Ουκρανία: Οι 10 πρωταγωνιστές του πολέμου - Αυτοί που μάχονται για το αγαλματάκι του πρώτου ρόλου κι εκείνοι που έγιναν ήδη αγάλματα

Οι πόλεμοι δεν κερδίζονται μόνο με τους αριθμούς. Η έκβαση ενός πολέμου κρίνεται σε μεγάλο βαθμό από τους πρωταγωνιστές του! Όπως και σε μια ταινία… Οι πρωταγωνιστές δίνουν ψυχή στο σενάριο και το σενάριο τους ακολουθεί. Συνήθως… Και όπως κάθε χρόνο οι «πρωταγωνιστές» παλέυουν για τα Όσκαρ, τα Χρυσά Αγαλματάκια. Έτσι και στην εμπόλεμη ζώνη: για το αγαλματάκι του νικητή μάχονται όλοι, εκτός κι αν τους προλάβει η μοίρα και τους κάνει άγαλμα τους ίδιους...   

Καθώς η σύγκρουση στην Ουκρανία κλείνει τα πρώτα της γενέθλια, όλα δείχνουν εκείνο που δεν διαφαινόταν στην αρχή: οι δύο πλευρές έχουν μακρύ πόλεμο να διανύσουν ακόμα. Παρά τις πρόσφατες επιτυχίες στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα, οι ουκρανοί ηγέτες προειδοποιούν ότι τώρα επίκειται νέα ρωσική επίθεση πιο ενισχυμένη από πριν.

Κι όλοι εμείς οι «απ’ έξω», σαν να παρακολουθούμε πολεμική ταινία περιμένουμε το τέλος της. Για την ώρα; Για την ώρα έχουμε… ψιλοκαταλάβει το story· πού το πάνε οι σκηνοθέτες και τρομάζουμε για μια πιθανή ανατροπή – εμπλοκή της Δύσης. Κι ως θεατές σε ένα έργο που μας τρομάζει περισσότερο από θρίλερ, έχουμε εντοπίσει και παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τους πρωταγωνιστές, που άλλοι χάνονται στου πολέμου τους καπνούς και το θανατικό κι άλλοι κλέβουν την παράσταση με τις ηρωικές πράξεις τους.

Για πάμε να τους δούμε έναν έναν, αυτούς τους ανθρώπους, που κάνουν ταινίες όπως η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν ή το Ουδέν Νεότερον από το Δυτικόν Μέτωπον να μοιάζουν με B-movies…

1. Βλαντιμίρ Πούτιν: Πιο επικίνδυνος από ποτέ

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο ηγέτης της Ρωσίας που έδωσε τη διαταγή εισβολής. Ο ψυχίατρος Κένεθ Ντέκλεβα ανώτερος συνεργάτης στο Ίδρυμα «George HW Bush» ειδικός επί των σχέσεων ΗΠΑ - Κίνας, έχει μελετήσει τον πρώην πράκτορα της KGB και έχει καταλήξει στα συμπεράσματά του: «Είναι ένας αδίστακτος, αυταρχικός ηγέτης που έχει προβεί σε απρόβλεπτες πράξεις τις τελευταίες δύο δεκαετίες» λέει ο Ντέκλεβα. «Μέχρι πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, ήταν θεμιτό να τον θεωρούμε λαμπρό χαρισματικό ηγέτη. Ο Πούτιν έχει καλλιεργήσει την εικόνα ενός ρωμαλέου άνδρα της δράσης και των Xtreme Sports, δημοσιεύοντας φωτογραφίες του, όπου εικονίζεται ημίγυμνος καβαλάρης, κουβαλώντας ένα τουφέκι, να εξασκεί πολεμικές τέχνες και - υποτίθεται ότι - να παλεύει με μια αρκούδα!»…

