Pussy Riot: Η Ρωσίδα ακτιβίστρια που φυλακίστηκε από τον Πούτιν μιλάει στον Guardian - «Μάζεψα 7 εκατ. για την Ουκρανία»

Η ρωσική πανκ ροκ μπάντα Pussy Riot ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της, το 2011, τον βασικό στόχο της. Και αυτός δεν ήταν άλλος από το να «χτυπήσει» με τους στίχους, τη μουσική και τη φεμινιστική της στάση τον... Πούτιν. Η ακτιβιστική ομάδα διαμαρτυρίας των Pussy Riot συγκροτήθηκε τον Αύγουστο του 2011 και αποτελούνταν από 12-15 γυναίκες, 20 έως 33 ετών, οι οποίες προκαλούσαν με τις εκκεντρικές live εμφανίσεις τους και στρέφονταν κατά των περιορισμών της ρωσικής κυβέρνησης.

Οι Pussy Riot έγραψαν τη δική τους... ιστορία όταν στις 21 Φεβρουαρίου του 2012, έκαναν μία προκλητική ζωντανή εμφάνιση στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρα Χριστού της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας στην Μόσχα, τραγουδώντας κατά του Πούτιν! Στη συνέχεια, το Μάρτιο του 2012, τρεις από τις γυναίκες του συγκροτήματος συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για χουλιγκανισμό και προσβολή θρησκευτικών συμβόλων.

Ανάμεσά τους η Νάντια Τολοκονίκοβα (Nadya Tolokonnikova), που πέρασε δύο χρόνια σε κελί στη Σιβηρία και σήμερα σε συνέντευξή της στον Guardian ισχυρίζεται ότι έχει συγκεντρώσει 7 εκατομμύρια δολάρια σε μόλις πέντε μέρες για την Ουκρανία. Σε αυτούς τους δυστοπικούς καιρούς για τη χώρα της, η 32χρονη διατρανώνει ότι «μόνο ο ακτιβισμός μπορεί να σε κρατήσει στην πλευρά της λογικής.

Η Τολοκονίκοβα γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1989 στη βιομηχανική πόλη Norilsk και σε ηλικία 17 ετών μετακόμισε στη Μόσχα, όπου παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στο ιστορικό Πανεπιστήμιο της πόλης. Υπήρξε μέλος της αμφιλεγόμενης ομάδας ακτιβιστών καλλιτεχνών δρόμου, Voina.

Pussy Riot - Nadya Tolokonnikova: «Οι άνθρωποι υποτιμούν το πόσο επικίνδυνοι είναι οι δικτάτορες»

Η τραγουδίστρια βρίσκεται σε μυστική τοποθεσία και επικοινωνεί μέσω zoom με δημοσιογράφο του Guardian, φορώντας μία μπλούζα των Pussy Riot. Ήταν παρούσα από το πρώτο δευτερόλεπτο της δημιουργίας αυτής της κολεκτίβας το 2011 μέχρι την ημέρα που τραγούδησε χωρίς άδεια στον καθεδρικό της Μόσχας, το Punk Prayer: Mother of God, Drive Putin Away (μια πανκ προσευχή στη μητέρα του Θεού να διώξει τον Πούτιν). Η ζωή της σχεδόν καταστράφηκε. Την απομάκρυναν από την κόρη της και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση για χουλιγκανισμό.

Έκανε απεργία πείνας και υπέφερε ασύλληπτα σκληρές συνθήκες στη φυλακή. Στις 23 Δεκεμβρίου 2013 η Τολοκονίκοβα και ένα ακόμη μέλος του γκρουπ, η Maria Alyokhina, αποφυλακίσθηκαν πρόωρα, κατόπιν αμνηστίας που τους απονεμήθηκε, με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από την ψήφιση του Ρωσικού Συντάγματος. Η Τολοκονίκοβα, που πλέον ζει και εργάζεται στις ΗΠΑ, έχει αναγνωρισθεί ως πρώην πολιτικός κρατούμενος από το Ρωσικό Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Union of Solidarity with Political Prisoners». Η οργάνωση Διεθνής Αμνηστία της απένειμε τον τίτλο της «κρατούμενης συνείδησης», λόγω της δριμύτατης-αυστηρότατης αντίδρασης των Ρωσικών Αρχών.

«Ο Πούτιν υπέγραψε νόμο που λέει ότι μπαίνεις μέχρι και 15 χρόνια φυλακή, ακόμα και αν απλά αναφέρεις τον πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν μπορείς ούτε καν να τον αποκαλέσεις "πόλεμο", πρέπει να τον αποκαλέσεις "ειδική στρατιωτική επιχείρηση"». Όταν ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, εκείνη και μερικοί φίλοι της που ασχολούνται με τα κρυπτονομίσματα, κατάφεραν να συγκεντρώσουν 7,1 εκατομμύρια δολάρια σε 5 μέρες. «Πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιδράσουμε. Είμαι πεπεισμένη ότι σε καταστάσεις σαν αυτές, ο ακτιβισμός είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σε κρατήσει λογικό. Το να βλέπεις καταστροφές και τραγωδίες και να μην κάνεις τίποτα είναι το χειρότερο και σιγά-σιγά σε καταστρέφει. Γιατί σε κάνει να αισθάνεσαι ανήμπορος». Τα λεφτά έχουν ήδη διανεμηθεί μέσω του οργανισμού Come Back Alive, που συγκεντρώνει βοήθεια για τον ουκρανικό στρατό από το 2014.

«Οι δικτάτορες είναι σαν τους φυλακισμένους - Αντιμετωπίζουν την καλοσύνη σαν αδυναμία!»  

