Η συμφωνία ΕΕ-Αζερμπαϊτζάν για το φυσικό αέριο, «βλέπει το δέντρο, αλλά όχι το δάσος»

Η ΕΕ προσπαθεί να βρει εναλλακτικές λύσεις για το φυσικό αέριο λόγω του πολέμου του Πούτιν και η Ούρσουλα Φον ντερ Λάϊεν επιλέγει τον Αλίεφ για να λύσει το πρόβλημά της. Tη στιγμή που πολλά κοινοβούλια στην ΕΕ, και το Ευρωκοινοβούλιο, ενέκριναν ψηφίσματα, όπου ο Αλίεφ καταδικάζεται για εγκλήματα πολέμου και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τι συγκομίζει λοιπόν η Φον ντερ Λάϊεν για την ΕΕ εκτός από το 1,6% των αναγκών της σε ενέργεια; Σε τελευταία ανάλυση, ενισχύει τις μη δημοκρατικές αξίες.

Ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία υπονόμευσε την υπάρχουσα παγκόσμια τάξη και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, που δημιουργήθηκαν και συμφωνήθηκαν μετά τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η εισβολή πυροδότησε την αντίδραση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που επέδειξαν μια πρωτοφανή ενότητα και κινητοποίηση. Η άνευ προηγουμένου βοήθεια της ΕΕ προς την Ουκρανία βασίζεται στις κοινές αξίες: των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της καταπολέμησης της διαφθοράς και πολλών άλλων ουσιωδών εννοιών.

Στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας η ενεργειακή ασφάλεια

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει θέσει το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας της ΕΕ. Η ακούραστη αναζήτηση για εναλλακτικούς ενεργειακούς πόρους και νέες συμφωνίες οδήγησε την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Φον ντερ Λάϊεν, στο Αζερμπαϊτζάν. Μια χώρα που απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από τα πρότυπα της ΕΕ. Για 1,6% επιπλέον αέριο στην ΕΕ, υπονομεύονται οι στόχοι της ΕΕ για την προώθηση της δημοκρατίας στις γειτονικές χώρες. Άλλη μία ήττα της πολιτικής από την οικονομία, στο δίπολο πολιτική vs οικονομία.

Αυτή η συμφωνία έρχεται σε αντίθεση με την Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ και τις δεσμεύσεις για τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια, ενώ κάνει την ΕΕ να βοηθά τον Αλίεφ να αισθάνεται επιβεβαιωμένος και επιδοκιμασμένος από την ΕΕ με τον τρόπο που κυβερνά τη χώρα του και αντιμετωπίζει τους γείτονες του, δηλαδή την Αρμενία.

Η Αρμενία, η οποία είναι επίσης εταίρος της ΕΕ και - σε αντίθεση με το Αζερμπαϊτζάν - βελτίωσε τη δημοκρατία της τις τελευταίες δεκαετίες, απειλείται τώρα ακόμη περισσότερο, από το καθεστώς Αλίεφ. Τα τελευταία χρόνια ο Αλίεφ προσπαθεί απεγνωσμένα να αναζητήσει ευκαιρίες για να εξοντώσει τους αντιπάλους του στο εξωτερικό, κυρίως στο ευρωπαϊκό έδαφος, να αγοράσει εξελιγμένα όπλα για να εξοντώσει, για παράδειγμα, τους Αρμένιους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, να διαδώσει το αντιαρμενικό μίσος σε κρατικό επίπεδο και να καταστρέψει πολιτιστικά μνημεία αιώνων, παραβιάζοντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου.

Σήμερα, εμπνευσμένος από την ατιμωρησία του 30ετούς καθεστώτος της οικογένειάς του και τις προοπτικές νέων συμφωνιών για το φυσικό αέριο, ο αυταρχικός ηγέτης του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, χρησιμοποιεί τη στρατιωτική του ισχύ για να επιβάλει στην Αρμενία νέες απαιτήσεις, όπως για παράδειγμα δικαιοδοσία επί του εδάφους της Αρμενίας σε ένα διάδρομο που θα συνέδεε το Αζερμπαϊτζάν με την Τουρκία.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει λάβει ακόμη κανένα μέτρο για να αποφύγει την τραγική εξέλιξη της ιστορίας που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις ενεργειακής κάλυψης. Αλλιώς «κόβει το κλαδί, πάνω στο οποίο κάθεται».