Η σύζυγος του Τζέιμι Βάρντι εξομολογείται: «Ήμουν στους μάρτυρες Ιεχωβά, με βίαζαν από τα 12 και αντί να με στηρίξουν με κατηγόρησαν»

Στο σπίτι της Ρεμπέκα Βάρντι δεν υπήρχαν γενέθλια ή Χριστούγεννα, τηλεόραση, τα βιβλία λογοκρίνονταν ενώ της έλεγαν ότι οι νεανικές αταξίες ή οι κακοί τρόποι συμπεριφοράς θα έφερναν την οργή του Θεού πάνω της. Ως μάρτυρας του Ιεχωβά, δεν μπορούσε να προσκαλέσει άλλα παιδιά για να παίξουν. Η σεμνότητα εφαρμόστηκε σε βαθμό που πέρασε την εφηβεία χωρίς να της έχουν πει πώς λειτουργεί το σώμα της.

Η ζωή της διέπονταν από παντοδύναμους «πρεσβυτέρους» που είχαν το δικαίωμα να διώχνουν ανθρώπους από την κλειστή κοινότητά τους. Ο φόβος αυτών των ανδρών ήταν τέτοιος που όταν η Ρεμπέκα είπε στη μητέρα της ότι την βίασαν από την ηλικία των 12 ετών, το αποσιώπησαν - από φόβο, όπως πιστεύει η ίδια, ότι θα έφερνε ντροπή στην οικογένεια.

Σήμερα, η σύζυγος του αστέρα της Leicester City, Τζέιμι Βάρντι και μητέρα πέντε παιδιών - αποκαλύπτει αυτό οδυνηρό μέρος του παρελθόντος της σε ένα ντοκιμαντέρ του Channel 4.

Η 41χρονη αναλαμβάνει το ρόλο της δημοσιογράφου μπροστά στην κάμερα, παίρνοντας συνεντεύξεις από άλλους πρώην μάρτυρες του Ιεχωβά. 

«Πέρασα την παιδική μου ηλικία φοβισμένη»

«Το αποκαλώ αίρεση» λέει στη Mail on Sunday. «Οι άνθρωποι χειραγωγούνται, υφίστανται πλύση εγκεφάλου. Είναι καταναγκαστική συμπεριφορά και μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Όταν είσαι μέσα σε αυτή, είναι πολύ δύσκολο να δεις τη μεγαλύτερη εικόνα, η οποία είναι πως πρόκειται για λάθος και ανήθικο.

«Πέρασα την παιδική μου ηλικία φοβισμένη, καθώς μου έλεγαν ότι θα πεθάνουμε στον Αρμαγεδδώνα αν δεν προσευχόμασταν αρκετά. Ένιωθα ότι έπρεπε να προσπαθώ συνεχώς για την τελειότητα, ώστε ο Θεός να μην θυμώσει μαζί μου».

«Ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός σπιτιού μαρτύρων», λέει η Ρεμπέκα. «Εξακολουθεί να με γοητεύει και είναι ένας από τους λόγους που ήθελα να κάνω το πρόγραμμα. Ο άλλος ήταν η ευκαιρία να εξερευνήσω τα αναπάντητα ερωτήματα που είχα από τη δική μου παιδική ηλικία» τονίζει.

Τα χρόνια της διαμόρφωσής της αποτελούνταν από «μελέτες της Βίβλου και χτυπήματα στις πόρτες των ανθρώπων»,  καθώς το κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι που απαιτείται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Η ίδια λέει: «Είχα πετρώσει, δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο τραυματικό ήταν όταν συναντιόμασταν ένα Σάββατο, γνωρίζοντας ότι θα μας έδιναν τους γύρους της υπηρεσίας μας, σκεπτόμενη ότι μπορεί να έπρεπε να χτυπήσω την πόρτα κάποιου που ήταν στην τάξη μου. Στο σχολείο μας έβγαζαν από τη συνέλευση επειδή δεν μπορούσαμε να τραγουδήσουμε τους ύμνους ή να είμαστε παρόντες σε οποιαδήποτε αναφορά στη θρησκεία, στις χριστιανικές πεποιθήσεις. Αν ήταν τα γενέθλια κάποιου και όλοι τραγουδούσαν το "Happy Birthday to You", έπρεπε να φύγουμε. Ήταν ταπεινωτικό. Εξευτελιστικό».

