Μελέτη: Αυτά είναι τα λαχανικά που μπορούν να προστατεύσουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου

Η κατανάλωση 20 γραμμαρίων σταυρανθών λαχανικών συσχετίζεται θετικά με χαμηλότερες πιθανότητες εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου, σύμφωνα με νέα μελέτη. 

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος συχνότερος καρκίνος παγκοσμίως και η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο, με περίπου 1,9 εκατομμύρια νέες διαγνώσεις κάθε χρόνο.

Ανασκόπηση προηγούμενων μελετών, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMC Gastroenterology, διαπίστωσε ότι άτομα που κατανάλωναν περισσότερα σταυρανθή λαχανικά  είχαν 20% χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του παχέος εντέρου, σε σύγκριση με όσους κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες από αυτά τα λαχανικά. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 17 μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν συνολικά 639.539 άτομα, καθώς και 97.595 καταγεγραμμένες περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου.

Ποια λαχανικά ανήκουν στην οικογένεια των σταυρανθών 

Στα σταυρανθή λαχανικά ανήκουν το μπρόκολο, το λάχανο, το κουνουπίδι και τα λαχανάκια Βρυξελλών. Αποτελούν εξαιρετική πηγή ωφέλιμων φυτοχημικών ουσιών, όπως φλαβονοειδή, φυτικές ίνες, βιταμίνη C και καροτενοειδή. Παράλληλα, περιέχουν σε μεγάλη συγκέντρωση γλυκοσινολικά – ενώσεις που, όταν μασιούνται, μετατρέπονται σε βιοδραστικά ισοθειοκυανικά, με κυριότερη τη σουλφοραφάνη (SFN). Η σουλφοραφάνη ευθύνεται όχι μόνο για το χαρακτηριστικό έντονο άρωμα αυτών των λαχανικών, αλλά και για την ισχυρή αντικαρκινική και προστατευτική τους δράση.

Τα ισοθειοκυανικά προστατεύουν από τον καρκίνο μέσω πολλαπλών μηχανισμών: εμποδίζουν ένζυμα που ενεργοποιούν καρκινογόνες ουσίες, προκαλούν απόπτωση (προγραμματισμένο θάνατο) των καρκινικών κυττάρων, αναστέλλουν την αγγειογένεση στους όγκους και διακόπτουν τον κυτταρικό κύκλο, αποτρέποντας την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.

Πόσα γραμμάρια αρκούν

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από10 μελέτες περίπτωσης-ελέγχου για να διερευνήσουν τη σχέση δόσης-απόκρισης και να προσδιορίσουν εάν η υψηλότερη πρόσληψη λαχανικών αντιστοιχούσε σε μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου. Διαπίστωσαν ότι το ιδανικό σημείο στο οποίο άρχιζε να εμφανίζεται η προστατευτική δράση της κατανάλωσης των συγκεκριμένων λαχανικών ήταν περίπου 20 γραμμάρια την ημέρα. Η μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου ανά γραμμάριο παρατηρήθηκε μεταξύ 20 και 40 γραμμαρίων. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση πέραν των 40 γραμμαρίων την ημέρα.

Σε κάθε περίπτωση τονίζουν ότι τα αποτελέσματα πρέπει να ερμηνευτούν με προσοχή, καθώς περιορισμοί όπως οι διαφορές στον σχεδιασμό των επιμέρους μελετών και οι αποκλίσεις στην καταγραφή της διατροφής απαιτούν συνεκτίμηση πριν εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα.