Η Τουρκία επενδύει στις στάχτες των γειτονικών πολέμων

Η Τουρκία αναδεικνύεται σε βασικό διεκδικητή των έργων ανοικοδόμησης σε Ουκρανία και Συρία, αξιοποιώντας τη γεωγραφική της εγγύτητα, τις διπλωματικές επαφές και τη βιομηχανική της υποδομή. Με ζημιές που αγγίζουν τα 700 δισ. δολάρια στην Ουκρανία και τα 400 δισ. στη Συρία, η Άγκυρα στοχεύει σε στρατηγική τοποθέτηση των τουρκικών εταιρειών, προκειμένου να πάρουν τα μεγάλα φιλέτα της ανοικοδόμησης αυτών των χωρών.

Μπορεί να μην είναι γνωστό το ανθρώπινο κόστος του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, αλλά είναι γνωστά τα στοιχεία για τις ζημιές στις υποδομές της Ουκρανίας. Η εκτίμηση των ΗΕ για 450 δισ. δολάρια το 2022 αυξήθηκε σε 700 δισ. δολάρια το 2023 από τον Ουκρανό πρωθυπουργό. Και η Τουρκία φαίνεται να είναι η πιο συμφέρουσα χώρα να αναλάβει δεκάδες ή και εκατοντάδες έργα.

Παράλληλα, η Άγκυρα βλέπει μια αντίστοιχη ευκαιρία ανοικοδόμησης και στη Συρία, όπου οι ζημιές από τον δεκαετή πόλεμο εκτιμώνται στα 400 δισ. δολάρια. Η γεωγραφική εγγύτητα, οι νέες σχέσεις με τη Δαμασκό και η προοπτική επανέναρξης εμπορικών ροών καθιστούν τις τουρκικές εταιρείες στρατηγικούς παίκτες στο μέλλον της χώρας αυτής.

Αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο, η αποδυνάμωση του ΡΚΚ και η επιχείρηση ανασυγκρότησης της νοτιοανατολικής Τουρκίας προσφέρουν ένα νέο οικονομικό ορίζοντα. Αρδευτικά έργα μεγάλης κλίμακας, η αναζωογόνηση της γεωργικής παραγωγής, η επαναλειτουργία των συνοριακών τελωνείων με γειτονικά κράτη και η ενίσχυση του τουριστικού τομέα στην Ανατολία συνθέτουν ένα φιλόδοξο αναπτυξιακό πλέγμα. Σε αυτό προστίθεται η δυνητική μεταφορά της βιομηχανικής δραστηριότητας από περιφέρειες, όπως το Γκαζιαντέπ, στην ΝΑ Τουρκία.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αξιοποιώντας την προσωπική του «γοητεία» και τις σχέσεις του με ηγεσίες γειτονικών χωρών, δείχνει έτοιμος να κεφαλαιοποιήσει τη διεθνή ρευστότητα και να επενδύσει ταυτόχρονα στην πολιτική επιρροή και την ανοικοδόμηση, με στόχο πλέον οικονομικά οφέλη.