Πάνος Καράν: Αλλάζει τον κόσμο μέσα από τη μουσική (pics & video)

Είναι ένας αληθινός ακτιβιστής της Τέχνης που συγκεντρώνει όλα τα δώρα του Θεού, με πρώτη την αγάπη του για τον συνάνθρωπο, για τη μουσική, για την αλληλεγγύη με διαρκή προσφορά.

Ο Πάνος Καράν (Πάνος Kαρανικολός είναι το πλήρες όνομά του και το κρατά στη διεθνή καριέρα του συντομευμένο) πέρα από ένας ταλαντούχος πιανίστας, ανήκει στην κατηγορία εκείνη των ξενιτεμένων Ελλήνων που κάνει κάτι μαγικό: Προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο μέσα από τη μουσική. Και τα καταφέρνει περίφημα!

Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1982 και από τότε που θυμάται τον εαυτό του, αυτό που ήθελε να κάνει, είναι να παίζει μουσική. Στην ηλικία των 18 ετών έγινε δεκτός για σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία, στην Αγγλία, όπου έχει ζήσει τα τελευταία 19 χρόνια. 
Ωστόσο, δεν του αρκούσαν οι διακρίσεις, η ηχογράφηση ενός εξαίρετου δίσκου με 3ο Κονσέρτο για Πιάνο του Ραχμάνινοφ στα 27 του χρόνια, η τύχη να εμφανίζεται σε σημαντικές αίθουσες ανά τον κόσμο. Για κάποιο λόγο υπήρχε κάτι που του έλειπε... 

Ταξιδεύει ανά τον κόσμο

Το αναζήτησε και το βρήκε στη δημιουργία της Mη Kερδοσκοπικής Oργάνωσης «Keys of Change» το 2011, με έδρα της στο Σάρεϊ της Αγγλίας, όπου μαζί με μια ομάδα μουσικών και του... πιάνου του ταξιδεύει μέχρι σήμερα σε περιοχές του Αμαζονίου, την Ουγκάντα, τη Σιέρα Λεόνε, την Ινδία, τη Σιβηρία, την Ιαπωνία, την Σερβία, το Νεπάλ και τη... δική μας Ελλάδα μαθαίνοντας σε παιδιά και ενήλικες ότι υπάρχει και ένας άλλος κόσμος, στον οποίο η ανθρώπινη οδύνη βρίσκει παρηγοριά και λύτρωση και ένας μόνο τρόπος για να τον φτιάξουν: Nα τον φανταστούν, να ελπίσουν, να ενωθούν και να δημιουργήσουν. Όπως δηλαδή φτιάχνεται η μουσική...

Για τον Πάνο Καράν η οργάνωση μοιάζει να είναι μια διαρκώς διευρυνόμενη πλατφόρμα εκπαίδευσης και πολιτισμικής διπλωματίας. Είναι μια καλλιέργεια βιωμάτων και διασπορά εμπειριών, που κάνει το καλό καλύτερο. 

«Ίσως επειδή η δασκάλα του πιάνου μου έλεγε μισοαστεία, "αν όλοι έπαιζαν πιάνο, δεν θα υπήρχαν πόλεμοι" ή ίσως λόγω της αληθινής επιθυμίας να δω με τα μάτια μου την πραγματική δύναμη της κλασικής μουσικής ή ακόμα επειδή απλά είχα βαρεθεί να με ακούνε μόνο άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ένα εισιτήριο, ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια» αποκαλύπτει στο ethnos.gr.

«Ένα είναι σίγουρο, παίρνω πολύ σοβαρά το κλισέ "η μουσική μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο" και ελπίζω στο μέλλον να μπορούμε να στέλνουμε μουσικούς σε όλα τα μέρη του πλανήτη, ακόμη και στα πιο σκοτεινά και απομακρυσμένα, όπου οι άνθρωποι θα έχουν ανάγκη από μουσική».

Από μικρό παιδί τον μαγνήτιζε η ωμή δύναμη της σκηνής. Στο σπίτι του, όπως θυμάται, υπήρχε πάντοτε μουσική, ενώ έκανε το πρώτο του μάθημα πιάνου όταν ήταν πιτσιρίκι, στα επτά του και έκτοτε η μουσική δεν βγήκε ποτέ από τη ζωή του. Πλέον ένα από τα βασικά κομμάτια της δουλειάς του είναι η εξεύρεση πόρων της οργάνωσης. 

«Δεν έχουμε κερδίσει το λαχείο ακόμη και η προσπάθεια στήριξης των δράσεων του οργανισμού είναι συνεχής, κυρίως με φιλανθρωπικά ρεσιτάλ, παραστάσεις και παρουσιάσεις» επισημαίνει.

