πρώτη κάλπη ως ένα είδος δοκιμής, κρατώντας δυνάμεις για τον υποτιθέμενο «μεγάλο γύρο». Αυτό, για το Μαξίμου, θα μπορούσε να αποδειχθεί εκλογικά καταστροφικό, ειδικά σε περιβάλλον αυξημένης αβεβαιότητας και κατακερματισμού.

Με απλά λόγια, ο πρωθυπουργός θέλει να επιβάλει το εξής κλίμα: «μία κάλπη, μία μάχη», πριν η χαλαρότητα μετατραπεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία ή –ακόμη χειρότερα– σε εσωκομματικό ρήγμα μεσοβέζικων υποψηφιοτήτων.

Οι αναποφάσιστοι στα ραντάρ του Μαξίμου

Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν στρέψει όλα τα ραντάρ στους αναποφάσιστους, καθώς θεωρούν ότι από τη δική τους συμπεριφορά μπορεί να κριθεί το τελικό μέγεθος της φθοράς ή της αντοχής της ΝΔ. Στο περιβάλλον του πρωθυπουργού υπάρχει έντονος φόβος πως, αν παγιωθεί η εντύπωση ότι «θα ξαναπάμε σε κάλπες», τότε η χαλαρή ψήφος θα γίνει κυρίαρχη τάση. Αυτό σημαίνει διαρροές προς μικρότερα κόμματα, ψήφο διαμαρτυρίας χωρίς υπολογισμό κόστους και συνολικά ένα εκλογικό αποτέλεσμα πολύ πιο «ρευστό» απ’ ό,τι αντέχει το κυβερνητικό επιτελείο.

Μάλιστα, δεν θεωρείται απίθανο ότι μέρος των γαλάζιων ψηφοφόρων θα χρησιμοποιούσε την πρώτη κάλπη ως ανώδυνο ξέσπασμα δυσαρέσκειας, αν πίστευε ότι η «αληθινή» αναμέτρηση ακολουθεί. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ανατρέψει ισορροπίες και να ανοίξει τον δρόμο για απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Υπάρχει όμως και μια ακόμη παράμετρος: εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναγνωρίσει δημοσίως ότι επίκεινται δύο γύροι, θα αναγκαστεί να απαντήσει στο ερώτημα «με ποιον θα κυβερνήσει;», κάτι που το Μαξίμου θέλει να αποφύγει πάση θυσία στην παρούσα φάση.

Υπουργοί ξανά στην πόρτα Δημητριάδη: Από την αποστασιοποίηση… στην αγωνιώδη αναζήτηση στήριξης

Όπως πληροφορούμαι από καλά γνωρίζοντες τα εσωτερικά της Πειραιώς, ο Γρηγόρης Δημητριάδης βιώνει το τελευταίο διάστημα την αξιοσημείωτη αλλαγή στάσης από συγκεκριμένους υπουργούς. Πρόσωπα που –όταν αποχώρησε από το Μαξίμου– μοίραζαν χαμόγελα ανακούφισης, τώρα έχουν αρχίσει να κάνουν… κύκλους γύρω του.

Ο λόγος; Ο απόλυτος έλεγχος που διατηρεί στις κομματικές οργανώσεις, ένα δίκτυο που εξακολουθεί να επηρεάζει κρίσιμες ισορροπίες, ιδίως καθώς η ΝΔ μπαίνει σε προεκλογική τροχιά. Όσοι γνωρίζουν τις λεπτομέρειες μιλούν για μια «σιωπηλή επιστροφή» του Δημητριάδη στο επίκεντρο, καθώς πολλοί αντιλαμβάνονται ότι χωρίς τις δικές του «γραμμές» η μάχη των σταυρών θα γίνει εξαιρετικά δύσκολη.

Υπουργοί που μέχρι χθες κρατούσαν αποστάσεις, σήμερα επιδιώκουν συναντήσεις, συνομιλίες και… αποκατάσταση σχέσεων. Το ενδιαφέρον τους δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε συναισθηματικό. Πρόκειται –όπως μου μεταφέρεται– για καθαρά προεκλογική αγωνία: οι κομματικές οργανώσεις παραμένουν ο «σκληρός πυρήνας» επιρροής και ο Δημητριάδης γνωρίζει κάθε του γρανάζι.

