Θα εξαφανιστούν τα θηλαστικά σε 250.000.000 χρόνια; Πώς μια υπερήπειρος θα οδηγήσει στον αφανισμό

Τα θηλαστικά ανάμεσά τους και ο άνθρωπος θα μπορούσαν να εξαφανιστούν σε 250.000.000 χρόνια με τον σχηματισμό μιας υπερηπείρου, που θα δημιουργούνταν μετά την ένωση των τεκτονικών πλακών.

Σύμφωνα με μοντέλα, οι ήπειροι θα συγκλίνουν σε 250 εκατομμύρια χρόνια για να σχηματίσουν την επόμενη υπερήπειρο της Γης, την Pangea Ultima. Μια σημαντική συνέπεια της δημιουργίας μιας υπερηπείρου θα είναι το θερμικό στρες αλλά και η παραγωγή διπλάσιου διοξείδιου του άνθρακα.

Η υπερήπειρος Pangea Ultima αναμένεται να διαμορφωθεί όταν όλες οι σημερινές ήπειροι συγχωνευθούν στο μακρινό μέλλον. Η εργασία, η οποία δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο Nature Geoscience , είναι η πρώτη προσπάθεια να μοντελοποιηθεί πόσο ακραίο μπορεί να γίνει το κλίμα από αυτή τη γεωλογική αναδιάταξη.

Χρησιμοποιώντας ένα κλιματικό μοντέλο του βρετανικού Met Office και τον υπερυπολογιστή του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, η προσομοίωση παρείχε επίσης τεκτονικές ενδείξεις για προηγούμενα γεγονότα εξαφάνισης και δεδομένα που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα σε αστρονόμους που αναζητούν άλλους κατοικήσιμους πλανήτες.

Πώς θα είναι η Pangea Ultima - Ακραίες θερμοκρασίες

Στην εποχή του Pangea Ultima, οι ακραίες θερμοκρασίες αναμένεται να είναι δραματικές, με περισσότερη υγρασία από τώρα κατά μήκος των ακτών και εξαιρετικά ξηρές συνθήκες στις απέραντες εσωτερικές ερήμους. Σε αυτόν τον κόσμο, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 15 βαθμούς Κελσίου (και έως και 30 βαθμούς Κελσίου στην ξηρά) πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, γεγονός που θα επέστρεφε τον κόσμο στην ακραία ζέστη που πέρασε τελευταία φορά στην Πέρμια-Τριασσική εποχή, πριν από 260 εκατομμύρια χρόνια, όταν περισσότερα από το 90% των ειδών εξαφανίστηκαν.

Παρατεταμένες περίοδοι θερμότητας άνω των 40 C θα ξεπερνούσαν τα επίπεδα ανοχής πολλών μορφών ζωής.

Τα θηλαστικά ήταν η μεγάλη εξελικτική ιστορία επιτυχίας στον κόσμο, ιδιαίτερα μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων κατά τη διάρκεια του τελευταίου μεγάλου γεγονότος εξαφάνισης, αλλά η ικανότητα των θηλαστικών να προσαρμοστούν στη θερμότητα μπορεί να είναι πολύ αργή. Αυτό περιλαμβάνει τους ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται στη Γη για σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

Οι ανθρωπίδες εμφανίστηκαν πριν από περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια, όταν ο κόσμος ήταν πολύ πιο δροσερός από ό,τι ήταν κατά την περίοδο των δεινοσαύρων. Αν και το είδος μας αναπτύχθηκε εξαιρετικά γρήγορα, θα αντιμετωπίσουμε τεράστιες προκλήσεις στην εποχή της Pangea Ultima, αν υποθέσουμε ότι θα τα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε την τρέχουσα αυτοπροκαλούμενη κλιματική κρίση και τη μαζική εξαφάνιση άλλων ειδών.

Εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις της ζέστης, θα υπήρχαν σοβαρά προβλήματα εφοδιασμού με τρόφιμα λόγω κατάρρευσης της βλάστησης. Η μελέτη σημειώνει ότι τα περισσότερα φυτά καταπονούνται σε θερμοκρασίες άνω των 40 C και διασπώνται εντελώς εάν εκτεθούν στους 60 C για παρατεταμένες περιόδους.

Ο κύριος συγγραφέας της εφημερίδας, Αλεξάντερ Φάρνσγουορθ, από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, είπε ότι η προοπτική ενός άλλου γεγονότος εξαφάνισης, που περιλαμβάνει ανθρώπους, ήταν μια νηφάλια υπενθύμιση παροδικότητας. «Η Γη έχει ένα πολύ μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Οι άνθρωποι είναι πολύ τυχεροί με αυτό που έχουμε τώρα και δεν πρέπει να πιέζουμε το δικό μας κλίμα πέρα ??από το ψυχρότερο κλίμα που εξελίξαμε. Είμαστε το κυρίαρχο είδος, αλλά η Γη και το κλίμα της αποφασίζουν πόσο θα διαρκέσει αυτό», είπε. «Αυτό που ακολουθεί είναι εικασία του καθενός. Το κυρίαρχο είδος θα μπορούσε να είναι κάτι εντελώς νέο».

Οι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι η πρόβλεψή τους έχει υψηλό επίπεδο αβεβαιότητας λόγω του εξαιρετικά μακροπρόθεσμου χρονικού πλαισίου, αλλά ελπίζουν ότι η μελέτη, η οποία ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του lockdown της πανδημίας, θα προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για προηγούμενα γεγονότα μαζικής εξαφάνισης και την πιθανή κατοικησιμότητα άλλων πλανητών.