«Ο βασικός πρωταγωνιστής του πολεμικού δράματος: «Εισβολή στην Ουκρανία», Βλαντιμίρ Πούτιν αντιπροσωπεύει ένα οικείο πρόσωπο στους δικούς του, με παλιομοδίτικο στιλ ηγεσίας, καθώς αυτό-παρουσιάζεται ως εξαιρετικά δυνατός που κυριαρχεί ακόμα και στο το πεπρωμένο» λέει ο Μάικλ Μπλέικ, καθηγητής φιλοσοφίας, δημόσιας πολιτικής και διακυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον: «Παρουσιάζει τον εαυτό του ως ικανό να νικήσει όλους τους άλλους, να χρησιμοποιεί με σύνεση τη σκληρότητα και άλλες μορφές πολιτικής ικανότητας, και επίσης - το βασικό προσόν του - ότι είναι ο μόνος ικανός να επαναφέρει στη Ρωσία τη χρυσή λάμψη του παρελθόντος». Πράγματι ο Πούτιν ευαγγελίζεται τη Ρωσία της σοβιετικής εποχής, όταν απολάμβανε δύναμη και επιρροή στην παγκόσμια σκηνή. Οι αναλυτές της ψυχοσύνθεσης του Πούτιν συμφωνούν: «Ισορροπούμε σε ένα πολύ πολύ λεπτό σχοινί τώρα που ο Πούτιν βρίσκεται στρυμωγμένος στη γωνία· έχει χάσει το κύρος του· είναι πλέον ο παρίας της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής. Αυτός είναι ένας επικίνδυνος Πούτιν!»…

2. Βολόντιμιρ Ζελένσκι: Από την κωμωδία στο δράμα

Ο σχεδόν συνονόματος του Πούτιν, ο Ζελένσκι έχει αναδυθεί στην οθόνη των πολεμικών επιχειρήσεων ως ένας χαρισματικός ηγέτης. Ο πρώην κωμικός ηθοποιός εξέπληξε πολλούς με το θάρρος και την αποφασιστικότητά του μετά την εισβολή της Ρωσίας.

«Οι χαρισματικοί ηγέτες προσωποποιούνται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Αλλά κάποια από τα ιδιαίτερα που τους χαρακτηρίζουν είναι αυτό το αίσθημα ελπίδας που αποπνέουν, μιλώντας για ένα λαμπρότερο μέλλον» λέει ένας από τους θιασώτες του. Λαμβάνοντας υπόψη το καλλιτεχνικό υπόβαθρο του Ζελένσκι, πολλοί βιάστηκαν να τον υποτιμήσουν για τον ρόλο του πολιτικού, ωστόσο, κατάφερε να συσπειρώσει τον λαό του μετά τη ρωσική επίθεση. Και κάτι αξιοσημείωτο: όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες πρότειναν στον Ζελένσκι να φυγαδεύσουν αυτόν και την οικογένειά του, ο ουκρανός ηγέτης αρνήθηκε λέγοντας: «Ο αγώνας είναι εδώ. Χρειάζομαι πυρομαχικά, όχι ταξίδια». Λόγια μεγάλων ανδρών...

Από τη μεριά των αντιπάλων του πρώην κωμικού και νυν τραγικού Ζελένσκι, υποστηρίζεται μετ’ επιτάσεως: Η φιγούρα του ουκρανού ηγέτη αναδύθηκε στο προσκήνιο της παγκόσμιας σκηνής χάρη στις επιδέξιες ενέργειες των δυτικών προπαγανδιστών. Όταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας δεν θα εξυπηρετεί πλέον τους δυτικούς μαριονετίστες θα τον ξεφορτωθούν. Η πολιτική σταδιοδρομία του Ζελένσκι είναι προκαθορισμένη: από την κωμωδία στο δράμα. Ήδη Γερμανοί ζήτησαν από τον Ζελένσκι την άνευ όρων παράδοση στη Ρωσία. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε με ειρωνία: όταν εμπιστεύεσαι έναν κωμικό για να σε κυβερνήσει περίμενε να δεις ποιος θα γελάσει τελευταίος... 

3. Τζο Μπάιντεν: Producer ετών 81

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ο οποίος εκπροσωπεί την (καλή) Δύση στην επίθεση των (κακών) Ρώσων στην Ουκρανία, είναι παράδειγμα πραγματιστή και προσγειωμένου ηγέτη. Άλλωστε ένας άνδρας ετών 81 μόνο προσ – γειωμένος μπορεί να είναι, κι ας ηγείται του πλανήτη…
«Ο Μπάιντεν αντιπροσωπεύει το ρεαλιστικό μονοπάτι», λένε οι υποστηρικτές του και σπεύδουν να συμπληρώσουν: «Οι πραγματιστές ηγέτες έχουν να κάνουν με την επίλυση προβλημάτων. Συχνά είναι πολύ ορθολογικοί και βασίζονται στα δεδομένα, των αριθμών. Από πολλές πλευρές, οι πραγματιστές ηγέτες είναι βαρετοί».