Στο παρασκήνιο λένε ότι ο πρώην ισχυρός άνδρας του Μαξίμου δεν δείχνει βιασύνη να ανταποδώσει χειραψίες, ούτε φαίνεται πρόθυμος να ξεχάσει ποιοι «πανηγύρισαν» με την αποχώρησή του. Το μόνο βέβαιο πάντως είναι ότι η κινητικότητα γύρω του φανερώνει κάτι μεγαλύτερο: η μάχη της επόμενης μέρας στη ΝΔ έχει ήδη αρχίσει — και πολλοί τρέχουν να προλάβουν να πιάσουν θέση.

Η «σιωπηρή προειδοποίηση» Ανδρουλάκη – Η φράση που πάγωσε την αίθουσα στο Σεράφειο

Η εκδήλωση στο Σεράφειο είχε πολλούς ομιλητές, αλλά στο παρασκήνιο ένας μόνο συζητήθηκε πραγματικά: ο Νίκος Ανδρουλάκης. Παρότι εμφανίστηκε μέσω μαγνητοσκοπημένου μηνύματος, η παρέμβασή του χαρακτηρίστηκε από στελέχη που ήταν παρόντα ως «η πιο πολιτική της βραδιάς». Το σημείο που τράβηξε όλα τα βλέμματα ήταν η αναφορά του σε «συμμαχίες με όσους θέλουν και μπορούν», φράση που ερμηνεύτηκε ως προσεκτικά στοχευμένο μήνυμα προς την ευρύτερη Κεντροαριστερά.

Όπως μου μετέφεραν παριστάμενοι, η τοποθέτηση λειτούργησε σαν διπλή προειδοποίηση:

• προς όσους βλέπουν τον χώρο ως άθροισμα προσωπικών εγχειρημάτων και
• προς όσους θεωρούν δεδομένο ότι θα καθορίσουν τους όρους την επόμενη μέρα.

Την ίδια στιγμή, η αιχμή για τη «συμμαχία κεντροδεξιάς–ακροδεξιάς» που πιέζει την ευρωπαϊκή πράσινη ατζέντα έδειξε έναν Ανδρουλάκη που επιχειρεί να τοποθετήσει το ΠΑΣΟΚ στο επίκεντρο της σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης, σε καθαρή διάκριση από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Η γερμανική αποτίμηση για την επάνοδο Τσίπρα: ενδιαφέρουσα, αλλά με ανοιχτά ερωτήματα

Το ρεπορτάζ της Rheinische Post για τον Αλέξη Τσίπρα επιχειρεί ψύχραιμη καταγραφή της πιθανής πολιτικής του επιστροφής, χωρίς δραματισμούς και χωρίς εύκολα συμπεράσματα. Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει ότι ο πρώην πρωθυπουργός δείχνει να έχει «ξαναβρεί πατήματα» στον δημόσιο διάλογο, ενώ το νέο του βιβλίο λειτουργεί ως αφετηρία επανασύνδεσης με το ακροατήριό του.

Την ίδια στιγμή, καταγράφεται το βασικό δεδομένο: σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει φθορά και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε παρατεταμένη εσωστρέφεια, η παρουσία Τσίπρα ξαναμπαίνει στο πολιτικό παιχνίδι με όρους επιρροής. Δεν είναι τυχαίο ότι δημοσκοπικά, περίπου το 22% δηλώνει ότι θα εξέταζε σοβαρά ένα νέο κόμμα υπό την ηγεσία του.

Η γερμανική ανάλυση παρατηρεί επίσης πως ο Τσίπρας επιχειρεί να εμφανιστεί πιο θεσμικός και πιο μετριοπαθής, στοχεύοντας σε ευρύτερο ακροατήριο. Ωστόσο, δεν παραβλέπει ότι η πορεία προς μια μεγάλη πολιτική επιστροφή θα εξαρτηθεί από δύο κρίσιμους παράγοντες: την ικανότητά του να συσπειρώσει την πολυδιασπασμένη Κεντροαριστερά και το κατά πόσο οι ψηφοφόροι θεωρούν ότι μπορεί να εκφράσει αξιόπιστη εναλλακτική πορεία για τη χώρα.