Η οικογενειακή ζωή ήταν επίσης ένα ναρκοπέδιο. Καθώς η Ρεμπέκα δεν είχε μάθει τίποτα για το σώμα της, τρομοκρατήθηκε όταν άρχισε η περίοδός της και έκρυβε τα εσώρουχά της. «Νόμιζα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα, ότι ήμουν αηδιαστική, ότι είχα κάνει κάτι κακό».

«Κατηγορούσα τον εαυτό μου»

Στην ηλικία των 11 ετών ένιωσε την πλήρη ισχύ του ελέγχου των μελών στην οικογένειά της. Η μητέρα της έφυγε ξαφνικά από την κοινότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πόλη τους, το Νόργουιτς, παίρνοντας τη Ρεμπέκα μαζί της. Τρεις δεκαετίες αργότερα η Ρεμπέκα δεν γνωρίζει ακόμα ακριβώς γιατί η μητέρα της εγκατέλειψε τα σπίτια τους, αλλά πιστεύει ότι μπορεί να είχε σχέση με την αίρεση. Κάποια στιγμή η μητέρα της έφτασε στο σημείο να αποκηρυχθεί από τη σέκτα και να αποφεύγεται από άλλα μέλη.

Σε τρυφερή ηλικία, η ίδια κακοποιήθηκε σεξουαλικά από έναν άνδρα που ήταν γνωστός στην οικογένεια, αλλά δεν ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά, επί τρία χρόνια. Το εκμυστηρεύτηκε στη μητέρα της, η οποία απευθύνθηκε σε έναν πρεσβύτερο των Μαρτύρων για καθοδήγηση.

Είπαν στη Ρεμπέκα ότι είχε απλώς «παρερμηνεύσει το στοργικό άγγιγμα».

Η ίδια λέει στο ντοκιμαντέρ: «Αυτό που μου συνέβη κατά τη διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας εξακολουθεί να με επηρεάζει κάθε μέρα. Από την ηλικία των 12 ετών περίπου, με κακοποιούσαν. Και αντί να με στηρίξουν, με κατηγορούσαν, με χειραγωγούσαν ώστε να πιστέψω ότι δεν ήταν το καλύτερο πράγμα να το πάω στην αστυνομία».

«Κατηγορούσα τον εαυτό μου», λέει. «'Ένιωθα ότι δεν ήμουν αρκετά καλή, ότι μου άξιζε. Όλα επιστρέφουν σε εκείνο το παιδικό μοτίβο της αναζήτησης της τελειότητας».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Στην αφετηρία για το δεύτερο γύρο των τουρκικών εκλογών από θέση ισχύος ο Ερντογάν – Πώς ανέτρεψε τα προγνωστικά
• Συνεχίζεται το θρίλερ στην Αλβανία: Πέρασε μπροστά ο Μπελέρης στη Χειμάρρα - Ένταση στην καταμέτρηση και καταγγελίες από την ομογένεια
• «Βόμβα» από Σινάν Ογάν: Θα υποστηρίξω Κιλιτσντάρογλου στο δεύτερο γύρο των τουρκικών εκλογών μόνο με αποκλεισμό του HDP»
• Πάτρα: Από επιχειρηματίας με πολλά χρέη έγινε ιερέας - 14 χρόνια μετά τον βρήκαν τα θύματά του μέσω social media 
• Εικόνες τρόμου: Τεράστιος καρχαρίας επιτίθεται σε βάρκα ψαρά με τα σαγόνια του - Τον κλώτσησε στο κεφάλι
• Φυσικό αέριο: Κλείνει σήμερα η 1η δημοπρασία στο πρόγραμμα κοινών αγορών της Κομισιόν - 77 εταιρείες ζητούν 11,6 δισ. κ.μ.