Κι ένας βαρετός πρωταγωνιστής σε μια πολεμική ταινία, είναι ένας πρωταγωνιστής που στο τέλος δεν τον θυμάσαι καν! Όσον αφορά την υπόθεση της Ουκρανίας, μεγάλο μέρος της προσοχής του Μπάιντεν έχει εστιαστεί στην υιοθέτηση μιας μετρημένης πολιτικής για την προστασία των αμερικανικών συμφερόντων, ενώ παράλληλα κρατάει αποστάσεις ασφαλείας από την ίδια τη σύγκρουση.

Ο Μπάιντεν είναι ο ιθύνων νους – κατά πολλούς – του Ζελένσκι. Κινεί τα νήματα και χειρίζεται άριστα τις υποθέσεις πίσω από τις κάμερες... σαν να λέμε: είναι ένα είδος producer (παραγωγού δηλαδή) χρησιμοποιώντας εκβιασμούς, όπως οι οικονομικές κυρώσεις, σε αντίθεση με - ελπίζουμε πως εκεί θα μείνει - ολέθριες στρατιωτικές επεμβάσεις. Κι ακολουθούν οι δευτεραγωνιστές...

4. Γιεβγκένι Πριγκόζιν: Ο Σεφ του Πούτιν του σερβίρει Ουκρανούς

Ο Γιεβγκένι Βικτόροβιτς Πριγκόζιν είναι Ρώσος ολιγάρχης και στενός φίλος του Πούτιν. Κάποιοι - κακεντρεχείς - τον αποκαλούν απαξιωτικά: Ο Σεφ του Πούτιν. Το προσωνύμιο του πηγάζει από τις εταιρείες εστίασης που διαθέτει ο Πριγκόζιν. Όμως εκτός από το φαγητό που προσφέρει ο ολιγάρχης έχει και κάτι πιο αποτελεσματικό που σερβίρει στων ρώσο πρόεδρο: τους σκληροτράχηλους μισθοφόρους της Wagner Group.

Ο πρώην πωλητής χοτ ντογκ, μετά μια 10ετία στη φυλακή, στοχεύει τον ουρανό της εξουσίας, εκτός πια αν χάσει το δρόμο και βγεί σε άλλον ουρανό… Με λίγα λόγια, η ιστορία του Σεφ του Πούτιν ε΄ναι η παρακάτω:
Το 2014, στην περίοδο της μυστικής επέμβασης των Ρώσων στην ανατολική Ουκρανία, μια ομάδα ανώτερων Ρώσων αξιωματούχων συγκεντρώθηκε στα κεντρικά γραφεία του υπουργείου Άμυνας, ένα επιβλητικό κτίριο της εποχής του Στάλιν στις όχθες του ποταμού Μόσχα. Εκεί συνάντησαν έναν άνδρα με ξυρισμένο κεφάλι και βαριά φωνή, τον οποίο πολλοί στην αίθουσα γνώριζαν μόνο ως υπεύθυνο για τις συμβάσεις τροφοδοσίας του στρατού.

Δεν ήταν πια ο πωλητής των χοτ ντογκ ο Γιεβγκένι Πριγκόζιν, ήταν το δεξί χέρι του Πούτιν! Τότε, το 2014, ο Πριγκόζιν είχε ζητήσει χώρο - γη από το υπουργείο Άμυνας που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για την εκπαίδευση «εθελοντών» που δεν θα είχαν επίσημους δεσμούς με τον ρωσικό στρατό, αλλά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να πολεμήσουν. Εκείνη την ημέρα πάρθηκε η απόφαση, που είχε παρθεί ήδη από πριν…

Και σήμερα, ο στρατός των μισθοφόρων μαχητών του Πριγκόζιν είναι η διαβόητη ομάδα Wagner που πολέμάει στην Ουκρανία, χτύπησε στη Συρία και σε πολλές αφρικανικές χώρες. Οι σκληροί Ράμπο του Σεφ υπολογίζονται σε περισσότερους από 50.000 και ανάμεσά τους κυκλοφορούν όλα τα κατακάθια και οι παρίες της κοινωνίας: πρώην κρατούμενοι, βιαστές, απατεώνες, δολοφόνοι! Η ομάδα Wagner κατέλαβε την πόλη Soledar πριν από λίγες εβδομάδες και ο δημιουργός τους δεν ήταν φειδωλός στους επαίνους του: «Έχουμε τον πιο έμπειρο στρατό στον κόσμο σήμερα!».

Ο Πριγκόζιν έχει αποκτήσει τη φήμη του πιο σκληρού διοικητή μεταξύ εκείνων που ηγούνται της εισβολής στην Ουκρανία. Δεν είπε κουβέντα, και όσοι τον γνωρίζουν λένε πως επικρότησε ένα βίντεο που δείχνει τη δολοφονία με βαριοπούλα, ενός αποστάτη της ομάδας Wagner. Ο Πριγκόζιν, 62 χρονών σήμερα μετράει περισσότερους εχθρούς από όσους όλοι οι Ρώσοι μαζί, αλλά έχει έναν φίλο που μετράει περισσότερο από όλους: τον Βλάντιμιρ Πούτιν!

5. Ολεξαντρόβιτς Σαπτάλα: Μετράει νεκρούς Ρώσους και περιμένει…

Ο Σέρχι Ολεξαντρόβιτς Σαπτάλα είναι ο Ουκρανός αντιστράτηγος, Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. Είναι ο στρατιωτικός νους της άμυνας των Ουκρανών. Στις 18 Φεβρουαρίου 2015, με Διάταγμα του Προέδρου της Ουκρανίας, απονεμήθηκε ο τίτλος του Ήρωα της Ουκρανίας με το παράσημο του Χρυσού Αστέρα για τη διοίκηση της 128ης Ταξιαρχίας κατά τη διάρκεια της Μάχης του Ντεμπάλτσεβε. Κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία , ο Σαπτάλα είπε ότι η ουκρανική αεράμυνα κατέρριψε ένα ρωσικό IL-76, και ανέβασε βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ένα ουκρανικό Bayraktar TB2 να χτυπά ρωσικούς στόχους. Πρόσφατα, σε συνάντηση με τον Ζελένσκι, ο στρατηγός Σαπτάλα είχε δηλώσει ότι χάρη στις ηρωικές ενέργειες των ουκρανών υπερασπιστών, ο αριθμός των νεκρών των κατακτητών έχει φτάσει τους 50 χιλιάδες!

6. Βιτάλι Σκακούν: Έριξε τη γέφυρα με το κορμί του!

Είναι από τις περιπτώσεις των ηρώων που… μαρμαρώνουν σε μια μικρή πλατεία της πόλης τους για να θυμούνται οι παλιοί και να εμπνέονται οι νέοι. Μαρμαρώνουν, έχοντας στα πόδια τους (αν είναι άγαλμα ολόσωμο) μια πλάκα που γράφει με περισσή υποκρισία: «Έπεσε πολεμώντας για την Ελευθερία…».
Ο Βιτάλι Σακούν Βολοντιμίροβιτς: Έπεσε για την ελευθερία ήταν ο στρατιώτης που ανατινάχθηκε για να καταστρέψει γέφυρα στη Χερσώνα για να σταματήσει την προέλαση των ρωσικών αρμάτων μάχης. Ο στρατιώτης του τάγματος πεζοναυτών Βολοντιμίροβιτς βρισκόταν πάνω στη γέφυρα Henichesk όταν τα ρωσικά τανκς ακούστηκαν να ‘ρχονται. Ο γενναίος μηχανικός είχε προσφερθεί εθελοντικά για να παγιδέψει τη γέφυρα - βασικό στρατηγικό σημείο που συνδέει την Κριμαία με την ηπειρωτική Ουκρανία - με νάρκες και εκρηκτικά. Καθώς οι ρωσικές δυνάμεις κατέφθαναν προς το μέρος του, ο γενναίος στρατιώτης συνειδητοποίησε ότι δεν είχε αρκετό χρόνο, έτσι ανατινάχθηκε καταστρέφοντας τη γέφυρα. Και μετά τον θάνατό του έγινε ήρωας και οι τεθλιμμένοι συγγενείς του πήραν ένα παράσημο για να τον θυμούνται, όταν οι Ρώσοι τα βρουν με τους Ουκρανούς και όλα επιστρέψουν στην κανονικότητα…

7. Βαλερί Ζαλούτσνι: Και Σιδερένιος και Αλύγιστος και ανοιχτοχέρης...

