Κορονοϊός: Θα γίνει της Κορέας και στην Ελλάδα; Όλα εκεί οδηγούν!

Στην Ιστορία έχει καταχωρηθεί με το προσωνύμιο «Ο ξεχασμένος πόλεμος». Ηταν ο πόλεμος της Κορέας, που στριμώχτηκε στις σελίδες των αιματηρών συγκρούσεων του ανθρωπίνου γένους ανάμεσα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον πόλεμο του Βιετνάμ, με αποτέλεσμα κάποιοι σήμερα να τον λησμονούν. Κι αν τον θυμούνται στη χώρα μας είναι από τη θρυλική φράση: «Θα γίνει της Κορέας», κάτι που σημαίνει πως θα γίνει κάτι χαώδες με αίμα πολύ για αντίτιμο (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και - κυρίως - μάταιο! Οι νεκροί έφτασαν πάνω από 600.000 και στα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα τότε, που πολέμησαν «…στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο αντίπαλο».

Κι ερχόμαστε στις μέρες μας. Η Νότια Κορέα, χτυπήθηκε άγρια από τον νέο κορονοϊό, συνορεύουσα με την γενέτειρα του Covid 19,την Κίνα. Στις αρχές του Φεβρουαρίου τα κρούσματα στην χώρα των πολυοσκαρικών «Παρασίτων» έφταναν και τα 900 την ημέρα! Αποφασίστηκαν και λήφθηκαν αυστηρά μέτρα με αποτέλεσμα από τον Μάρτιο η καμπύλη εξάπλωσης του ιού να έχει πτωτική τροχιά. Ο αριθμός των κρουσμάτων σταδιακά μειώθηκε και έφτασαν στα μέσα του Απριλίου σε μονοψήφιο αριθμό. Και κάποια μέρα οι Νοτιοκορεάτες ξύπνησαν δίχως επιβεβαιωμένο κρούσμα κορονοϊού! Και σταδιακά τα αυστηρά μέτρα άρθηκαν· ο κόσμος ξαναβγήκε στους δρόμους, η ζωή γύρισε δειλά δειλά στη Σεούλ και στη Νταεγού και σε όλες τις μεγάλες πόλεις.

Η νύχτα απόκτησε ξανά πάθος και δυνατή φωνή, οι νέοι μπήκαν και πάλι στα ξέχειλα από ένταση και ιδρώτα μπαράκια και η καραντίνα πνίγηκε σε ένα σφηνάκι Soju… Όλα αυτά μέχρι που ένας 29χρονος θαμώνας των νυχτερινών κέντρων, δίχως να δείχνει ασθενής, δεν τήρησε τα μέτρα προστασίας (ποιος να πιει άλλωστε θάλασσες ποτά με γάντια και μάσκες;), επισκέφτηκε σε μια νύχτα τρία και τέσσερα μπαρ και ο εφιάλτης ξαναξύπνησε!

Ο αριθμός των κρουσμάτων του κορονοϊού απέκτησε ξανά τρία ψηφία και η ομίχλη της αβεβαιότητας άρχισε σιγά σιγά να τυλίγει τις μεγάλες πόλεις της Νότιας Κορέας και τους κατοίκους τους. Η κυβέρνηση, αφού εισέπραξε τα «μπράβο» και τα χειροκροτήματα για τον τρόπο που αντιμετώπισε τον κορονοϊό και τον λύγισε, τώρα καταλαβαίνει ότι πρέπει να σκεφτεί νέα μέτρα για να μην χάσει ό,τι κέρδισε και να μην πουν όλοι:« Τσάμπα πήγαν οι θυσίες μας»…

Σας θυμίζει κάτι όλο αυτό το σενάριο; Σας θυμίζει! Τις άνευ προφύλαξης πια βόλτες στα πάρκα και στους πεζόδρομους στη χώρα μας, τα ξέφρενα εφηβικά (και όχι μόνο) πάρτι στις πλατείες των μεγάλων πόλεων, την χαλάρωση του φόβου και την πλημμελή τήρηση των μέτρων ασφαλείας, τις ουρές έξω από τράπεζες, έξω από ταμεία της ΔΕΗ, έξω και μέσα σε σούπερ μάρκετ, τους αφορισμούς «ενημερωμένων» άσχετων: «παραμύθι ήταν όλο αυτό που μας έστησαν»…

Και τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών μονοπώλησαν αυτές τις μέρες το ενδιαφέρον των πολιτών, και το πού θα κάνουν διακοπές εφέτος τέθηκε σαν κορυφαίο πρόβλημα στις οικογένειες και τα αντισηπτικά μπήκαν στα ντουλάπια πλάι στο άκουα φόρτε και οι μάσκες στην τσάντα μπας και μας τις ζητήσουν…

Κι αν στον πόλεμο του ’40 η Ελλάδα μέτρησε χιλιάδες νεκρούς οι 186 ανθρώπινες απώλειες στον πόλεμο της Κορέας δεν ήταν αμελητέα ποσότης, ήταν 186 άνθρωποι! Είναι κρίμα μετά τον «μεγάλο πόλεμο» κατά του κορονοϊού και τα εύσημα στην κυβέρνηση για τη στρατηγική της και τους χειρισμούς της όλης κατάστασης, να γυρίσουμε πίσω σε έναν νέο πόλεμο γιατί κάποιος αφελής κι ανεύθυνος  βρέθηκε « …στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο αντίπαλο».