Υπόθεση Τζιν Χάνλον: «Φως» στο θρίλερ του θανάτου της 16 χρόνια μετά - Το ημερολόγιο που έδειξε τον δολοφόνο

Το μυστήριο του θανάτου της 54χρονης Βρετανίδα Τζιν Χάνλον, που ζούσε μόνιμα στις Γούβες Ηρακλείου, και βρέθηκε νεκρή στη θάλασσα τον Μάρτιο του 2009, φαίνεται να ξετυλίγεται. Αρχικά, ο θάνατός της αποδόθηκε σε πνιγμό και στη συνέχεια σε εγκληματική ενέργεια. 

Η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο για τέταρτη φορά με την βοήθεια της εκπομπής «Φως στο Τούνελ». Η νέα έρευνα οδήγησε τελικά στην παραπομπή σε δίκη ενός Κρητικού από τις Γούβες Ηρακλείου με τον οποίο η Τζιν διατηρούσε σχέση και ο οποίος κατηγορείται πλέον για ανθρωποκτονία με πρόθεση, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.

Κατά το σκεπτικό, ο κατηγορούμενος, ενεργώντας με ανθρωποκτόνο πρόθεση, φέρεται να ώθησε τη γυναίκα προς το έδαφος, προκαλώντας κακώσεις στον αυχένα και διατομή του εγκεφαλικού στελέχους, τραυματισμοί που επέφεραν τον θάνατό της, πριν τοποθετήσει το σώμα της στη θάλασσα.

Το Συμβούλιο απορρίπτει την εκδοχή του ατυχήματος, κρίνοντας ότι ο θάνατος της Τζιν Χάνλον δεν επήλθε στη θάλασσα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, το σώμα της μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε στο νερό μετά τον θάνατό της, προκειμένου να δημιουργηθεί η εικόνα πνιγμού.

«Μίλησε» το ημερολόγιο της Τζιν Χάνλον

«Κλειδί» στο να ξετυλιχθεί το κουβάρι ήταν το ημερολόγιό της. Εκεί η 54χρονη κατέγραφε τις σχέσεις, τις ελπίδες της, τους φόβους της και τα ραντεβού της.

24 Ιανουαρίου 2009

«Ένας τύπος που λεγόταν Νίκος ήταν μέσα στο μπαρ. Ήταν αρκετά διασκεδαστικός, είχε ενδιαφέρον να του μιλάς.»

Ήταν η αρχή μιας γνωριμίας που έμελλε να γίνει μοιραία. Την επόμενη μέρα, εκείνος της τηλεφώνησε. Της ζήτησε να βγουν για καφέ.

Γράφει στο ημερολόγιο της: «Φαίνεται ωραίος τύπος, αλλά δε θα πέσω με τα μούτρα αυτή τη φορά». Η σχέση τους κράτησε λίγο, μερικές συναντήσεις, κάποια τηλεφωνήματα. Μα η Τζιν ένιωθε πως κάτι δεν πάει καλά.

17 Φεβρουαρίου 2009
«Δεν είμαι καθόλου εντυπωσιασμένη από αυτόν. Πρόκειται να το τελειώσω αυτό. Δεν αξίζει την ταλαιπωρία.»

Ήταν αποφασισμένη να διακόψει κάθε επαφή ή τουλάχιστον έτσι πίστευε η ίδια. Στις 18 Φεβρουαρίου συναντιούνται για αυτό το λόγο.

18 Φεβρουαρίου 2009

«Του μίλησα ξεκάθαρα. Δεν μου άρεσε αυτό που μου απάντησε και δεν του άρεσε ο τρόπος σκέψης μου. Ο Νίκος έφυγε»

Ο Νίκος συνέχισε να την αναζητεί. Χτυπούσε το κουδούνι της απροειδοποίητα, της πήγαινε καφέ, ψάρια, κρασί.

Η Τζιν έγραφε στο ημερολόγιό της πως δεν ένιωθε άνετα… πως κάτι την ενοχλούσε.

8 Μαρτίου 2009

«Ο Νίκος με προσκάλεσε την Κυριακή για δείπνο. Του είπα ότι δεν μου φαινόταν καλή ιδέα».

9 Μαρτίου 2009: Η τελευταία μέρα της ζωής της. Η Τζιν ξύπνησε όπως κάθε μέρα. Πήγε σε μαγαζί φίλης της για να ψωνίσει ρούχα.

Ύστερα σε καφετέρια για καφέ. Όλα έδειχναν φυσιολογικά, μέχρι που κάτι την αναστάτωσε.

Η φίλη της κατέθεσε στις Αρχές: «Κοίταζε έξω νευρικά. Η Τζιν, όταν ετοιμάστηκε να φύγει από την καφετέρια, άλλαξε γνώμη, γιατί ενοχλήθηκε από την παρουσία ενός ατόμου που κυκλοφορούσε με αυτοκίνητο έξω από το κατάστημα».

Το απόγευμα η Τζιν βρέθηκε σε ένα καφέ στο Ηράκλειο. Σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε τον φίλο της, τον Πιερ. Του είπε ότι ήταν με έναν Έλληνα από τις Γούβες. Του μίλησε κι εκείνος στο τηλέφωνο. «Τον άντρα δεν τον γνώριζα. Μου είπε ότι του άρεσε πολύ η φίλη μου και πως ήθελε να την παντρευτεί». Λίγο αργότερα, η Τζιν έστειλε γραπτά μηνύματα στον Πιερ: «Χρειάζομαι γιατρό».

Και μετά… μια λέξη μόνο:

«Help».

Ήταν η τελευταία φορά που επικοινώνησε με κάποιον. Τρεις μέρες μετά, το σώμα της εντοπίστηκε στη θάλασσα του Ηρακλείου.

Οι δηλώσεις του γιου στο «Φως στο Τούνελ»

Ο γιος της Τζιν Χάνλον, Μάικλ Πόρτερ, μίλησε στο «Φως στο Τούνελ» για την υπόθεση της μητέρας του, χαρακτηρίζοντας την παραπομπή σε δίκη ως την πρώτη ουσιαστική εξέλιξη έπειτα από 16 χρόνια. «Δεν έχουμε κερδίσει ακόμη τον πόλεμο, αλλά αυτή είναι μια τεράστια πρώτη νίκη», ανέφερε.

Όπως δήλωσε, η αλήθεια για τη σχέση της μητέρας του με τον κατηγορούμενο αποτυπώθηκε στο προσωπικό της ημερολόγιο. Σύμφωνα με τον ίδιο, επρόκειτο για σύντομη γνωριμία που η ίδια διέκοψε γρήγορα, καθώς ο άνδρας δεν της φερόταν καλά. Στη συνέχεια, όπως είπε, άρχισε να εμφανίζεται απρόσκλητος, να ζητά χρήματα και να την παρακολουθεί.Ο Μάικλ Πόρτερ ανέφερε επίσης ότι η ανάγνωση του ημερολογίου ήταν δύσκολη για την οικογένεια, αλλά αναγκαία, σημειώνοντας ότι «ήταν η ίδια που μας έδειξε τον δρόμο». Μιλώντας για τη ζωή της μητέρας του στην Κρήτη, είπε ότι είχε αγαπήσει τον τόπο και είχε δημιουργήσει μια ζωή που την έκανε ευτυχισμένη. Κλείνοντας, τόνισε ότι θα συνεχίσει να διεκδικεί τη δικαίωση της μνήμης της μητέρας του μέχρι την τελική κρίση της υπόθεσης.