Το περιοδικό TIME έχει συμπεριλάβει τον Σιδερένιο Στρατηγό Βαλερί Ζαλούτσνι στους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο το 2022! Ο Ζαλούτσνι είναι ο Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Ο στρατηγός έχει πει με νόημα: «Η συνολική πορεία της μεταρρύθμισης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα του ΝΑΤΟ είναι μη αναστρέψιμη»!

Κι ενώ μαινόταν ο πόλεμος στην πατρίδα του, πριν από έναν μήνα, ο Βαλερί Ζαλούτσνι πήρε από κληρονομιά 1 εκατομμύριο δολάρια από έναν Αμερικανο-Ουκρανό, τον Gregory Stepants. Ο στρατηγός Ζαλούτσινι δώρισε το ποσόν στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις και σε ανθρωπιστικούς μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς στην πατρίδα του. «Έχω προσφέρει όλη μου τη ζωή στις Ένοπλες Δυνάμεις και δεν είχα ούτε έναν ενδοιασμό για το τι να κάνω με την κληρονομιά»!
Ο Σιδερένιος Στρατηγός έχει πιστωθεί σε μεγάλο βαθμό ότι αυτός βοήθησε την Ουκρανία να αποκρούσει τη ρωσική εισβολή. Πρώην στρατιώτης ο ίδιος, ο Ζαλούτσνι μετέτρεψε τον στρατό της Ουκρανίας από σοβιετικό κακέκτυπο σε σύγχρονη μαχητική δύναμη. Οι φίλοι του τον αποκαλούν Αλύγιστο κι ο στρατηγός κομπάζει για τις επιτυχίες του.

8. Βαλερί Τσιμπινέγιεφ: Ο θάνατος τον βρήκε στα γενέθλια

Κάθε πόλεμος θέλει τους ήρωές του για να πατήσουν πάνω στα πτώματά τους οι πολιτικοί να φθάσουν ψηλότερα… Ο Βαλερί Τσιμπινέγιεφ, ήταν (ο αόριστος είναι ο χρόνος των ηρώων…) ουκρανός ελεύθερος σκοπευτής που υπηρέτησε ως διοικητής της ομάδας ελευθέρων σκοπευτών της 79ης Ταξιαρχίας Εφόδου. Πολέμησε το 2014 στον πόλεμο στο Ντονμπάς και του απονεμήθηκε το παράσημο του Χρυσού Αστέρα - Ήρωας της Ουκρανίας - το 2016 για τις ενέργειές του κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στην Avdiivka.

Ανήμερα των 34ων γενεθλίων του, 3 Μαρτίου του 2022, ο Τσιμπινέγιεφ σκοτώθηκε στη μάχη του αεροδρομίου Hostomel. Τον Δεκέμβριο του 2016, ο Τσιμπινέγιεφ είχε χαρακτηριστεί από την αρχαιότερη εφημερίδα της Ουκρανίας «Kyiv Post» ως ένας από τους Κορυφαίους 30 νέους ηγέτες κάτω των 30 ετών στην πατρίδα του. Σε συνέντευξη του ο Τσιμπινέγιεφ είχε δηλώσει ότι ήθελε να ιδρύσει μια σχολή ελεύθερων σκοπευτών. Τώρα τον περιμένει κι αυτόν μια πλατεία κι ένας δρόμος… χωρίς γυρισμό.

9. Βαλερί Γερασίμοφ: Ο Κλαούζεβιτς του 21ου αιώνα

Ο Βαλερί Βασίλιεβιτς Γερασίμοφ είναι ο στρατηγός διοικητής όλων των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Ο Γκερασίμοφ φέρεται - από τους Δυτικούς - να είναι ο «πατέρας» του «δόγματος Γερασίμοφ»: Τα βασικά σημεία του δόγματος Γερασίμοφ είναι δύο: πρώτον, η συγκέντρωση σε ένα ολιγομελές σχήμα όλων των θεσμών λήψης αποφάσεων, υπό πλήρη μυστικότητα, που δίνει τη δυνατότητα στη ρωσική ηγεσία να δρα άμεσα, αποφασιστικά, χωρίς ηθικούς και νομικούς ενδοιασμούς.
Το δεύτερο σημείο αφορά την αντιστροφή του γνωστού δόγματος Κλαούζεβιτς πως ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα. Σύμφωνα με τον Γερασίμοφ, η πολιτική είναι η συνέχεια του πολέμου, κάτι που φάνηκε στην προσάρτηση της Κριμαίας και προηγουμένως στον πόλεμο της Γεωργίας. Η ειρήνη, δηλαδή, κατά Γερασίμοφ, είναι ένα μικρό διάλειμμα μεταξύ δύο πολέμων! Με τέτοιους… δογματικούς στρατιωτικούς ηγέτες, όπως όλα δείχνουν, ο πόλεμος θα είναι χρονοβόρος και κυρίως ανθρωποβόρος.

