Αυτός είναι ο τυχερός του Τζόκερ με τα 9,2 εκατ. ευρώ στην Αλόννησο

Αυτό που προηγήθηκε τις προηγούμενες ημέρες μπορεί να περιγραφεί μόνο ως φρενίτιδα ενθουσιασμού και προκλήθηκε μετά το ένατο τζακ ποτ το οποίο σημειώθηκε στην τελευταία κλήρωση του Τζόκερ. Αυτή, υποσχόταν 8,4 εκατομμύρια ευρώ στους τυχερούς ή στον τυχερό. Το βράδυ της Πέμπτης, όμως, το Τζόκερ μοίραζε 9,2 εκατ., ευρώ, αφού συμπληρώθηκαν χιλιάδες στήλες επιπλέον. Η αγωνία κορυφώθηκε, τα μπαλάκια στριφογύριζαν σαν τις ελπίδες όσων κατέθεσαν δελτίο, η κληρωτίδα «μίλησε» και είπε πως ο νικητής στην πρώτη κατηγορία είναι ένας. Μόνο ένας. Και πως το υπερτυχερό δελτίο που τα πήρε όλα κι έφυγε παίχτηκε στο Πατητήρι Αλοννήσου.

Η κάμερα πάει Σποράδες, κατεβαίνει στην Αλόννησο και ζουμάρει στον όρμο Πατητήρι - στο επίνειο του νησιού, το οποίο συνδέεται ακτοπλοϊκά με τον Βόλο, τη Σκιάθο, τη Σκόπελο και τη Θεσσαλονίκη. Εκεί, από εχθές το βράδυ κοιτάζονται όλοι με δυσπιστία. Όλοι υποπτεύονται τους πάντες, εκτός από τον εαυτό τους, στις ματιές και στις κινήσεις προσπαθούν να εντοπίσουν τον/την «πάρ’ τα όλα», τον τύπο-την τύπισσα που τίναξε την μπάνκα στον αέρα, δίνοντας και πουρμπουάρ στα κλισέ – να πιουν μια μπύρα. Όπου ο τυχερός ή τυχερή μπορεί να μην έχουν κοιτάξει ακόμα το δελτίο τους, μπορεί να μη γνωρίζουν το εάν έγιναν εκατομμυριούχοι μια κρύα νύχτα του Γενάρη. Φανταστείτε να είναι κάποια γριούλα η οποία θα πρέπει να πάει στο πρακτορείο για να δει εάν κέρδισε! Ή να είναι κάποιος ο οποίος το 2019 δεν σταμάτησε να τρώει σφαλιάρες από τη μοίρα και με την ανατολή της νέας χρονιάς έγινε πάμπλουτος – τόσο απλά.

Οι υποθέσεις, οι εικασίες και τα σενάρια που μπορούν να γίνουν είναι άπειρα και κανένα από αυτά πιθανώς να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Από το να έριξε το τυχερό δελτίο -με το τυποποιημένο σύστημα 20 στηλών- κάποιος επισκέπτης ή να το πλήρωσε ρεφενέ μια παρέα 15 ατόμων. Δεν έχει σημασία. Το μόνο που μετρά, είναι μόνο μία διαπίστωση: εκείνη ή εκείνος ή εκείνοι που έπαιξαν Τζόκερ και συμμετείχαν στην κλήρωση του Τζόκερ στοιχειοθέτησαν τον ορισμό τού «τυχερή»-«τυχερός», έκανε/έκαναν έρωτα με την Τύχη, πάτησαν με πιο ζωηρά γράμματα το συγκεκριμένο λήμμα.

Ο Γάλλος επιστήμονας Λουί Παστέρ είχε πει «η τύχη ευνοεί τα προετοιμασμένα μυαλά» και είναι προφανές ότι εδώ δεν μιλάμε για απόκτηση πλούτου από κάποια δεξιότητα, αλλά από μια στιγμή της ζωής που φωτίστηκε τυχαία. Από την άλλη, πόσο προετοιμασμένο μπορεί να είναι το μυαλό σου για να δεχτείς πως με κόστος 9,5 ευρώ κέρδισες 9,2 εκατ. ευρώ; Ποιος νους της μεσαίας τάξης μπορεί να συλλάβει αυτό το ποσό, πώς μπορείς να συγκρατήσεις το μυαλό σου για να μην τρελαθείς αφού στον τραπεζικό λογαριασμό σου θα προστεθούν τόσα χρήματα για πολλές ζωές - τη δική σου, αλλά και άλλων;