Πέρα από αυτό, τον Σεπτέμβριο ετοιμάζουν ένα πρόγραμμα στην Οαχάκα του Μεξικού, σε μία κοινότητα δίπλα στην χωματερή της πόλης, δουλεύοντας με μια ομάδα παιδιών για να παίξουν μουσική μαζί, και να δώσουν, μέσω της μουσικής, έμπνευση και κουράγιο στα παιδιά αυτά που ζουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Παράλληλα, οργανώνουν μια νέα αποστολή στη Φουκουσίμα, για την ακρίβεια τη 12η κατά σειρά. Μέσα από τα μουσικά και εκπαιδευτικά προγράμματά τους κατάφεραν να δημιουργήσουν στενούς δεσμούς με την τοπική κοινωνία και ιδιαίτερα τους μαθητές που συμμετείχαν σε αυτά. Αποτέλεσμα αυτών των προγραμμάτων ήταν η δημιουργία της Fukushima Youth Sinfonieta, όπου πολλά παιδιά θα έχουν αποφοιτήσει μέχρι το 2019 και έτσι έχουν ήδη προσκαλέσει καινούριους μουσικούς.

Όσο για το αν η Ελλάδα τον έχει πληγώσει, ο 34χρονος σήμερα Πάνος Καράν δεν μασάει τα λόγια του. «Η Ελλάδα έχει τον τρόπο να διώχνει μακριά τα φιλόδοξα παιδιά της» λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Η φαντασία, ειδικά για τους νέους ανθρώπους, είναι απολύτως απαραίτητη, αλλά δεν είναι αρκετή. Μετά τη φαντασία χρειάζονται αποφάσεις και δράσεις, μικρές και μεγάλες».

Ο Πάνος Καράν έχει κοντά του άξιους συνεργάτες, όπως τον εξαίρετο φλαουτίστα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Ζαχαρία Ταρπάγκο από τη Θεσσαλονίκη. Μαζί συνθέτουν το... ελληνικό δίδυμο του Keys of Change!

«Με τον Ζαχαρία ήμασταν συμφοιτητές στο Λονδίνο» εξηγεί ο ταλαντούχος μουσικός. Χάσαμε επαφή για κάποιο διάστημα και μερικές εβδομάδες μετά την επιστροφή μου από το πρώτο ταξίδι στον Αμαζόνιο, έλαβα ένα μήνυμα στο κινητό μου που είχε μάθει τα νέα από έναν κοινό γνωστό στην Αθήνα. Οι ιδέες μας, οι απόψεις και η φιλοσοφία μας γύρω από τη μουσική ήταν σε απόλυτη συμφωνία και πολύ σύντομα ήρθε και ο Ζαχαρίας μαζί μας σε αποστολή στην Ιαπωνία και στη συνέχεια στην Ινδία».

Πολλές οι εικόνες, οι μνήμες και τα συναισθήματα από τις αποστολές που έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα. Τίποτα δεν πετιέται... Όπως τότε στην Ιαπωνία, μετά την καταστροφή του 2011, που κάθε πρόσωπο είχε μια ιστορία επιβίωσης, μια ιστορία ζωής και θανάτου από το τσουνάμι, όπως θυμάται ο ίδιος. «H όψη της καταστροφής, οι ήχοι, οι σειρήνες, οι χαμένοι φίλοι, όλα είναι χαραγμένα στα πρόσωπα» αναφέρει.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον κύριο στο νοσοκομείο της Μιναμισόμα, την πρώτη γραμμή για τη μέτρηση των συνεπειών της ακτινοβολίας πάνω στους ανθρώπους, που ζήτησε από τη νοσοκόμα του να μετακινήσει πιο κοντά το καροτσάκι του και προσπάθησε να μιλήσει, να πει κάτι, αλλά βγήκαν μόνο δάκρυα. Ξαναπροσπάθησε και κυλούσαν κι άλλα δάκρυα από τα μάτια του, με ρυτίδες πόνου να σημαδεύουν το πρόσωπό του και στο τέλος να ψιθυρίζει μόνο "Αριγκάτο". Άλλος ένας επιζών. Υπήρχε μια γυναίκα που είχε για χρόνια στο σπίτι της ένα παιχνίδι με τη μουσική του Καρυοθραύστη. Όλα χάθηκαν στο τσουνάμι και άρχισε να κλαίει όταν άκουσε ξανά τη μουσική του Τσαϊκόφσκι».

Ο Ζαχαρίας είναι υπεύθυνος της οργάνωσης των σταθερών μουσικών εκπαιδευτικών δράσεων του Keys of Change στην Ελλάδα, την Σερβία και την Ρουμανία και συνοδοιπόρος με τον Πάνο Καράν οραματίζονται να διαδώσουν το μήνυμα της αναγέννησης μέσα από την πίστη και την ελπίδα που φέρνει η δημιουργία των ήχων, η χαρά και η ολοκλήρωση που βιώνεται μέσα από την μουσική πράξη.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=65&v=AhH9oSwsH6g