Προς έναν νέο διπολισµό

Οπως για παράδειγµα πώς από τα πουράκια -µάλλον µε γεύση µέντας- να περάσει στα cohiba ίσως και στα partagas. Αυτό τουλάχιστον υπονόησε στην τελευταία του συνέντευξη, χωρίς τουλάχιστον να ισχυριστεί ότι τα πρωθυπουργικά πούρα είναι regalo του «φίλου» του του Μαδούρο, µε την κυβέρνηση του οποίου διέκρινε περίεργες συριζαϊκές σχέσεις.

Οπως και να ’χει, πάντως, η πολιτική συµβίωση µε τους Ανεξάρτητους Ελληνες ήταν... σχολείο για τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδίως ο τελευταίος χρόνος που εν µέσω ενδοκυβερνητικής θυέλλης για το «Μακεδονικό» έπρεπε να τηρηθούν εύθραυστες ισορροπίες για τον κοινό στόχο της εξόδου της χώρας από τα µνηµόνια. Το ποιος θα βγει πιο δυνατός από το τέλος αυτής της σχέσης θα φανεί στην πορεία. Ο Τσίπρας ήδη δείχνει να τραβάει έναν άλλο δρόµο, χωρίς να κοιτάζει πίσω. Και δεν θέλει αυτός να είναι µοναχικός. Εξ αυτού του λόγου τα προσκλητήρια για την προοδευτική συµµαχία και τη συµπόρευση των δυνάµεων της Κεντροαριστεράς.

Γίνεται σαφές ότι στην πορεία προς τις εκλογές ΣΥΡΙΖΑ και Ν∆ επιθυµούν την αναµέτρηση ενός νέου διπολισµού. Ο Τσίπρας επιδιώκει την προσέλκυση όσων διαφωνούν µε την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ προς το µέρος του και το σπρώξιµο όσων ταυτίζονται µε αυτήν στην αγκαλιά της Νέας ∆ηµοκρατίας. Συγχρόνως, πάλι, επιθυµεί να δείξει πως αξιωµατική αντιπολίτευση και ΑΝΕΛ διεκδικούν το µερίδιό τους από το οικόπεδο της «γαλάζιας» πολυκατοικίας, άρα τι καλύτερο να αντιπαρατίθενται και µεταξύ τους.

∆ιόλου τυχαία ο Μητσοτάκης από τα Γιαννιτσά, όπου βρέθηκε για να υπερασπιστεί τη γραµµή της Ν∆ για το «Μακεδονικό», δεν ξέχασε να θυµίσει στο ακροατήριό του πως το στυλό στο χέρι του πρωθυπουργού για την υπογραφή της Συµφωνίας των Πρεσπών το έβαλε ο Π. Καµµένος. Η οµιλία, όµως, του αρχηγού της Ν∆ ήταν άκρως αποκαλυπτική για το πώς σκέφτεται. Η κεντρική ιδέα ήταν πως η Πειραιώς ποντάρει περισσότερο στην αρνητική ψήφο στις εκλογές παρά στη θετική. Στοιχηµατίζει περισσότερο στην καταψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά στην υποστήριξη της Νέας ∆ηµοκρατίας. Είναι σαφές ότι ο Κ. Μητσοτάκης έχει συνειδητοποιήσει ότι ούτε οι υποσχέσεις Βέµπερ για τα πλεονάσµατα ούτε οι δικές του για µείωση της φορολογίας αρκούν