Αυτές τις ώρες που όσοι δεν κέρδισαν, σκέφτονται το πόσο θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση της τυχερής, του τυχερού, των τυχερών μετά την κλήρωση της Πέμπτης, κάποια, κάποιος, κάποιοι -στην περίπτωση που γνωρίζει/γνωρίζουν ότι έχει/έχουν κερδίσει- έχουν ξεκινήσει να κάνουν ήδη σχέδια για το μέλλον. Ποιες «τρύπες» της ζωής τους θα μπαλώσουν, ποιους θα βοηθήσουν, τι θα αγοράσουν. Αλλά ας μη βιάζονται, έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους και πολλά λεφτά στο πορτοφόλι τους για να σκεφτούν με ψυχραιμία. Μπορεί, κιόλας, να πάνε και το ταξίδι-όνειρο ζωής που πάντα ήθελαν, για να το σκεφτούν ψύχραιμα. Επειδή αυτές τις ώρες η νοητική συγκρότηση δεν υπάρχει – αφήστε μήνυμα μετά τον χαρακτηριστικό ήχο.

Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που, εάν θέλετε με πιστεύετε, θα ήθελα να είμαι ο τυχερός στην κλήρωση της Πέμπτης όχι για τα μηδενικά στον τραπεζικό λογαριασμό μου, αλλά για το συναίσθημα που νιώθει κάποιος που έχει κερδίσει, μέσα λίγη ώρα, τόσα χρήματα. Όπου θα βγει κάποιος και θα πει με ειρωνεία και φλέγμα Λονδρέζου «καλά, και τα λεφτά δεν θα σε χάλαγαν», για να συμπληρώσει κάποιος άλλος «εγώ και με 4 εκατομμύρια θα ήμουν καλά», αρχίζοντας να κάνει σκόντο στα όνειρα των υπολοίπων.

Η συζήτηση αυτή για τον νικητή της κλήρωσης της Πέμπτης θα έχει ξεχαστεί στις επόμενες εβδομάδες, τότε που τα συνεχόμενα τζακ ποτ θα ανεβάζουν το κασέ της ελπίδας όσων παίζουν. Εκείνη/εκείνος που κέρδισε δεν θα ξεχάσει όσο ζει, όχι επειδή κάνοντας τζακούζι καθαρίζει πιο εύκολα το μυαλό σου, όχι για τα χρήματα που κουβαλά η τραπεζική κάρτα τους, αλλά για τα όσα έζησαν μόλις έμαθαν πως κέρδισαν. Εάν είχα, θα έδινα 9,5 εκατ. για να είμαι στο μυαλό του νικητή, αν και η τύχη δεν εξαγοράζεται. Αλλά ναι, θα έδινα όλα αυτά τα λεφτά για να μάθω τι σκεφτόταν την πρώτη νύχτα που έμαθε ότι το Πατητήρι Αλοννήσου έβγαλε μεγιστάνα. Άραγε, μπόρεσε να κοιμηθεί, να κλείσει έστω και για ένα λεπτό τα μάτια ή χάθηκε στις σκέψεις και στη σιγαλιά της νύχτας που έκανε κρύο, ενώ δυνάμωσε τον θερμοστάτη του καλοριφέρ; Επειδή άλλωστε, πια, έχει αποφασίσει ότι δεν τον νοιάζουν οι Porsche και τα κότερα, αλλά ότι δεν θα κρυώσει ποτέ ξανά στο σπίτι του.

Η τύχη, τελικά, όπως όλοι διαπιστώνουμε, δεν είναι τα φράγκα, αλλά τα συναισθήματα και είναι βαθύτατα τυχερός όποιος ακόμα μπορεί να νιώθει, ακόμα κι αν καθρεπτίζει τις μύχιες επιθυμίες του σε ζωές άλλων, ακόμα κι αν φτιάχνει είδωλα της τύχης που θα ήθελε να έχει σε μέσω άλλων ανθρώπινων όντων. Όπου θα βγει πάλι κάποιος και, με εντελώς κυνική έκφραση, θα μου πει «μωρέ, ας τα είχα εγώ τα λεφτά αυτά και για ποια συναισθήματα μου λες» και η εν λόγω κουβέντα δεν σταματά ποτέ – και έτσι όπως εξελίσσεται τη βαριέμαι, κιόλας…