Εθνικός διχασμός και κοινή λογική

Η Ελλάδα έχει σοβαρά θέματα, έχει «απλωμένο τραχανά» που έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ελληνοτουρκικά, Ενεργειακά, Προσφυγικό – Μεταναστευτικό, νέο Ασφαλιστικό, αναζητούμενες επενδύσεις... Αλλά κάποιοι υπουργοί, για παράδειγμα ο Λευτέρης Αυγενάκης, προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή κυβέρνησης και κοινωνίας από τα μείζονα. Κάνουν το δικό τους παιχνίδι, σαν εντολοδόχοι συγκεκριμένων συμφερόντων. Σε μια στιγμή που, περισσότερο από κάθε άλλη, οι Ελληνες πρέπει να είναι ενωμένοι και στοχοπροσηλωμένοι στις δυσκολίες αλλά και τις ευκαιρίες.

Ο Λ. Αυγενάκης δίχασε και διχάζει. Ξύπνησε παλιές μνήμες «πολιτών β’ κατηγορίας» στους Βορειοελλαδίτες. Και αυτό είναι ένα παιχνίδι που φουντώνει μίση και πάθη... Δεν του έκανε τη «δουλειά» ο καθηγητής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, που ήταν μέλος της ΕΕΑ, και έπρεπε στη θέση του να οριστεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Ούτε καν τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν!

Αν ο ΠΑΟΚ έχει κάνει παρανομία, να κριθεί από τη Δικαιοσύνη. Και οποιαδήποτε ΝΟΜΙΜΗ απόφαση της Δικαιοσύνης θα γίνει από τον ΠΑΟΚ σεβαστή. Αλλά όταν σε μια ομάδα οι επιτελείς της σκέφτονται όχι πώς θα παίξει ποδόσφαιρο, πώς θα ενισχυθεί, αλλά πώς θα θίξει τον αντίπαλό της, τότε η όλη κατάσταση γεννά τυφλό οπαδισμό και ανασταίνει στερεότυπα που είχαν υποχωρήσει σχετικά τα τελευταία χρόνια (Βορράς και Νότος)…

Και όταν οπαδοποιείται η πολιτική, ανακαλύπτονται «εθνικότητες» ιδιοκτητών ομάδων και ανασύρονται από το ρατσιστικό περιθώριο, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά. Πόλεμος χωρίς πυροβολισμούς, που έγραψε ο Τζορτζ Οργουελ. Ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε κάποια άλλη ομάδα θα έχουν κάποια σημασία, αν «στα καλά καθούμενα» διχαστεί η πατρίδα και πάει κατά διαόλου...