Νεπάλ: Η φτώχεια έφερε την «κρίση των νεφρών»

Σοκ προκαλούν οι ιστορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, από το βρετανικό Sky news, από ένα χωριό του Νεπάλ, όπου οι κάτοικοι έχουν πουλήσει τα νεφρά τους.

Ο Kanchha και ο Ram, είναι μόλις δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπων που πούλησαν τα νεφρά τους κινούμενοι από οικονομική απελπισία. «Είναι αδύνατο να μετρήσουμε πόσοι το έχουν κάνει. Παντού σε αυτό το χωριό, τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν πουλήσει τα νεφρά τους» αναφέρουν σχετικά.

Η «Κοιλάδα των Νεφρών»

Το χωριό Hokse στο Νεπάλ, γνωστό πια και ως «Κοιλάδα των Νεφρών» διαθέτει νοικοκυριά, όπου τουλάχιστον ένας έχει πουλήσει το νεφρό του. Είναι χαρακτηριστικό πως αρκετοί διαμεσολαβητές επισκέπτονται την περιοχή και πείθουν τους κατοίκους να πουλήσουν το νεφρό τους, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι παράνομο.

Οι ντόπιοι νοιώθουν ντροπή ενώ πολλοί δεν μπορούν να διανοηθούν πως εξαπατήθηκαν, όταν μάλιστα οι διαμεσολαβητές τους διαβεβαίωναν ότι τα νεφρά τους θα αναπτύσσονταν ξανά!

Νέα κρίση στο Νεπάλ

Και ενώ συνέβαιναν αυτά για πολλά χρόνια, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί το αντίστροφο φαινόμενο. Πολλοί Νεπαλέζοι επιλέγουν να εργαστούν στο εξωτερικό για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα για τις οικογένειές τους που έχουν μείνει στην πατρίδα. Ωστόσο επιστρέφουν στο Νεπάλ με επείγουσα ανάγκη για μεταμόσχευση νεφρού. Ορισμένοι επιστήμονες λένε ότι είναι το αποτέλεσμα της έκθεσης σε ακραία ζέστη και σοβαρής αφυδάτωσης, στις χώρες που φεύγουν και επιλέγουν να δουλέψουν σε εξαντλητικές συνθήκες.

Η έλλειψη δωρητών πλέον έχει δημιουργήσει μια «μαύρη αγορά», με γιατρούς και νοσοκομεία να βρίσκονται μεταξύ εκείνων που μπήκαν στο μικροσκόπιο ερευνών για τις κομπίνες πώλησης νεφρών.

Αυξήθηκε η ζήτηση για μεταμόσχευση νεφρού από εργάτες μετανάστες

Ολοένα και περισσότεροι μετανάστες που επιλέγουν να αφήσουν το Νεπάλ για μια καλύτερη ζωή αντιμετωπίζουν συμπτώματα της νεφρικής ανεπάρκειας και όταν φτάνουν στη πατρίδα τους είναι πολύ αργά.

Τρανταχτό Παράδειγμα ο Jit. Ο 34χρονος αναζητά απεγνωσμένα έναν δότη, αλλά πρέπει να είναι συγγενής για να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα. Όπως αποκαλύπτει δούλευε 16 ώρες την ημέρα για επτά χρόνια στο Ντουμπάι. «Δούλευα πολλές ώρες σε μεγάλη ζέστη χωρίς ύπνο», λέει. «Το σώμα μου άρχισε να πρήζεται σαν να με είχαν χτυπήσει».

«Είναι πολύ σοβαρό, διότι περίπου το 1/3 όλων των μεταμοσχεύσεων είναι αυτοί οι εργάτες μετανάστες που έχουν έρθει από το εξωτερικό», λέει ο δρ Pukar Shresth, πρωτοπόρος και διάσημος χειρουργός στο Κέντρο Μεταμόσχευσης Ανθρώπινων Οργάνων στο Νεπάλ. «Αυτό έχει προκαλέσει τεράστια επιβάρυνση στους υγειονομικούς πόρους της υγειονομικής μας μονάδας, επειδή αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 30% του συνολικού αριθμού μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας» προσθέτει επίσης.