Η Τζιλ δεν ενθουσιάστηκε όταν βγήκε για πρώτη φορά με τον Τζο Μπάιντεν

Για την πρώτη τους γνωριμία με τον σύζυγό της και πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, μίλησε η Τζιλ Μπάιντεν σε έρανο.

Το ραντεβού που έγινε πρόταση γάμου

«Ήταν η δεκαετία του ’70 . . . Ήταν το Βιετνάμ, το κίνημα της αγάπης και των ίσων δικαιωμάτων. Είχα τα μαλλιά μου μέχρι τη μέση, όπως και οι περισσότεροι άνδρες με τους οποίους έβγαινα. Θυμάσαι τι φορούσαμε τότε; Παντελόνια καμπάνες, βαφές κ.α. Mια μέρα μου ζήτησε να βγούμε ένα ραντεβού. Ήταν ένας νεαρός όμορφος γερουσιαστής. Εμφανίστηκε στην πόρτα μου… Έριξα μια ματιά στο τέλειο κοστούμι του και τα δερμάτινα loafers του και σκέφτηκα: “Δόξα τω Θεώ είναι μόνο ένα ραντεβού!''».

H Τζιλ Μπάντεν συνέχισε: «Λοιπόν, ένα ραντεβού τελικά μετατράπηκε σε πρόταση γάμου. Και εντάξει, αν είμαι απόλυτα ειλικρινής, ήταν πέντε προτάσεις, γιατί ο γάμος δεν ήταν μέρος των σχεδίων μου».

Θυμήθηκε επίσης έναν ακόμη πολύ σοβαρό δισταγμό που είχε εκείνη την εποχή. «Περισσότερο από τα δικά μου σχέδια, ήταν κάτι άλλο… όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, χρόνια πριν, η τότε σύζυγος του Τζο, η Νίλια και η μικρή του κόρη είχαν σκοτωθεί σε αυτοκινητικό δυστύχημα».

Ο Μπάιντεν χήρεψε το 1972 και έμεινε μόνος με τους γιους του Μπο και Χάντερ. «Ήξερα ότι αν έλεγα το “ναι” στον Τζο, θα ήταν για πάντα. Τελικά συνειδητοποίησα ότι η αγάπη μου για τον Τζο και τα αγόρια (σ.σ. τα δύο του παιδιά) ξεπερνούσε κάθε φόβο που είχα. Και είπα το “ναι”. Και εδώ είμαστε 46 χρόνια μετά».

Τι είχε πει ο Μπάιντεν για τη γνωριμία τους

Από την πλευρά του, ο Τζο Μπάιντεν είχε πει προηγουμένως για την πρώτη συνάντηση του ζευγαριού: «Ο αδερφός μου μας κανόνισε ένα ραντεβού στα τυφλά και όταν βγήκα μαζί της την πρώτη φορά, ήξερα ότι αυτή θα γινόταν σύζυγός μου».

Σε άλλη του συνέντευξη είχε πει πως «έπρεπε να της ζητήσω να με παντρευτεί πέντε φορές, και την τελευταία φορά, ήμουν στη Νότια Αφρική, προσπαθώντας να δω τον Νέλσον Μαντέλα». Όταν επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και είδε την Τζιλ ξανά, διηγήθηκε στην εκπομπή της Ντρου Μπάριμορ, της είπε: «“σε ρωτάω άλλη μια φορά, δεν χρειάζεται να πεις πότε, αλλά εάν. Αν πεις όχι, καταλαβαίνω και δεν θα σε ξαναενοχλήσω”. Την κοίταξα και της είπα “Θα με παντρευτείς;”. “Εντάξει”, μου απάντησε, “ορκίζομαι στο Θεό”».