Γιατί έχει τόση σημασία η σωστή προφορά του ονόματος του Ζόραν Μαμντάνι

Όταν ο Ζόραν Μαμντάνι έγινε όχι απλώς ο νεαρότερος, αλλά ο πρώτος μουσουλμάνος Νοτιοασιάτης, Ινδικής καταγωγής δήμαρχος της Νέας Υόρκης, η Αμερικανική καθεστηκυία τάξη ήρθε αντιμέτωπη με μια ακόμη πιο ουσιαστική πρόκληση από τη σοσιαλιστική του ατζέντα. Να προφέρει σωστά το όνομά του.

Για μήνες ολόκληρους, παρουσιαστές, πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά ακόμα και σύμμαχοι έχουν αναφερθεί λάθος στο όνομα του «τιμονιέρη» της μητρόπολης του κόσμου.

Μπορεί ο Ρεπουμπλικάνος αντίπαλός του Κέρτις Σλίουα κατά τη διάρκεια ενός ζωντανού ντιμπέιτ να εγκατέλειψε υποτιμητικά την προσπάθεια να προφέρει σωστά το όνομά του, ο βασικός του αντίπαλος ωστόσο Άντριου Κουόμο εσκεμμένα προφέρει λάθος το όνομα του Μαμντάνι. Και αυτό τονίζει σε συνέντευξή του και ο ίδιος ο πλέον δήμαρχος της Νέας Υόρκης, αναδεικνύοντας μια συχνά παραγνωρισμένη ρατσιστική τακτική, το να προφέρει λάθος δηλαδή κάποιος επί τούτου το όνομα ενός μη λευκού, δυτικού ανθρώπου.

Το να αναφέρεσαι σε έναν άνθρωπο με το όνομά του, προφέροντάς το σωστά, ειδικά εάν προέρχεται από διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο, είναι βασική ευγένεια. Είναι μια -τυπική έστω- προσπάθεια κατανόησης της κουλτούρας του, της αφετηρίας του, της ιστορίας του. Η εσκεμμένη λάθος προφορά του ονόματος είναι μια προσβλητική συμπεριφορά που βιώνουν καθημερινά άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Κάτι που βίωσε και εξακολουθεί να βιώνει, παρά το κύρος που μπορεί να αποπνέει η κοινωνική και πολιτική του θέση, και ο ίδιος ο Μαμντάνι.

Αυτή του η προσέγγιση, η αντίληψη, η διεκδίκηση στην ορατότητα είναι ένας από τους στιβαρούς πυλώνες που βασίστηκε η επιτυχία της προεκλογικής του εκστρατείας. Δε μίλησε εξ ονόματος του λαού, μίλησε ως ο ίδιος ο λαός. Και αν κάτι έχει περισσότερη σημασία από τη βιώσιμη καθημερινότητα, είναι ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια, τα μικρά καθημερινά προβλήματα που υποτιμούν τους ανθρώπους και τους στερούν να γιορτάζουν την ολοκληρωμένη εκδοχή των εαυτών τους.

Η πολιτισμική ιστορία των ΗΠΑ και πολύ περισσότερο της πόλης που πλέον τελεί υπό ευθύνη του Μαμντάνι, της Νέας Υόρκης, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα πολύχρωμο μωσαϊκό. Αυτά τα χρώματα προσπαθεί, τουλάχιστον διακηρυκτικά, να αναδείξει ο νεοεκλεγείς δήμαρχος. Είτε όλο αυτό είναι ειλικρινές, είτε επαναληφθεί ο Τουρκικός μύθος με το τσεκούρι που όταν πήγε στο δάσος τα δέντρα αναφώνησαν «Η λαβή είναι μία από εμάς», θα το δείξει η ιστορία. Το επιμύθιο είναι πως για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της πόλης, η πρόθεση ψήφου κατευθύνθηκε μαζικά σε έναν υποψήφιο που στήριξε ολόκληρη την προεκλογική του καμπάνια στην αναφαίρετη καθημερινή αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου.

Όπως έλεγαν και οι ίδιοι οι υποστηρικτές του Μαμντάνι σε αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «Say His Name Right (Προφέρετε Σωστά Το Όνομά Του». Η αντίδραση και ο εκνευρισμός που προκαλούνται όποτε κάποιος προφέρει λάθος ένα όνομα από διαφορετικό πολιτισμό, δεν αφορά απλώς τη «φωνητική». Δεν είναι κάποιο φιλολογικό «καπρίτσιο». Αφορά το ανήκειν. Τη συμπερίληψη. Την κοινότητα.