10. Βλαντιμίρ Ζόγκα: This is Sparta...

Ο Βλαντιμίρ Αρτιόμοβιτς Ζόγκα (κι αυτός...ήταν) Ρωσο-ουκρανός αυτονομιστής, διοικητής του τάγματος Sparta. Το τάγμα Sparta είναι ρωσική αυτονομιστική στρατιωτική μονάδα της αποσχισθείσας Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ της ανατολικής Ουκρανίας που ενσωματώθηκε στις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις το 2022. Ο Ζόγκα θεωρείτο φανατικός Νεοναζί και ήταν διαβόητος για τις βαρβαρότητές του. Στον πολέμαρχο της Sparta αποδίδουν οι εχθροί του βασανιστήρια και δολοφονίες αμάχων, εκτελέσεις και βάναυση συμπεριφορά σε αιχμαλώτους.

Ο Ζόγκα σκοτώθηκε στις 5 Μαρτίου του 2022 στην Βολνοβάκα της Ουκρανίας. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, είχε στείλει τότε μήνυμα: «...ο Βλαντιμίρ Αρτέμοβιτς Ζόγκα, πέθανε ηρωικά λίγο πριν από τη νίκη. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους φίλους του. Αναπαύσου εν ειρήνη αδερφέ!» … Η Ρωσία είχε ανακοινώσει ότι ο Ζόγκα πυροβολήθηκε ενώ προσπαθούσε να απομακρύνει αμάχους από τη Βολνοβάκα. Αργότερα, δημοσιογραφικές πηγές ανέτρεψαν τη θεωρία του θανάτου του Ζόγκα, υποστηρίζοντας ότι: «…το τάγμα Sparta ήταν οι επιτιθέμενοι στη μάχη»!

Ο Ζόγκα ήταν διάδοχος του ρώσου - κατά γενική ομολογία - εγκληματία πολέμου Αρσέν Παβλόφ του επονομαζόμενου Μοτορόλα. Ο Βλαντιμίρ Ζόγκα έλαβε μετά θάνατον τον τίτλο του «Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Το τάγμα του Ζόγκα φέρεται να είναι υπεύθυνο για μια σειρά από θηριωδίες, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας αρκετών ουκρανών αιχμαλώτων πολέμου.
Όπως οι παλιοί στρατηλάτες, κάποια στιγμή μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο Ζόγκα προκάλεσε τον διάσημο oυκρανό επαγγελματία πυγμάχο Βλάντιμιρ Κλίτσκο σε μονομαχία, όταν ο τελευταίος εντάχθηκε στο τάγμα Πολιτικής Άμυνας του Κιέβου· ο πυγμάχος δεν του απάντησε ποτέ… Και ο Ζόγκα πλέον αναπαύεται εν ειρήνη, την ώρα που ο πόλεμος μαίνεται.

Κι ο πόλεμος ένα χρόνο μετά κι ακόμα καίει. Κι οι στάχτες του φθάνουν μέχρι τις χώρες μας, τις χώρες που πρόβλημά τους είναι αν θα χτυπήσει μια κακοκαιρία του χειμώνα τα σχέδια των κατοίκων τους για εξορμήσεις διανθισμένες με βουλιμίκες αναρριχήσεις, αλκοολούχες βουτιές και «ωχ αδερφικούς» αφορισμούς: Έλα καημένε, πόλεμος είναι θα τους περάσει…

Απομένουν το φινάλε, η υποβλητική μουσική των τίτλων τέλους, που συνήθως είναι πένθιμη και η ανακούφιση των θεατών έπειτα από ένα αγωνιώδες και απρόβλεπτο πολεμικό θρίλερ.