Ελλάδα|12.05.2023 22:10

«Το περιθώριο δεν ήταν επιλογή, αλλά υπαρξιακή ανάγκη»: Η συγκλονιστική επιστολή κρατούμενου από τις φυλακές Κέρκυρας

Newsroom

Με μια επιστολή ο Βαγγέλης, ένας μαθητής και κρατούμενος φυλακές Κέρκυρας εξηγεί το πώς είναι να ζει κανείς στο περιθώριο αλλά και τι τον εξωθεί σε πρώτη φάση σε αυτό.

Ο κρατούμενος σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «Το περιθώριο δεν ήταν επιλογή μου αλλά υπαρξιακή ανάγκη. Όταν από μικρός μεγαλώσεις σε ασταθές οικογενειακό περιβάλλον πηδάς τον τοίχο προς το άγνωστο».

Και στη συνέχεια εξηγεί ότι «Στο περιθώριο δένεσαι αμέσως με άτομα που συνήθως έχουν τα ίδια βιώματα, είσαι σε μία καινούργια αγέλη εξόριστων Λύκων. Ξεκινάς ομαδικά να κάνεις επιδρομές, πρέπει να τρέφεσαι, να έχεις ρούχα, παίρνεις ναρκωτικά να ξεχνάς τον θυμό, τον πόνο, γίνεσαι κλέφτης χωρίς να το συνειδητοποιείς ότι είναι κακό. Αυτομάτως γίνεσαι εχθρός της κοινωνίας. Τελικά, βρίσκεσαι σε δύο εμπόλεμες ζώνες και είσαι μόλις δώδεκα ετών. Κάποια στιγμή θα βρεθείς αντιμέτωπος με τον νόμο και σε κλειδώνουν στης αποθήκες τις ντροπής της κοινωνίας. Ο θυμός σου αυξάνεται. Το μυαλό σου κάνει σχέδια πως θα πηδήξεις τον τοίχο, να βρεθείς πάλι εκεί που ανήκεις».

Ολόκληρη η επιστολή του Βαγγέλη

 

«Είμαι ένας από αυτούς που για πάνω από 40 χρόνια περνώ τα σύνορα μεταξύ περιθωρίου και κοινωνίας. Οι λόγοι που ακροβατώ σε αυτό το τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στους δύο κόσμους πάνε πολλά χρόνια πίσω στο παρελθόν. Τα παιδιά, όπως και τα λυκόπουλα, είναι ενστικτωδώς περίεργα για όλα γύρω τους. Πολλοί από τους μεγάλους δεν βρίσκουν τον τρόπο και την υπομονή να διαχειριστούν αυτή τη φυσιολογική συμπεριφορά των παιδιών. Έτσι εφαρμόζουν τον φόβο, την βία και την ανασφάλεια σ’ αυτά τα αγνά και τρυφερά πλάσματα.

Αυτά τα συναισθήματα δημιουργούν έντονο θυμό, καχυποψία, και ανασφάλεια στον εξερευνητικό τους χαρακτήρα. Ένας ακροβάτης για να μάθει να περάσει το σχοινί θα πέσει άπειρες φορές, αλλά δεν πρέπει να έχει ανασφάλεια και φόβο για να γίνει καλός ακροβάτης τής Ζωής.

Το περιθώριο δεν ήταν επιλογή μου αλλά υπαρξιακή ανάγκη. Όταν από μικρός μεγαλώσεις σε ασταθές οικογενειακό περιβάλλον πηδάς τον τοίχο προς το άγνωστο. Όταν δεν ενδιαφέρεσαι για τα παιδιά θα τα πάρει κάτι άλλο, η ανάγκη του ν’ ανήκουν κάπου. Τότε τα δέχεται το περιθώριο, τα ναρκωτικά και η παραβατικότητα.

Στο περιθώριο δένεσαι αμέσως με άτομα που συνήθως έχουν τα ίδια βιώματα, είσαι σε μία καινούργια αγέλη εξόριστων Λύκων. Ξεκινάς ομαδικά να κάνεις επιδρομές, πρέπει να τρέφεσαι, να έχεις ρούχα, παίρνεις ναρκωτικά να ξεχνάς τον θυμό, τον πόνο, γίνεσαι κλέφτης χωρίς να το συνειδητοποιείς ότι είναι κακό. Αυτομάτως γίνεσαι εχθρός της κοινωνίας. Τελικά, βρίσκεσαι σε δύο εμπόλεμες ζώνες και είσαι μόλις δώδεκα ετών. Κάποια στιγμή θα βρεθείς αντιμέτωπος με τον νόμο και σε κλειδώνουν στης αποθήκες τις ντροπής της κοινωνίας. Ο θυμός σου αυξάνεται. Το μυαλό σου κάνει σχέδια πως θα πηδήξεις τον τοίχο, να βρεθείς πάλι εκεί που ανήκεις".

Βαγγέλης, 11/5/23, Εργαστήριο πληροφορικής, Σχολείο Φυλακών Κέρκυρας».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

φυλακέςκρατούμενοςΚέρκυραειδήσεις τώρα