Χρυσωρυχείο η τεχνητή νοηµοσύνη

Τα ροµπότ, οι προσωπικοί ψηφιακοί βοηθοί και το µέλλον είναι τα πρώτα πράγµατα που σκέφτονται οι Ελληνες στο άκουσµα του όρου τεχνητή νοηµοσύνη (ΑΙ), ενώ µόλις το 4% τη συνδέει κυρίως µε τις ταινίες επιστηµονικής φαντασίας. Οι Ελληνες εµφανίζονται ενθουσιασµένοι αλλά και προβληµατισµένοι συνάµα για τις δυνατότητες και τις προκλήσεις των εφαρµογών αυτής της τεχνολογίας, η οποία θα µπορούσε να αποτελέσει σηµαντικό µοχλό ανάπτυξης για τη χώρα µας, αυξάνοντας σωρευτικά το ΑΕΠ κατά 195 δισεκατοµµύρια δολάρια τη 15ετία 2020-2035. Στα συµπεράσµατα αυτά κατέληξε, µεταξύ άλλων, η πρώτη µελέτη που διερεύνησε τη στάση των Ελλήνων στο ζήτηµα από την Accenture, σε συνεργασία µε τη Microsoft, και παρουσιάστηκε την Τρίτη (14/5) στο πλαίσιο του 4ου Microsoft Summit.

Ανάµεικτα συναισθήµατα

Στόχος της µελέτης ήταν να αποτυπώσει τον βαθµό εξοικείωσης πολιτών και οργανισµών µε την τεχνητή νοηµοσύνη, αλλά και τη δυναµική που µπορεί να προσδώσει στην οικονοµική ανάπτυξη της Ελλάδας.

Σύµφωνα µε τις απαντήσεις των 600 ατόµων που συµµετείχαν στην έρευνα, οι Ελληνες διακατέχονται από ανάµεικτα συναισθήµατα όσον αφορά την τεχνητή νοηµοσύνη. Αν και τους συναρπάζουν η έννοια του προσωπικού βοηθού και οι εφαρµογές διάγνωσης σοβαρών ασθενειών σε πρώιµα στάδια ή ασφαλούς πλοήγησης τυφλών, εµφανίζονται φοβισµένοι και ανήσυχοι για τον αντίκτυπο που µπορεί να έχουν αυτές στην κοινωνία, εκφράζοντας ερωτήµατα για το εάν θα ελέγχουν οι ίδιοι τη ζωή τους. Ετσι, απέναντι στο 29% των ερωτηθέντων που δήλωσαν αισιόδοξοι στην προοπτική ενός µέλλοντος µε τεχνητή νοηµοσύνη και του 17% που εµφανίστηκαν ενθουσιασµένοι ή ουδέτεροι (17%), υπάρχει ένα ποσοστό 43% που δηλώνει ανήσυχο, αβέβαιο (20%) ή µπερδεµένο (8%).

Ωστόσο, οι περισσότεροι συµφωνούν ότι χάρη στις εφαρµογές της τεχνητής νοηµοσύνης η κοινωνία θα γίνει καλύτερη, ενώ σχεδόν οι εννέα στους δέκα αναγνωρίζουν την πρόοδο σε συγκεκριµένους τοµείς, όπως η ιατρική ή η επιστήµη γενικότερα. Αρκετοί, πάντως, φαίνεται να µην έχουν πειστεί για τα συνολικά οφέλη, καθώς το 33% δηλώνει ότι η κοινωνία θα γίνει χειρότερη ή πολύ χειρότερη.

Να σηµειωθεί, πάντως, πως, αν και οι πιο πολλοί από τους ερωτηθέντες θα εµπιστεύονταν την ΑΙ στην παρακολούθηση της ενεργειακής κατανάλωσης ή της ασφάλειας του σπιτιού τους, ή στην παρακολούθηση της υγείας τους και την παροχή ιατρικών συµβουλών, υπάρχουν καθήκοντα τα οποία δεν θα ανέθεταν σε αντίστοιχες εφαρµογές. Σε αυτά συγκαταλέγονται οι αυτόµατες αγορές για λογαριασµό τους, η οδήγηση του αυτοκινήτου τους και-ακόµα περισσότερο η φύλαξη των παιδιών τους ή η διαχείριση των οικονοµικών τους. Επιπλέον, οι περισσότεροι σηµειώνουν ότι θα εµπιστεύονταν περισσότερο τις συµβουλές µιας εφαρµογής σε κάποιο σύνθετο ζήτηµα εάν υπήρχε και ανθρώπινη συµµετοχή. Τα οφέλη που αντιµετωπίζουν από τις εφαρµογές της ΑΙ είναι κυρίως η πρόοδος σε τοµείς που βοηθούν πολίτες και κοινωνία (88%).

Αντίστοιχα, στους µεγαλύτερους πιθανούς κινδύνους που καταγράφονται συγκαταλέγονται η απόκτηση ενός βαθµού ελέγχου των ζωών µας από µηχανές (60%), η µείωση των ευκαιριών για τους ανθρώπους ή το ενδεχόµενο να καταστούν λιγότερο χρήσιµοι (57%). Σχεδόν οι µισοί ανησυχούν για την τάση δηµιουργίας σχέσεων µε µηχανές αντί µε ανθρώπους, αλλά και για τις λιγότερες ευκαιρίες στην εργασία, ενώ το 36% φοβάται ότι οι µηχανές θα γίνουν ανεξάρτητες και ικανές να σκέπτονται από µόνες τους.

Διχασµένα και τα στελέχη µεγάλων επιχειρήσεων

Οι ερευνητές απηύθυναν ερωτήµατα και σε στελέχη των µεγαλύτερων οργανισµών και εταιρειών στην Ελλάδα, µε τα αποτελέσµατα να µοιάζουν αρκετά µε αυτά του γενικού πληθυσµού. Οπως προέκυψε από τις απαντήσεις τους, τα στελέχη αυτά, όσο κι αν αναγνωρίζουν τη στρατηγική σηµασία της ΑΙ, θεωρώντας την κρίσιµο στοιχείο ανάπτυξης, εµφανίζονται διστακτικά στο να επενδύσουν ενεργά σε αυτήν. Στους βασικούς λόγους που επικαλούνται για αυτήν την καθυστέρηση συγκαταλέγονται τα περιορισµένα προσόντα για την εφαρµογή και χρήση της, η υποδοµή των πληροφοριακών συστηµάτων και η χαµηλή ποιότητα δεδοµένων.

Αποτέλεσµα είναι το 85% να πιστεύει ότι η τεχνητή νοηµοσύνη θα ανοίξει τεράστια παράθυρα ευκαιριών για τη δηµιουργία νέων προϊόντων, υπηρεσιών και αγορών, ενώ ταυτόχρονα το 73% εκτιµά ότι θα διαταράξει τη βιοµηχανία την προσεχή τριετία, αλλάζοντας τη φύση του ανταγωνισµού, και το 71% φοβάται ότι εάν δεν εφαρµόσει λύσεις ΑΙ, ο ανταγωνισµός θα το κάνει και η εταιρεία τους θα εµφανίσει σοβαρό ανταγωνιστικό µειονέκτηµα.

Εως σήµερα ελάχιστες επιχειρήσεις (3%) έχουν υλοποιήσει ολοκληρωµένα προγράµµατα ΑΙ, την ώρα που το αντίστοιχο παγκόσµιο δείγµα ανέρχεται σε 45%. Θετικό είναι, πάντως, το γεγονός ότι το 23% των επιχειρήσεων βρίσκεται σε αρχικά στάδια επενδύσεων.