«Είμαι σε πανικό, κλαίω κάθε μέρα, δεν πιστεύω ότι έχει καμία λογική. Δεν ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί, είναι μία καταστροφή και θα έχει σαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πολλοί άνθρωποι. Έχω φρικάρει» λέει στη δημοσιογράφο. Από την άλλη δεν είναι κάτι που δεν περίμενε από τον Πούτιν: «Η Διεθνής κοινότητα ήταν εξαιρετικά εφησυχασμένη για δύο λόγους. Αρχικά λόγω υποκρισίας, που βασίζεται στην απληστία. Πολλοί έκαναν δηλώσεις ότι δεν υποστηρίζουν τις πολιτικές του Πούτιν και τον τρόπο που λειτουργούσε και τους πολέμους που ξεκινούσε - αυτός δεν είναι ο πρώτος πόλεμος. Αλλά αυτή την ίδια στιγμή συνεργάζονται μαζί του». Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τα χρήματα, και κανείς δεν αναρωτήθηκε πώς οι ολιγάρχες που φεύγουν από τη Ρωσία προς στην Ευρώπη και το Μαϊάμι έχουν αποκτήσει όλον αυτό τον πλούτο, λέει η ακτιβίστρια.

«Η βλακεία, είναι ο δεύτερος λόγος. Οι άνθρωποι υποτιμούν το πόσο επικίνδυνοι είναι οι δικτάτορες. Το 2014 μιλήσαμε στο βρετανικό κοινοβούλιο, μιλήσαμε στη γερουσία των ΗΠΑ, και μας ρώτησαν πάρα πολλοί άνθρωποι πώς να μιλήσουν στον Πούτιν. Πώς να του απευθύνουν μία άποψη... και πάντα τους απαντούσα ότι πρέπει να είναι πολύ αυστηροί. Δεν μπορείς να παίζεις τον καλό όταν συζητάς με τον Πούτιν. Οι δικτάτορες συμπεριφέρονται σαν τους φυλακισμένους... αντιμετωπίζουν την καλοσύνη και την ευγένεια σαν αδυναμία.

Η Τολοκονίκοβα έκανε μία σκληρή απεργία πείνας. «Όταν έχεις να κάνεις με ένα δικτάτορα πρέπει να του δείχνεις ότι είσαι έτοιμος να παλέψεις μέχρι το τέλος. Γι αυτό πιστεύω ότι η Ουκρανία αυτή τη στιγμή κερδίζει. Θα χάσουν κάποιες πόλεις αλλά είναι διατεθειμένοι να παλέψουν μέχρι το τέλος, και δεν συμβαίνει το ίδιο με το ρωσικό στρατό». Η Τολοκονίκοβα κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας κέρδισε τη στήριξη πολλών διάσημων προσώπων όπως η Μαντόνα και η Χίλαρι Κλίντον, ενώ άρχισε να ανταλλάσσει γράμματα με τον Σλοβένο φιλόσοφο Slavoj Zizek τα οποία έγιναν ένα βιβλίο.

Μία εβδομάδα μετά την απεργία πείνας το δεξί χέρι του Πούτιν για τα ανθρώπινα δικαιώματα την κάλεσε προσωπικά στη φυλακή για να συζητήσουν τους λόγους της διαμαρτυρίας της: 18 ώρες ασταμάτητη εργασία καθημερινώς, με μόνο μία ημέρα διάλειμμα κάθε 6 εβδομάδες, 3-4 ώρες ύπνος. Οι φρουροί χτυπούν στα νεφρά, αφήνουν τους κρατούμενους για ώρες στο κρύο με ελάχιστα ρούχα και ενισχύουν τη βία ανάμεσα στους συγκρατούμενους.  

Η καλλιτέχνις μίλησε στη δημοσιογράφο του Guardian για το ψυχικό τραύμα από τη φυλάκισή της. «Όταν αποφυλακίστηκα ήμουν μετά βίας λειτουργική. Είχα κατάθλιψη, ακόμα και σήμερα παίρνω φάρμακα για την κατάθλιψη που δημιούργησε το PTSD σύνδρομο». Η κόρη που άφησε πίσω όταν φυλακίστηκε είναι σήμερα 14 ετών.

Αυτό το διάστημα η Τολοκονίκοβα συγκεντρώνει τις προσπάθειες της στη συγκέντρωση χρημάτων για την Ουκρανία, μέσω κρυπτονομισμάτων, ενώ ισχυρίζεται ότι η λύση είναι μία μαζική εξέγερση με εκατομμύρια ανθρώπους να βγαίνουν στο δρόμο και να αρνούνται να ακολουθήσουν αυτά που επιβάλλει ο Πούτιν. «Φυσικά αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Ο Πούτιν είναι ένας τρελός και θα μπορούσε ακόμα και να ανοίξει πυρ κατά των δικών του ανθρώπων. Καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να βγουν στο δρόμο. Ένας άλλος τρόπος αλλαγής μπορεί να έρθει αν ο κλειστός κύκλος του Πούτιν αντιδράσει. Πραγματικά πιστεύω ότι ο Πούτιν σκάβει τον ίδιο του το λάκκο. Ο αριθμός των ολιγαρχών που είναι κοντά του και δημόσια υποστηρίζουν την Ουκρανία είναι μεγάλος και αυτό δεν έχει ξανασυμβεί τα τελευταία 20 χρόνια». 

* Με πληροφορίες από Guardian, The Times, Wikipedia

Για βοήθεια στην Ουκρανία:
* Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες
* Γιατροί του Κόσμου για την Ουκρανία & mdmgreece.gr
* Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός για Ουκρανία
* Το Χαμόγελο του Παιδιού
* ActionAid για Ουκρανία
* Global Citizen - Τρόποι βοήθειας για την Ουκρανία