Η ακύρωση των Constellation «εκθέτει» την Αθήνα – Ψάχνουν τώρα διέξοδο για το Πολεμικό Ναυτικό

Η ξαφνική ακύρωση των φρεγατών Constellation από το αμερικανικό Ναυτικό προκάλεσε ισχυρό σοκ στην Αθήνα, καθώς τινάζει στον αέρα τον σχεδιασμό που ο Νίκος Δένδιας είχε παρουσιάσει ως «εθνική ευκαιρία». Το ελληνικό αφήγημα για συμμετοχή στη ναυπήγηση έως επτά πλοίων στην Ελλάδα, με προοπτική δημιουργίας περιφερειακού κόμβου υποστήριξης, βρίσκεται πλέον χωρίς πραγματικό αντικείμενο.

Η απόφαση του υπουργού Ναυτικού των ΗΠΑ, John Phelan, να «τερματίσει» την κλάση για χάρη μιας πιο γρήγορης και ευέλικτης ναυπηγικής πολιτικής, δικαίωσε όσους αμφισβητούσαν τη βιωσιμότητα των Constellation.

Τώρα, στο ελληνικό επιτελείο επικρατεί αναστάτωση: στο ΥΕΘΑ αναζητούν τρόπο να διαχειριστούν το πολιτικό κόστος ενός σχεδίου που κατέρρευσε στις ΗΠΑ πριν καν ξεκινήσει στην Ελλάδα.

Οι αμερικανικές εξέδρες νότια της Κρήτης αλλάζουν τον χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου

Η επόμενη μεγάλη ανατροπή στην περιοχή δεν θα έρθει με NAVTEX ή πολεμικά πλοία, αλλά με εξέδρες της Chevron και της ExxonMobil που ετοιμάζονται να εγκατασταθούν νότια της Κρήτης – στα ίδια νερά που η Τουρκία επιχείρησε να διεκδικήσει μέσω του παράνομου τουρκο-λιβυκού μνημονίου. Η επιλογή των ΗΠΑ να μεταφέρουν το ενεργειακό τους αποτύπωμα στην ελληνική ΑΟΖ λειτουργεί ως σαφές πολιτικό μήνυμα ισχύος, καθώς αμερικανικοί κολοσσοί επενδύουν δισεκατομμύρια σε περιοχές που η Άγκυρα συνεχίζει να αμφισβητεί σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα και τα θαλάσσια ύδατα.

Την ίδια ώρα, η ExxonMobil ενισχύεται στο Ιόνιο, ενώ η Chevron εξασφαλίζει τέσσερα «βαριά» μπλοκ γύρω από την Κρήτη, δημιουργώντας έναν ενιαίο ενεργειακό διάδρομο από τα δυτικά έως το νοτιότερο άκρο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Η συμμετοχή τους αποτελεί, όπως λέγεται από γνώστες των εξελίξεων, επένδυση στρατηγικής εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τη στάση της Ουάσινγκτον ότι τα δικαιώματα νησιών όπως η Κρήτη είναι αδιαπραγμάτευτα βάσει της UNCLOS.

Καθώς η Τουρκία περιορίζεται σε θεατή αυτών των εξελίξεων, η Ελλάδα μετατρέπεται σε κεντρικό ενεργειακό κόμβο των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, με τη γεώτρηση να εξελίσσεται σε εργαλείο ισχύος και σταθερότητας στον πιο νευραλγικό θαλάσσιο χώρο της περιοχής.

Roadshow υψηλής έντασης – Οι Έλληνες τραπεζίτες «πουλάνε» στους ισχυρούς του πλανήτη την επιστροφή της οικονομίας

Σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη μεταφέρεται τις επόμενες εβδομάδες το «κέντρο βάρους» της ελληνικής τραπεζικής αγοράς, καθώς οι επικεφαλής των συστημικών ομίλων ξεκινούν μαραθώνιο τριών κρίσιμων roadshows. Στόχος: να παρουσιάσουν σε κορυφαία funds τη νέα εικόνα της ελληνικής οικονομίας.

Η συγκυρία θεωρείται εξαιρετικά ευνοϊκή. Η χώρα εμφανίζει ανάπτυξη, ενώ η αναβάθμιση της Fitch λειτουργεί ως ισχυρό επιχείρημα στα χαρτοφυλάκια που αναζητούν νέα τοποθέτηση. Οι τραπεζίτες, έχοντας στις βαλίτσες εννεάμηνα «ρεκόρ» και ενισχυμένη ρευστότητα, θα επιχειρήσουν να κεφαλαιοποιήσουν το momentum.

Το ενδιαφέρον είναι μεγάλο, καθώς συμμετέχουν όχι μόνο παραδοσιακοί επενδυτές, αλλά και fund managers που θέλουν να «χτίσουν» θέσεις ενόψει της αναβάθμισης της αγοράς. Οι συζητήσεις θα περιστραφούν γύρω από πιστωτική επέκταση, μερίσματα, νέες εξαγορές και τη στρατηγική της επόμενης τριετίας, σε μια περίοδο που οι ελληνικές τράπεζες εμφανίζονται ισχυρότερες από κάθε άλλη φορά μετά την κρίση.

Η Πειραιώς με την Εθνική Ασφαλιστική αλλάζει τον χάρτη του bancassurance

Με μια κίνηση-σταθμό, η Τράπεζα Πειραιώς ολοκλήρωσε την εξαγορά του 100% της Εθνικής Ασφαλιστικής, καταβάλλοντας 600 εκατ. ευρώ και σηματοδοτώντας τη μεγαλύτερη αναδιάταξη στον ασφαλιστικό κλάδο την τελευταία δεκαετία. Η συμφωνία φέρνει υπό την «ομπρέλα» του ομίλου μια εταιρεία με 1,8 εκατ. πελάτες, μερίδιο αγοράς 14,6% και ενεργητικό 4,1 δισ. ευρώ, ενισχύοντας θεαματικά το αποτύπωμα της Πειραιώς στο bancassurance.

Σύμφωνα με την τράπεζα, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας θα διαμορφωθεί στο 19%, ενώ η ενσωμάτωση της Εθνικής Ασφαλιστικής ανοίγει τον δρόμο για νέα προϊόντα και πιο σταθερές ροές προμηθειών. Το α’ τρίμηνο του 2026 θα παρουσιαστεί η νέα στρατηγική του διευρυμένου ομίλου, που φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε ολοκληρωμένο πάροχο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.

Η Εθνική Ασφαλιστική αλλάζει χέρια – και μαζί αλλάζει και το παιχνίδι

Η ανακοίνωση της Εθνικής Ασφαλιστικής για τη «νέα εποχή» μετά την εξαγορά από την Πειραιώς μπορεί να είναι προσεκτικά διατυπωμένη, όμως στο παρασκήνιο επικρατεί έντονη κινητικότητα. Στελέχη της αγοράς σημειώνουν ότι η ένταξη στον Όμιλο Πειραιώς δεν είναι απλώς εταιρική μετεγκατάσταση, αλλά μια στρατηγική συμμαχία που αλλάζει ισορροπίες στον χώρο του bancassurance.

Παρά τον θετικό τόνο, υπάρχει και μια δόση ανησυχίας στο εσωτερικό της εταιρείας για το πώς θα διαμορφωθεί η επόμενη ημέρα σε επίπεδο κουλτούρας, διοίκησης και δικτύου. Οι τραπεζικές πηγές, πάντως, μιλούν για «μεθοδική ενσωμάτωση» που θα αποκαλύψει το πραγματικό της βάρος μέσα στο 2026.

IRIS: Οι ελπίδες για φθηνές προμήθειες «ξεφουσκώνουν» πριν καν ξεκινήσει

Παρά τις υψηλές προσδοκίες της αγοράς, το νέο σύστημα άμεσων πληρωμών IRIS, που ενεργοποιείται την 1η Δεκεμβρίου 2025, δεν φέρνει τελικά τη «μεγάλη ανατροπή» στο κόστος προμηθειών. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι συστημικές τράπεζες όρισαν προμήθεια 0,5%, επίπεδο που δεν διαφέρει ουσιαστικά από τις χρεώσεις των VISA και MasterCard — γεγονός που έχει ήδη απογοητεύσει μεγάλες αλυσίδες λιανεμπορίου, οι οποίες περίμεναν έναν πιο επιθετικό ανταγωνιστή.

Ταυτόχρονα, στελέχη από τον χώρο των σούπερ μάρκετ λένε ότι «δεν υπάρχει κανένα κίνητρο» για να προωθήσουν το IRIS στους πελάτες τους, την ώρα που και ο μεγαλύτερος χρόνος επιβεβαίωσης συναλλαγών αποτελεί πρόσθετο μειονέκτημα. Με 2 δισ. συναλλαγές και 112 δισ. ευρώ τζίρο μόνο το 2024, το παιχνίδι προμηθειών παραμένει σταθερά στα χέρια των πολυεθνικών καρτών — προς το παρόν χωρίς σοβαρή πίεση από τον νέο παίκτη.